Świat stanął na głowie! Polacy żądają podatku katastralnego, a fiskus broni się rękami i nogami

Wszystko zaczęło się od żartu, że skoro fiskus rekrutuje nowego pracownika do Wydziału Podatków Majątkowych, to pewnie potrzebuje „dyrektora kreatywnego, którego zadaniem będzie wprowadzanie na rynek nowych produktów podatkowych”. A to akurat nikogo by nie zaskoczyło, biorąc pod uwagę, jak rząd co rusz zasypuje nas nowym daninami, czasem dla zmyłki nazywając je daninami lub opłatami.

A skoro to Wydział Podatków Majątkowych szuka ludzi, to od razu na myśl przyszedł mi podatek katastralny. I choć były to czysto teoretyczne dywagacje, w tym miejscu żarty się skończyły, bo kataster byłby naprawę niezłym pomysłem, żeby podreperować budżet.

Nie łudźmy się, koszty kryzysu trzeba będzie ponieść, a przecież rząd nie ma żadnych własnych pieniędzy, żeby załatać dziury w kieszeni wygryzione przez wirusa. Musi te pieniądze zebrać od nas. A lepszym pomysłem byłoby opodatkować nieruchomości od ich wartości (czyli o wiele wyżej niż obecnie) niż nakładać podatki, których koszty poniesiemy wszyscy - i biedni, i bogaci – w cenach produktów w sklepach.

To wszystko przy założeniu, że podatek katastralny dotknąłby właścicieli dopiero drugiej lub trzeciej i kolejnej nieruchomości. W ten sposób można by przy okazji ograniczyć spekulacyjnie wykupowane przez zamożnych mieszkań na wynajem, a już na pewno ukrócić najem krótkoterminowy, który jest zmorą wielu miast Europy i tym samym staje się w Polsce.

Jednym słowem: dwie pieczenie na jednym ogniu: dodatkowe wpływy budżetowe plus sensowny element polityki mieszkaniowej, by zatrzymać pędzące na oślep ceny nieruchomości.

Najpierw na te moje publicystyczne dywagacje obruszył się Tomasz Matynia z CIR, grzmiąc na Twitterze, że rozsiewam fake newsy. Potem za wysyłanie wyjaśnień zabrało się ministerstwo finansów. 

Ale dyskusja o podatku katastralnym mimo to zaczęła zataczać coraz szersze kręgi. MF nabrał więc wody w usta i postanowił milczeć, kiedy Kuba Strzyczkowski zapraszał do środowej audycji w radio 357.

Chwilę później komunikacja fiskusa chyba zmieniła zdanie, bo resort zabrał głos. Wydał oświadczenie na Twitterze po raz kolejny, odcinając się od pomysłu wprowadzenia podatku katastralnego:

To wygląda, jakby urzędnicy wpadli w panikę. Przez lata politycy myśleli, że  wprowadzenie podatku katastralnego to polityczne samobójstwo. Jednak ostatnia dyskusja pokazuje wyraźnie, że jest wręcz przeciwnie: Polacy oczekują takiego podatku pod warunkiem, że nie uderzy posiadaczy tylko jednego mieszkania, ale w inwestorów nieruchomościowych.

Oburzenie niektórych na brak nowego podatku (sic!) jest na tyle duże, że padają sugestie, że politycy nie chcą jego wprowadzenia, bo sami należą do grupy inwestujących w nieruchomości.

Ale może powód jest jeszcze inny: nie warto ryzykować podatkiem owianym złą sławą, skoro niewiele się z niego będzie miało. Podatek katastralny tak jak obecnie pobierany podatek od nieruchomości wpływa bowiem do kas samorządów, a nie do do budżetu centralnego.

W samorządach dodatkowe wpływy też byłyby nieocenione - jednostki samorządu terytorialnego również wpadają w tarapaty z powodu pandemii, bo notują niższe wpływy z PIT i CIT. Do tego wyższe koszty utrzymania komunikacji miejskiej, bo mieszkańcy przestali się nią poruszać i kupują mniej biletów i ulgi dla przedsiębiorców, na które decydują się samorządowcy. W efekcie nie ma pieniędzy nie tylko na inwestycje, wiele samorządów musi zaciskać pasa i się zadłużać.

Zresztą nie najlepsza sytuacja samorządów dotyka też budżet centralny, który jednak ratuje samorządowców rządowymi dotacjami na inwestycje i kredytami. Gdyby samorządy miały więcej pieniędzy dzięki katastrowi, z rządowej kieszeni wypływałoby mniej.

No chyba, że…

Niedawno pisaliśmy w Bizblog o tym, że gminy, aby podreperować finanse, wymyśliły podatek od morskich farm wiatrowych. Uprosiły premiera, by takowy wprowadzić. Ten się zgodził, ale zyski z niego zagarnął do budżetu centralnego.

Mało to eleganckie. Ale katastrem może dałoby się podzielić?