Praca za granicą. Aż co czwarty Polak jest gotów rzucić wszystko i wyjechać za pracą
Już co trzeci Polak przed trzydziestką chce wyjechać za granicę w celach zarobkowych, wynika z najnowszego badania firmy Randstad. Skłonność do wyjazdu z Polski maleje nie tylko z wiekiem, ale przede wszystkim wraz z rosnącym wykształceniem.
Fot. Jacek Bereźnicki/Bizblog.pl
Randstad właśnie zaprezentował najnowszą edycję cyklicznego badania „Monitor Rynku Pracy”. Sprawdzano satysfakcję z pracy, chęć zmiany, ryzyko utraty zatrudnienia oraz plany emigracyjne Polaków.
Najbardziej zainteresowane wyjazdem na dłużej są osoby młode – od 18 do 29 lat. Za granicę wyrywa się co trzeci Polak w tym wieku (34 proc.). Zapał nieco gaśnie w starszych grupach – tam chęć wyjazdu w celach zarobkowych deklaruje co piąty respondent.
Chęć wyjazdu w dużej mierze zależy od wykształcenia. Emigrację zarobkową rozważa aż 36 proc. osób po podstawówce czy zawodówce. Dla porównania, wśród absolwentów uczelni wyższych odsetek ten wynosi zaledwie 17 proc. Absolwenci szkół średnich i osoby z wykształceniem niepełnym wyższym plasują się niemal idealnie pośrodku – 24 proc. w swojej grupie.
Do pracy za granicą prędzej wyjadą mieszkańcy województw wschodnich (30 proc. w tej grupie) niż zachodnich (21 proc.). Ciekawe jest to, że taki sam odsetek – 21 proc. – zainteresowanych jest w dużych (powyżej 200 tys. mieszkańców) miastach, jak i wsiach. Najchętniej wyjechaliby natomiast mieszkańcy miast od 50 do 200 tys. mieszkańców.
O wyjeździe do pracy myśli 36 proc. robotników niekwalifikowanych, 33 proc. inżynierów i 29 proc. techników. Najchętniej wyjadą pracownicy z branży budowlanej (35 proc. w swojej grupie), pracownicy z branży finansów i ubezpieczeń (33 proc.) oraz hotelarstwa i gastronomii (33 proc.). Najmniej skorzy są pracownicy z branży energetyki (18 proc.), administracji publicznej (14 proc.) i edukacji (1 proc.).
Dlaczego chcą wyjechać?
Zdecydowanie najważniejszym powodem, deklarowanym przez respondentów jest poprawa płacy i warunków zatrudnienia (63 proc.). 29 proc. osób wskazuje na zmianę stylu życia, 27 proc. na sprawdzenie własnych możliwości i umiejętności,
Mniej więcej co czwarta osoba (26 proc.) stawia na opanowanie języka obcego, 22 proc. na chęć poznawania kultur innych krajów, a 16 proc. na większe wsparcie ze strony państwa docelowego. Najmniej – 10 proc. badanych – dostało już propozycję pracy za granicą od obecnego pracodawcy.
Dokąd?
Polacy widzą się głównie w Niemczech (27 proc.), Wielkiej Brytanii (21 proc.) i Holandii (12 proc.). Biorą też pod uwagę Norwegię i Stany Zjednoczone (po 6 proc.).
Co będą robić za granicą?
Najwięcej, bo 28 proc. badanych nie potrafi określić, co będzie robić za granicą. 13 proc. podejmie się prac fizycznych. Zarobek na budowie i na produkcji przyciągnie po 7 proc. pytanych, a pracę umysłową wykonywałoby 8 proc. osób.
Wśród wymienianych zajęć znalazły się też: zbieranie owoców lub warzyw (5 proc.), praca jako informatyk lub opiekun (po 5 proc.), jako kierowca lub pracownik w branży gastronomii (po 4 proc.), magazynier (3 proc.) oraz nauczyciel, mechanik lub malarz (po 1 proc.).
Tymczasowo czy na stałe?
Tylko 4 proc. wszystkich badanych chce wyjechać za granicę na stałe. Większość osób, które zadeklarowały zainteresowanie wyjazdem w celach zarobkowych, planują pozostać w obcym kraju do 2 lat.
Zdecydowania większość tych, którzy rozważają wyjazd zarobkowy, myśli o emigracji nie dłuższej niż 2 lata, czyli jest to raczej chęć zarobienia pieniędzy na konkretny cel niż decyzja o zmianie na stałe
- wyjaśnia Monika Fedorczuk, ekspert rynku pracy Konfederacji Lewiatan.
Patrząc na wiek potencjalnych emigrantów, można domyślać się, że wyjazdy zagraniczne mogą być postrzegane jako szansa zgromadzania środków na start w dorosłe, bardziej samodzielne życie — dodaje.
Ekspertka podkreśla, że w przypadku osób z wykształceniem podstawowym i zawodowym różnica w zarobkach uzyskiwanych w Polsce i zagranicą może być znacząca, choć po uwzględnieniu kosztów życia w innych krajach jest ryzyko, że wyjazd do pracy za granicę nie był aż tak opłacalny, jak się to mogło wydawać.
Badanie trwało od 2 do 12 września 2019 r. i objęło 1000 osób w wieku od 18 do 64 lat. Wszyscy respondenci pracują min. 24 godziny w tygodniu, są zatrudnieni na umowie o pracę, umowie cywilnoprawnej lub prowadzą własną działalność gospodarczą (o ile są związani stałą umową na usługi dla innej firmy).