Pomoc de minimis - komu przysługuje? Jak z niej skorzystać?
Pomoc de minimis stanowi rodzaj wsparcia publicznego, którego nie trzeba zgłaszać do Komisji Europejskiej. Z zasady bowiem każda pomoc udzielona przedsiębiorcom przez państwo zaburza naturalną konkurencję, jednak de minimis stanowi pewien wyjątek. Mowa tutaj bowiem o stosunkowo niskich kwotach, a ponadto z tego rodzaju wsparcia może skorzystać większość firm działających w sektorze małych i średnich przedsiębiorstw.
Czym jest pomoc de minimis?
Pomoc de minimis to rodzaj udzielanego przez państwo wsparcia dla przedsiębiorców. Może przybrać formę:
- inwestycji,
- szkoleń,
- zwolnień podatkowych,
- jednorazowej amortyzacji,
- umorzenia odsetek od składek ZUS i należności skarbowych,
- pożyczek i kredytów udzielanych na preferencyjnych warunkach.
Przepisy określają, że pomoc de minimis może wynieść maksymalnie 200 000 euro w ciągu 3 lat. Niższy limit, który wynosi 100 000 euro (również w rozliczeniu trzyletnim), dotyczy firm z sektora transportu drogowego towarów. Przedsiębiorca powinien więc na bieżąco ewidencjonować środki, jakie otrzymuje w ramach pomocy de minimis. Co istotne, sumują się one, niezależnie od tego, kto i na jaki cel je przyznał. Rejestr pomocy de minimis prowadzony jest przez Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów – można w nim sprawdzić, kto otrzymał wsparcie i jaka była jego wysokość. Pomoc de minimis skierowana jest wyłącznie do firm działających w sektorze małych i średnich przedsiębiorstw.
Jakich firm nie dotyczy pomoc de minimis?
Pomoc nie minimis nie przysługuje wszystkim przedsiębiorcom. Wyłączone są z niej firmy, które zajmują się:
- rybołówstwem i akwakulturą, objęte rozporządzeniem Rady nr 104/2000/WE,
- produkcją podstawowych produktów rolnych wymienionych w Załączniku I do Traktatu Wspólnoty Europejskiej,
- przetwarzaniem i wprowadzaniem do obrotu produktów rolnych wymienionych w Załączniku I do Traktatu Wspólnoty Europejskiej.
Pomocy de minimis nie można również otrzymać na działalność uwarunkowaną pierwszeństwem korzystania z towarów krajowych w stosunku do towarów sprowadzonych z zagranicy.
Obowiązki przedsiębiorcy korzystającego z pomocy de minimis
Przedsiębiorca, który chce skorzystać z pomocy de minimis, zobowiązany jest złożyć odpowiedni wniosek na formularzu urzędowym. Ważne, aby został on prawidłowo wypełniony – w przeciwnym razie wsparcie nie zostanie udzielone. Ponadto przedsiębiorca ma obowiązek przechowywać zaświadczenia o otrzymanej pomocy. Są one wydawane z urzędu, przez podmiot zapewniający wsparcie. Zaświadczenia pomagają ustalić, jaka kwota trzyletniego limitu została wykorzystana. Chcąc skorzystać z pomocy de minimis, trzeba bowiem każdorazowo złożyć oświadczenie o tym, jaka kwota została już przyznana. Ponadto podaje się w nim dane organu udzielającego wsparcia, podstawę prawną, numer programu pomocowego czy dzień, w którym przekazano przedsiębiorcy środki.
Czytaj także: Biegły rewident - kim jest?
Jednorazowa amortyzacja – szczególna forma pomocy de minimis
Przedsiębiorcy mogą skorzystać z różnych form pomocy de minimis, jednak najczęściej decydują się oni na jednorazową amortyzację posiadanego majątku. Uprawnieni mogą zamortyzować środki trwałe do kwoty 50 000 euro. Takie działanie pozwala znacząco obniżyć podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym w danym okresie. Co ważne jednorazowa amortyzacja obejmuje wyłącznie środki trwałe należące do grup 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych. Podatnik nie ma natomiast prawa jednorazowo amortyzować wartości niematerialnych i prawnych.
Księgowanie pomocy de minimis
Otrzymana przez podatnika pomoc de minimis nie podlega ewidencji w księgach rachunkowych ani w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Niemniej jednak przedsiębiorca ma obowiązek przechowywać dokumentację związaną z otrzymaniem wsparcia, natomiast podmioty sporządzające sprawozdanie finansowe powinny zawrzeć w nim stosowną informację na ten temat. Otrzymane w ramach pomocy de minimis kwoty nie podlegają podatkowi dochodowemu, są również neutralne w kontekście VAT.
