Polska krajem specjalnej troski, będzie działać „swoim tempem”. Zielony Ład ostatecznie bez nas

Na zdjęciu: elektrociepłownia w Bełchatowie, uznawana za największego truciciela w Europie.

Szefowa Komisji Europejskiej Ursula von der Leyen od początku objęcia swoich rządów powtarzała, że dla niej jednym z podstawowych priorytetów będzie dochowanie terminu 2050 r. jako czasowej granicy dla osiągnięcia neutralności klimatycznej na Starym Kontynencie. Taka też na razie (przed podaniem pierwszych szczegółów w marcu 2020 r.) wynika główna konkluzja z niedawno przedstawionego Europejskiego Zielonego Ładu. 

Owa neutralność klimatyczna w naturalny więc sposób znalazła się głównym tematem ostatniego szczytu UE. Liderzy państw w nocy z czwartku na piątek doszli do porozumienia i określili datę 2050 r. jako graniczną. Ale z jednym wyjątkiem: Polska nie była w stanie zadeklarować wdrożenia tego celu w tym czasie. Dlatego temat ma wrócić na unijny szczyt jeszcze raz - w czerwcu 2020 r. 

Szefowa Komisji Europejskiej chce pokazać, że w wyznaczeniu jednemu państwu osobnej ścieżki nie ma nic dziwnego.

Z takiego obrotu sprawy zadowolenia nie kryła również niemiecka kanclerz Angela Merkel, która zwróciła uwagę, że przede wszystkim udało się w Europie uniknąć kolejnego podziału. Jest za to „jedno państwo członkowskie, które nadal potrzebuje trochę czasu, aby zastanowić się nad sposobem realizacji tego celu”.

Ale i tak najbardziej zadowolony z takiego przebiegu szczytu UE wydawał się premier Mateusz Morawiecki, dla którego przyjęte rozwiązanie - na razie wykluczające Polskę z neutralności klimatycznej w 2050 r. - jest bardzo dobre.

Jedno trzeba przyznać, że rząd Morawieckiego jest w tej sprawie konsekwentny. Od początku wszak ogłoszenia neutralności klimatycznej w 2050 r. w Europie (co nastąpiło jeszcze przed Szczytem Klimatycznym COP24 w Katowicach) przedstawiciele władzy mówili, że nie sprzeciwiają się samej idei, a chcą jedynie, żeby przyszła transformacja energetyczna przebiegała w jak najsprawiedliwszy sposób.

Rząd wskazuje jednocześnie, że poszczególne europejskie gospodarki są w różnym stopniu uzależnione od węgla (ta nad Wisłą w ok. 77 proc.) i tym samym potrzebują różnych nakładów, żeby skręcić w zieloną energię.

Początkowo Fundusz Sprawiedliwej Transformacji Energetycznej miał wynieść raptem 5 mld euro. W listopadzie już mówiono o 35 mld euro. A teraz na stole ma być podobno nawet 100 mld euro.