Takiego pracownika nie można zwolnić. Jest pod ochroną

Od dnia stwierdzenia ciąży kobieta jest chroniona przed zwolnieniem. Stwierdzenie to powinno mieć formę zaświadczenia lekarskiego, nie wystarczy zatem przekazać pracodawcy informacji w formie ustnej.

Po porodzie pracownica również objęta jest ochroną – pracodawca nie ma prawa zwolnić jej, gdy przebywa na urlopie macierzyńskim bądź na urlopie na warunkach urlopu macierzyńskiego. Co ważne, nie może również prowadzić przygotowań do wypowiedzenia umowy.

Wyjątek stanowią wyłącznie pracownice, które na mocy odpowiednich przepisów pracodawca zwalnia dyscyplinarnie.

Kobiety i mężczyźni wchodzą w tak zwany okres ochronny w różnym wieku. W przypadku kobiet jest to 56, a w przypadku mężczyzn 61 lat. Jeśli pracownikowi brakuje do emerytury nie więcej niż cztery lata, pracodawca nie może rozwiązać z nim umowy.

Przepis chroniący przyszłych emerytów ma na celu:

Wyjątek, tak jak w przypadku kobiet w ciąży, stanowi zwolnienie dyscyplinarne.

Więcej o prawach pracownika przeczytasz w naszych poradnikach na Bizblog.pl:

Ochrona przed zwolnieniem obejmuje pracowników, którzy przebywają na urlopie:

A także tych, którzy złożyli wniosek o obniżenie wymiaru czasu pracy. Ponadto pracownika nie można zwolnić już od momentu przedłożenia wniosku, a nie dopiero wtedy, gdy zaczyna korzystać z uprawnień.

W przypadku urlopu wychowawczego okres ochronny trwa aż do zakończenia urlopu, a składając wniosek o obniżenie wymiaru etatu trwa przez rok, chyba że wcześniej pracownik powróci do dawnego wymiaru czasu pracy.

Nie każdy działacz związkowy może liczyć na ochronę przed zwolnieniem, jednak w przypadku tych, którzy zostali wskazani w uchwale zarządu, rozwiązanie umowy wiąże się z pewnymi ograniczeniami. Pracodawca nie ma bowiem prawa zwolnić takiego pracownika bez wcześniejszych konsultacji z władzami związku. Muszą one wyrazić zgodę na rozwiązanie umowy.

Ochrona działaczy związkowych wynika z faktu, iż tych „niewygodnych” pracodawca mógłby zwolnić w każdym momencie. Ponadto jest ona realizacją konstytucyjnego prawa do wolności zrzeszania się i strajków.

Pracodawca nie może rozwiązać umowy z pracownikiem, który przebywa na urlopie wypoczynkowym. Zasada ta ma zastosowanie nie tylko w przypadku urlopu planowanego, lecz również na żądanie.

Czytaj także: Notatka służbowa. W jakich przypadkach należy ją sporządzić?

Jeśli nieobecność wynika z innej przyczyny i jest usprawiedliwiona, pracodawca również nie ma prawa zwolnić pracownika. Chroniona jest więc na przykład osoba, która opiekuje się chorym dzieckiem.

Szczególnej ochronie podlegają też pracownicy, którzy przebywają na zwolnieniu lekarskim. Ma ono jednak charakter czasowy, a pracodawca, po upływie określonego terminu, ma prawo rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia, nie z winy pracownika. Po trzech miesiącach choroby można rozwiązać umowę z pracownikiem, który zatrudniony jest krócej niż sześć miesięcy. Tymczasem osoby z dłuższym stażem pracy można zwolnić dopiero po zakończeniu okresu zasiłkowego, który wynosi 182 lub 270 dni w przypadku gruźlicy.

Warto mieć na uwadze również możliwość zbiegu okresów ochronnych – dzieje się tak na przykład w przypadku kobiet w ciąży, które przebywają na zwolnieniu lekarskim. Pracodawca nie ma prawa wypowiedzieć im umowy po trzech miesiącach, nawet jeśli zatrudnione są krócej niż pół roku. Obowiązuje je bowiem ochrona przysługująca kobietom w ciąży.