Polski Inteliclinic zgarnął kupę kasy z Kickstartera. Ale towaru wciąż nie dostarczył

Jak zaczęła się historia Neuroona?

W grudniu 2013 roku Intelclinic (wtedy jeszcze bez „i” w nazwie, co sugerowało związek z producentem procesorów, Intelem) rozbiło kickstarterowy bank zbierając 438 tys. dol. Internautów z całego świata zafascynował polifazowy sen przez zaledwie 2 godziny dziennie. Pierwsze maski miały być gotowe już w połowie kolejnego roku, czyli w 2014 r. Do ponad tysiąca wspierających trafiły jednak dopiero w maju 2016 roku i już nie wspierały snu polifazowego. Zamiast tego skupiono się na analityce snu, którą wykorzystano do minimalizowania jet-lagu i planowania efektywnych drzemek. Niestety nawet w tym przypadku musieliśmy wierzyć Neuroonowi na słowo, że maska rzeczywiście naładuje nas energią. Firma nie zbadała bowiem efektywności oferowanych usług.

Niezależni badacze stwierdzili, że maska jest niewiele lepsza niż rzut monetą. Prawidłowo wykrywa fazę snu tylko w 65 proc. przypadków. Jeśli zaś chodzi o budzik, to maska w jednym z trzech przypadków wybudza nas w najgorszym momencie dla jakości naszego snu.

Do samego końca maska reklamowana była jednak sloganem „near-medical-device” (co konkretnie ta bliskość miała znaczyć – nie wiadomo).

Tym razem z Neuroon Open i…. ponownie rozbił bank. Niezrażeni wcześniejszymi doświadczeniami drobni inwestorzy wyłożyli 357 tys. dol. na Kickstarterze i 453 tys. dol. na Indiego. W centrum uwagi znalazły się tym razem medytacja i świadome śnienie. W teorii miały one podnieść produktywność ludzi, ale w praktyce…, no właśnie. Maski miały trafić do klientów w kwietniu zeszłego roku. Niestety wciąż ich nie ma, a zapowiedzi kolejnych terminów dostawy lądują w koszu.

Przed rokiem opisywałem nowy projekt Kamila Adamczyka, na który składał się implant mózgowy. Wspominałem wówczas o sytuacji Neuroona, pisząc:

Lektura komentarzy pod akcją crowdfundingową, czy na zamkniętej grupie na Facebooku, pokazuje jak wielkie jest niezadowolenie wspierających. Większość z nich pragnie zwrotu pieniędzy, bo na horyzoncie wciąż nie widać daty ukończenia projektu. Zmiany fabryki, projektu samego urządzenia, wymiana kadr – to wszystko nie wróży projektowi Neuroon dobrze.

Niedługo po moim artykule firma podpisała warunkową umowę inwestycyjną. Wierzyciele zgodzili się na restrukturyzację spółki. Przekonać ich miało zmniejszenie kosztów działalności czy zakończenie prac nad urządzeniem. Fakty są niestety nieubłagane. Od zbiórki minęły już ponad dwa lata, a wspierający Neuroon Open wciąż są na lodzie – nie dostali opaski ani zwrotu pieniędzy.

Odpowiadający za komunikację, Wojciech Trochimiuk, przekonuje, że firma trafiła w końcu na odpowiedniego podwykonawcę i zmieniła fabrykę na lepszą.

W momencie wysyłania pytań do Inteliclinic sprawdziłem komunikację do wspierających. Od 19 kwietnia nie pojawiała się żadna aktualizacja. To pół roku bez kontaktu. Z łatwością można zaś było znaleźć pełne goryczy komentarze.

O komunikację zapytałem jednego z wspierających.

Wspierający żalą się na lekceważący stosunek producenta. Jak Inteliclinic tłumaczy braki w komunikacji? Oczekiwaniem na zwrot podatku VAT. Bez niego firma nie miała środków na wstawienie posta na grupę czy wysłanie maila. To jednak nie jedyna linia obrony.

