Lepsza ochrona pracowników? Beata Szydło: panowie, przesadzacie, dajcie spokój

21.00. Wychodzisz właśnie z kina, sięgasz po telefon, żeby z powrotem włączyć dźwięk, a tam nieodebrane połączenie od szefa. Pewnie coś ważnego, skoro dzwonił wieczorem, więc oddzwaniasz. Nic ważnego. Chciał zapytać, jaki masz plan pracy na jutro. Co z tego, że te plany wpisane są do oficjalnego grafika, więc dzwonić wcale nie trzeba?

Długi majowy weekend. Sobota. 1 w nocy. Nie spisz jeszcze, oglądasz film. Nagle dźwięk, że dostałeś wiadomość na Messengerze. Zerkasz, kto do cholery o tej porze? A to twój szef. Z awanturą, że robota, którą skończyłeś i oddałeś już kilka dni wcześniej jest do dupy, że to skandal, że błędy…

Stres. Nerwy, bo może rzeczywiście coś spieprzyłeś. Ale nie, dość tego, nie odczytujesz wiadomości. W końcu jest sobota, środek nocy. W poniedziałek się okazuje, że nic nie spieprzyłeś, tylko szef coś źle zrozumiał, recenzując twoją pracę akurat w weekend. Prosisz, żeby więcej tego nie robił, nie wypisywał wiadomości po nocach. 

Prośba spływa jak po kaczce. Poza tym podwładny nie będzie mu mówił, co ma robić. Kolejny wieczór, wiadomość o 2 w nocy: „świetna robota!”. Niby miło, ale o 2 w nocy?! Tym razem poszedł na rekord.

Znacie to? Niejeden pracownik zna. A pandemia, która wypchnęła wielu na home office, przez co jeszcze bardziej zatarły się granice pomiędzy życiem prywatnym a zawodowym jeszcze mocniej te granice naruszyła.

Od początku pandemii COVID-19 częstotliwość pracy zdalnej wzrosła o prawie 30 proc. - wynika z badań Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofund). I wielu pracowników jest zachwyconych. Ale jednocześnie, jak pokazują badania, osoby pracujące z domu dwa razy częściej przekraczają zapisany w prawie unijnym maksymalny 48-godzinny tydzień pracy w porównaniu do tych, którzy nadal pracują stacjonarnie w firmie. 27 proc. osób pracujących zdalnie przyznaje, że zdarza im się pracować w czasie wolnym codziennie albo przynajmniej kilka razy w tygodniu, podczas gdy to samo zdarza się mniej niż 5 proc. pracowników „biurowych”.

Efekt? Stres, zaburzenia snu, zmęczenie, niepokój, bóle głowy, kręgosłupa i oczu.

To dlatego Parlament Europejski uznał, że pracownikom należy zapewnić wiekszą ochronę i wezwał w czwartek Komisję Europejską, by ta przygotowała dyrektywę wpisującą prawo do bycia offline do unijnych przepisów Unii Europejskiej.

Takie przepisy na własną rękę przygotowała już w 2017 roku Francja, dzięki czemu tamtejsi pracownicy ustalają z pracodawcami zasady korzystania ze służbowego maila, także  godziny i dni, w których mogą czuć się zwolnieni z obowiązku sprawdzania skrzynki e-mail, bez obaw, że szef będzie miał pretensje, że są za mało zaangażowani. Belgia też ma już takie przepisy. Eurodeputowani uznali, że taka ochrona należy się w końcu wszystkim.

To znaczy nie wszyscy eurodeputowani. Była premier Beata Szydło uważa, że pomysł PE to typowy przykład unijnej nadregulacji. 

Może i do niej Jarosław Kaczyński nie dzwonił po 17.00, kiedy pełniła urząd premiera. Ale reszta Europejczyków nie jest w tym względzie chroniona. Istnieją unijne dyrektywy, które regulują czas pracy i prawo do urlopu, ale większość powstała przed erą cyfryzacji dzisiaj mają się nijak do rzeczywistości. No, chyba, że ktoś nie korzysta z poczty elektronicznej, a komórka to stara Nokia 3310 bez dostępu internetu – wtedy rzeczywiście może po pracy mieć szefa w nosie.