Zarobki górników. Krociowe premie i nagrody to za mało. Zobaczcie, co się dzieje w PGG

Górnicy może normalnie nie zarabiają kokosów, ale doliczając do tego wszystkie premie i dodatki, których w innych branżach pracownicy nie zwykli dostawać, zbiera się z tego całkiem pokaźna sumka. Jak się okazuje, w obliczu szczytującej inflacji niewystarczająca.

W styczniu 2020 r. - w porównaniu z pierwszym miesiącem roku poprzedniego – inflacja była na poziomie 4,4 proc. W lutym było ciut gorzej – 4,7 proc. w porównaniu z lutym 2019 r. Wtedy związkowcy z PGG planowali 28 lutego wielką manifestację w Warszawie, bo PGG nie godziła się na żądania płacowe górników. Na początku ci żądali nawet 12 proc. podwyżki. Ale PGG była wtedy w bardzo kiepskiej sytuacji finansowej. Rok 2020 spółka miała zamknąć stratą na poziomie 2 mld zł. Pieniędzy na wypłaty miało zaś starczyć tylko do marca. Dlatego zarząd PGG dwoił się i troił, żeby jak najszybciej dostać dwie pożyczki z Polskiego Funduszu Rozwoju, opiewające na w sumie 1,75 mld zł. 

W końcu PGG dostało z PFR 1 mld zł pożyczki płynnościowej, dzięki czemu miały być zabezpieczone wypłaty pracowników. Górnicy z dymienia w Warszawie zrezygnowali, po tym jak udało się wynegocjować 6 proc. podwyżki, co przełożyło się na ok. 350-400 zł brutto dla jednego górnika. Koszt tej operacji dla PGG prezes spółki Tomasz Rogala oszacował na 270 mln zł. Od tamtych rozmów nie minęły dwa lata, a górnicy z PGG znowu wyciągają ręce. Tym razem żądają jednorazowych rekompensat.

Górnicy domagają się wypłaty do końca roku jednorazowego świadczenia, które byłoby rekompensatą za zbyt wysokie koszty utrzymania, za co odpowiedzialność bierze rekordowa od ponad 20 lat inflacja. A jaka jest sytuacja finansowa PGG? Ostatnio w rozmowie z Radiem Piekary prezes PGG Tomasz Rogala zaklinał, że spółka nie musi martwić się o swoją przyszłość.

Szef PGG przekonuje, że bieżące płynności finansowe spółki nie są zagrożone, w czym pomaga też obecna sytuacja na rynku, gdzie węgiel osiąga bardzo wysokie ceny. Na początku października w portach ARA za tonę czarnego złota trzeba było zapłacić 274,5 dol. Dzisiaj to nieco powyżej 100 dol. Ale z drugiej strony spółkę coraz skuteczniej duszą też ceny emisji CO2. Te obecnie biją rekord wszech czasów i dochodzą do 75 dol. za wyemitowanie jednej tony dwutlenku węgla.

Mimo zapewnień prezesa Rogali sytuacja finansowa w PGG nie jest wcale taka różowa. Szef PGG twierdzi, że pieniądze na podwyżki spółka musi wypracować. A 2020 r. nieco wywrócił wszystkie dotychczasowe zasady do góry nogami. Nie chodzi tylko o pandemię, ale też o nowy cel klimatyczny UE mówiący o redukcji emisji CO2 o 55 proc. do 2030 r. Te czynniki, w tym wywołane lockdownem wyhamowanie zapotrzebowania energetycznego, spowodowały zmniejszenie produkcji w PGG o 7 mln ton węgla.

Na dodatek przed spółką spore wydatki. Już 4 grudnia przypada wypłata tzw. barbórki – górniczej premii. Spółka nie chce przyznać się, ile na ten cel musi wydać. W poprzednich latach premie barbórkowe kosztowały PGG 300 mln zł. Niedługo po barbórkach nastanie luty, a wtedy górnicy dostają 14. pensję. I jakby tego było jeszcze mało górnicy z PGG postanowili rozpocząć dodatkowe negocjacje płacowe, bo koszty życia wyraźnie wzrosły.

Bogusław Hutek, przewodniczący Solidarności w PGG, mówi że na razie w rozmowach dotyczących wypłaty jednorazowego świadczenia nie udało się ustalić żadnych konkretów. Rozmowy mają być kontynuowane 6 grudnia. I możliwe, że obie strony będą wtedy w znacznie lepszych nastrojach. Nie tylko dlatego, że będzie już po wypłacie barbórek. Zgodnie ze słowami Jacka Sasina, wicepremiera i ministra aktywów państwowych, 2 grudnia ma dojść do kolejnego spotkania w Brukseli w sprawie umowy społecznej z górnikami. Hutek nie przeczy, że być może wreszcie zapadną decyzje dotyczące subsydiowania PGG i innych spółek górniczych z budżetu państwa. Taki mechanizm pomocy opiewać miałby nawet na 3 mld zł rocznie. Na razie górnicy nie są jednak dobrej myśli.

Hutek jednocześnie ostrzega, że jeżeli na spotkaniu płacowym zaplanowanym na 6 grudnia nie będzie żadnych wieści dotyczących dalszych losów umowy społecznej – górnicy podejmą zdecydowane działania.