Górnicy z PGG wynegocjowali jednorazówki. Dzięki nim w spokoju doczekają podwyżek

Od 1 lipca br. w trzech spółkach wydobywczych: PGG, Węglokoks Kraj i Tauron Wydobycie zacznie obowiązywać jednolity system wynagradzania. Wcześniej odbyły się tam negocjacje płacowe, z których wynika, że górnicze pensje podskoczą o 15 proc. - do poziomu ponad 12 tys. zł brutto, czyli blisko o 5 tys. zł więcej niż wynosi średnia krajowa. I w ten sposób wynagrodzenie ma być naliczane od początku roku. Bogusław Hutek, szef górniczej Solidarności, zapowiadał rozmowy na ten temat. 

I właśnie jesteśmy świadkami finału tych ustaleń. Już wiadomo, że górnicy - w oczekiwaniu na wyższe pensje - dostaną trzy jednorazowe świadczenia wyrównawcze.

Po tych podwyżkach średnie wynagrodzenie w PGG ma wynieść 12 107 zł brutto. Ale tak ma być dopiero od 1 lipca. A co do tego czasu? Górnicy nie chcieli przez sześć miesięcy tylko myśleć o większych pensjach, ale też je jakoś realnie poczuć w kieszeniach. I właśnie temu mają służyć wynegocjowane wypłaty trzech jednorazowych świadczeń. Zaplanowano je 10 marca, 10 maja i 10 lipca. Uzgodniono trzy wysokości tych jednorazówek.

Najwięcej, bo po 2670 zł brutto mają dostać pracownicy dołowi. Z kolei ci zatrudnieni w zakładach mechanicznej przeróbki węgla, w Zakładzie Informatyki i Telekomunikacji, w Zakładzie Remontowo-Produkcyjnym, Zakładzie Elektrociepłownie z wyjątkiem pracowników zatrudnionych w tych zakładach na stanowiskach administracyjnych, a także pracownicy wykonujący prace remontowo-konserwacyjne na terenie lub na rzecz zakładu mechanicznej przeróbki węgla oraz pracownicy wykonujący prace remontowo-konserwacyjne na powierzchni na rzecz oddziałów dołowych kopalni — otrzymają po 2170 zł brutto. Dla pozostałych pracowników świadczenie będzie w wysokości 1670 zł brutto. Te kwoty będą wliczane do podstawy, od której wyliczane będą w przyszłości nagroda z okazji Dnia Górnika (barbórka) czy 14. pensja (nagroda roczna).

Ale nawet tak wyraźne podwyżki pensji nie powinny być żadnym kłopotem dla spółek górniczych, którym kryzys energetyczny najzwyczajniej w świecie służy. Jak wynika to z danych Agencji Rozwoju Przemysłu, jeszcze w I półroczu 2021 r. sektor górnictwa węgla kamiennego miał stratę na poziomie 1,56 mld zł. A po pierwszych sześciu miesiącach 2023 r. chwalił się potężnym wynikiem na plus w wysokości ponad 5 mld zł.

Pamiętajmy, że w ostatnich miesiącach polskie kopalnie sprzedają elektrowniom i ciepłowniom węgiel po znacznie wyższych stawkach. W lipcu 2022 r. energetyka zawodowa (indeks PSCMI 1) płaciła za tonę węgla ok. 344 zł. W grudniu 2022 r. to było już więcej niż 535 zł. Jeszcze większy skok cenowy widać w przypadku ciepłowni (indeks PSCMI 2). Rok temu, w marcu 2022 r., tona węgla kosztowała jakieś 381 zł. W grudniu 2022 r. - już ponad 1193 zł.