Skarbówka oddaje kasę za taniec na rurze, ale firmową herbatę zbanowała. To postęp, Polska się cywilizuje

Słyszeliście już o oknie Overtona? To pojęcie z nauk politycznych, które zakłada, że każdą ideę można przeforsować w społeczeństwie, choćby na początku wydawała się najbardziej absurdalna i zupełnie nie do zaakceptowania dla większości.

Najpierw coś jest zupełnie nieakceptowalne, potem już tylko radykalne, aż w końcu staje się akceptowalne. Potem przechodzi w rozsądne, a potem jest tak popularne, że mówi o tym każdy w wypiekami na twarzy. Naukowcy dowodzą, że taki proces od nieakceptowalności do mainstreamu przeprowadzić nawet z kanibalizmem. Do czego piję?

Niedawno prof. Robert Gwiazdowski w jednym z felietonów dla „Rzeczpospolitej” przypomniał o właśnie okno Overtona. To idea polityczna, ale co dziś polityką nie jest, skoro stał się nią nawet kotlet schabowy? Profesor zresztą pisze właśnie o mięsie, ale to nie ma znaczenia, pole dance, czyli taniec na rurze, też się tu zmieści.

W każdym razie, wygląda na to, że w Polsce idea, że pracownik jest człowiekiem, a nie maszyną, przeszła już przez wszystkie etapy powyższego procesu i nie dość, że zgadza się z tym chyba większość i taki pogląd (oczywiście niewyrażany wprost, ale w sposobie traktowania) jest popularny, to nawet wszedł już na ostatni etap – etap legalności.

Czytaj też: Spółka cywilna - zalety i wady

Tę „legalność” wyczytałam niedawno w decyzjach skarbówki, a konkretnie w interpretacji, która mówi, że zajęcia pole dance dla pracowników szef może wliczyć sobie do kosztów uzyskania przychodu.

Dziwne? Wcale! Nawet dla administracji podatkowej, która uznał, że pracownicy - w tym wypadku chodziło o informatyków - narażeni są na stres, bo pracują pod presją czasu, siedzą godzinami w pozycji siedzącej, co źle wpływa na ich zdrowie, a to wszystko - szkody psychiczne i fizyczne - powodują ostatecznie w firmie spadek kreatywności i wydajności. Zajęcia rekreacyjno-sportowe te szkody natomiast ograniczają, co może przyczynić do zwiększenia przychodów spółki. Tak - możecie lekcje tańca na rurze zaliczać jako podatkowy koszt - powiedziała skarbówka.

A pamiętacie awanturę, jaką rozpętał fiskus, nie pozwalając firmom wrzucić w koszty zakupu kawy i herbaty dla pracowników? Sama nie wiem, czy wtedy królowała idea, że pracownik to maszyna, czy może zwierze, bo wodę na koszt firmy pić jednak mógł.

W każdym razie coś ewidentnie się zmieniło w podejściu do pracy w Polsce w ciągu ostatniej dekady, a z pewnością dwóch. Pomógł temu rynek pracownika, bo przy bezrobociu sięgającym 20 proc. jak w 2003 r. albo niemal 10 proc. jak jeszcze przecież w 2015 r., jakoś trudniej było firmom szanować pracowników.

Ale potem sobie myślisz, że właściwie ciągle jest taki Elon Musk, który wymaga od pracowników, żeby nocowali w firmie, żeby nie tracić czasu na bzdury, które nie są pracą i że w Polsce nadal wielu szefom wydaje się, że mogą do ciebie pisać o każdej porze dnia i nocy, bo pracownik to jego niewolnik (kiedy ja do ciebie dzwoniłem w nocy? – przyp. red.).

No więc, skoro już nawet organy fiskalne państwa wiedzą, że pracownik to człowiek, to może proces legalizacji tej idei poprowadźmy jeszcze kawałek dalej i przy kolejnej tarczy ratunkowej do osłaniania firm, jak świat znowu się wywali , wykluczmy firmy, które traktują pracowników jak maszyny?

Nie płacisz pracownikom za nadgodziny? Upadaj, nie będziemy cię ratować. Pozwalasz na mobbing w pracy? Upadaj! Zatrudniasz na śmieciówkach? Upadaj! Dlaczego podatnicy mieliby ratować firmy, które nie nadążają za światem i są zwyczajnie przestarzałe.

Czytaj też: Koszt uzyskania przychodu - czym jest, co można do niego zaliczyć?