Ustawa górnicza przyjęta przez Sejm. Górnicy wściekli na posłów PiS
Ustawa górnicza przyjęta przez Sejm. Ale przed naszym górnictwem ciągle spore wyzwania. Receptą, tak jak już kiedyś to było, może być konsolidacja największych spółek węglowych.
Sejm większością głosów przyjął nowelizację ustawy górniczej, która teraz trafi do Senatu i skończy swoją drogę legislacyjną na biurku prezydenta. Dzięki tym regulacjom będzie można objąć osłonami socjalnymi (urlopy górnicze, jednorazowe odprawy pieniężne) górników odchodzących z kopalni. Od głosu wstrzymali się prawie wszyscy reprezentanci PiS i Konfederacji, co spotkało dziś z ostrą reakcją związkowców, którzy podkreślają, że teraz nie czas na mieszanie górnictwa z polityką.
Posłowie doskonale wiedzieli, że jeżeli ta ustawa nie wejdzie w życie do końca roku, spółki węglowe czeka upadłość. Trudno oprzeć się wrażeniu, że zagłosowali zgodnie z zasadą „im gorzej, tym lepiej”, czyli wyszli z założenia, że jeśli na Śląsku będzie zadyma, to ich partie na tym skorzystają. Zapomnieli tylko, że tu chodzi o los dziesiątek tysięcy pracowników, a nie o ich partyjne gierki - komentuje Dominik Kolorz, szef śląsko-dąbrowskiej „Solidarności”.
Górnictwo: konsolidacja receptą na całe zło?
Przypomnijmy, że już wcześniej związkowcy dawali bardzo jasno do zrozumienia, że czasu na przekładanie tej nowelizacji już nie ma wcale. Bo za chwilę bankructwo zajrzy głębiej w oczy spółkom górniczym.
Jeśli pieniędzy nie będzie, w kwietniu czy maju przyszłego roku Polska Grupa Górnicza znajdzie się w tej samej sytuacji, co dziś Jastrzębska Spółka Węglowa - kreśli czarny scenariusz Bogusław Hutek, przewodniczący górniczej „Solidarności”.
Zgodnie z Oceną Skutków Regulacji koszt likwidacji kopalń węgla kamiennego w najbliższej dekadzie ma wynieść 11,275 mld zł. Ale same pieniądze polskiego górnictwa nie wyleczą, potrzeba działań długofalowych. Jak się okazuje niewykluczone, że rząd będzie chciał skorzystać ze znanego rozwiązania, kiedy zadłużoną po uszy Kampanię Węglową zastąpiła nowo powstała Polska Grupa Górnicza. Teraz taką ucieczką do przodu mogłaby być konsolidacja PGG z Południowym Koncernem Węglowym.
Nie możemy takiego rozwiązania wykluczyć, ponieważ jednym z elementów odpowiedzialnego zarządzania transformacją jest ocena różnych możliwych scenariuszy. Jeżeli temat konsolidacji byłby rozwijany, konieczne będzie uwzględnienie interesów pracowników, bezpieczeństwa energetycznego państwa oraz zobowiązań wynikających z regulacji krajowych i unijnych - zaznacza w rozmowie z Trybuną Górniczą Marian Zmarzły, podsekretarz ds. górnictwa w Ministerstwie Energii.
Pożegnanie z węglem dalej w 2049 r.
W sumie, spośród pracowników PGG, Południowo Koncernu Węglowego, Węglokoksu Kraj, a także JSW z urlopu górniczego chce skorzystać ok. 6,5 tys. zatrudnionych. A co z likwidacją poszczególnych kopalni? W ciągu najbliższych 10 lat swój żywot ma zakończyć łącznie pięć zakładów górniczych. Kolejne zaś wygaszania będą prowadzone w zgodzie z harmonogramem w umowie społecznej z maja 2021 r., która cały czas jest dla rządu wiążąca. Jak słyszymy: to fundament transformacji naszego górnictwa.
Więcej o górnictwie przeczytasz w Bizblog:
Umowa społeczna pozostaje obowiązującym dokumentem regulującym działania w górnictwie węgla kamiennego i jest realizowana. Wszelkie kwestie związane z treścią umowy zawsze będą przedmiotem dialogu ze stroną społeczną, który traktujemy jako stały i nieodłączny element odpowiedzialnego procesu transformacji - zapewnia Marian Zmarzły.
Przypomnijmy, że zgodnie z rozpiską w umowie społecznej rządu z górnikami w 2035 r. eksploatacje ma zakończy Ruch Piast w KWK Piast-Ziemowit, a w 2037 r. to samo ma spotkać Ruch Ziemowit. W 2039 r. czas ma przyjść na KWK Murcki-Staszic; w 2040 r. - KWK Bobrek-Piekary i kWK Brzeszcze; w 2041 r. KWK Mysłowice-Wesoła. Na 2043 r. zaplanowano koniec eksploatacji w Ruchu Rydułtowy w KWK ROW; w 2046 r. - Ruch Marcel, a w 2049 r. Ruch Chwałowice i Ruch Jankowice. 2049 r. to też data końcowa dla KWK Sobieski i KWK Janina oraz dla kopalni Bogdanka.