Kickstarter czy Indiego to nie sklep. To narzędzie marketingowe do promocji nowych produktów i zbierania pierwszych zamówień. Nowatorski charakter projektu nie może jednak usprawiedliwiać kolosalnych opóźnień.

Postanowiłem przyjrzeć się projektom, na które powołuje się Wojciech. Czy rzeczywiście niedotrzymywanie obietnic to crowdfundingowa normalność? Coolest cooler został pozwany w stanie Oregon. Pebble pozostawił swoich klientów bez żadnego wsparcia, a w mediach określany jest mianem najgorszej porażki.

A teraz zamieńcie pierwszą część tego zdania na „Neuroon” – brzmi znajomo?

Czyli mamy dać Inteliclinic swoje pieniądze na 10 lat, licząc, że wtedy uda się coś osiągnąć? Bo opóźnienie to przecież nie porażka.

Miał to być kwiecień 2018 roku.

Bardzo chętnie byśmy to sprawdzili, gdyby tylko produkt był w sprzedaży. Inteliclinic wybierał wspierających do udziału w beta-testach, ale nie każdy chętny mógł sprawdzić niedokończone urządzenie. Udało nam się trafić do osób, które zgłaszały chęć uczestnictwa w programie, ale ich pytania pozostały bez odpowiedzi.

12 października Inteliclinic rozesłało wiadomość, w której czytamy:

Brzmi jak piramida.

Wspierający mają otrzymywać maski dopiero, kiedy ktoś kupi je na wolnym rynku. Jak to ma wyglądać w praktyce? Pierwsza partia Neuroonów, zawierająca 100 egzemplarzy, podzielona zostanie na połowę – jedną otrzymają wspierający, druga trafi do otwartej sprzedaży.

Wygląda to jakby sprzedaż w sklepie internetowym miała suplementować wcześniejszą kampanię. Neuroon został bowiem wyceniony na 499 dol. Wspierający płacili zaś 5 razy mniej.

Problemem wydaje się więc grube przeszacowanie kosztów, mimo doświadczeń wyniesionych z wcześniejszej kampanii.

Przeszacowanie kosztów jest jednak dramatyczne. Gdyby Inteliclinic od początku wycenił maskę na 499 dol. i przyciągnął tyle samo osób, to miały budżet większy o 6 mln zł. A przecież sama maska nie różniła się znacznie w stosunku do wcześniejszej wersji.

Koszt aktualizacji aplikacji czy algorytmów nie mógłby chyba wynosić aż 6 mln zł? Czy same przenosiny do nowej fabryki mogły kosztować aż tak kolosalne pieniądze, aby zwiększyć cenę pięciokrotnie?

Wydaje się raczej, że 500 dol., to w istocie cena za dwie maski, co nowych klientów stawia w niekorzystnej sytuacji. Neuroon obiecuje poprawę, wysyłkę masek i lepszą komunikację, ale to nie pierwszy raz, kiedy firma znajduje się pod miażdżącą krytyką wspierających.

Wspierający mogli dokupić również słuchawki z aktywnym tłumieniem hałasu za 60 dol. W teorii miały pozwalać na idealne odizolowanie się od otoczenia w czasie medytacji.

W praktyce okazało się jednak, że na Alibabie nietrudno znaleźć takie same słuchawki, które majfriend może na życzenie scustomizować, czyli dokleić logo dowolnej firmy. Zachęcająca jest również cena - znaleźliśmy oferty zaczynające się od 24 dol.

Wcześniejsze zrzuty ekranów pozwalały zauważyć, że część wspierających wcale nie chce żyć marzeniami o otrzymaniu Neuroona i woli dostać z powrotem swoje pieniądze. Inteliclinic zapewniało o takiej możliwości:

Inteliclinic z jednej strony broni się rzekomą innowacyjnością produktu i kickstarterowym charakterem projektu, który zakłada porażki, ale z drugiej nie jest w stanie sprostać płynnemu prowadzeniu projektu. Opóźnienie goni opóźnienie, problemy finansowe odbijają się na produkcie, a przedstawiciele firmy nie dotrzymują słowa. Choć personalnie chciałbym, aby firma odniosła sukces, to nic jak na razie na to nie wskazuje.