Widziałem ogień, pasję i świetne pomysły. Poznaliśmy zwycięzców Akceleratora Łukasiewicza

Finał II edycji Akceleratora Łukasiewicza pokazał, że naukowcy w Łukasiewiczu mają duże pokłady własnej inicjatywy. Do programu zgłosiło się łącznie aż 40 zespołów. Część z nich zostało odrzuconych na etapie selekcji, a szansę na zaprezentowanie swoich pomysłów szerokiej publiczności dostali twórcy 8 projektów.

 Demo Day stanowiło zwieńczenie długiej akceleracyjnej drogi. Akcelerator składa się bowiem z kilku etapów - selekcji, inkubacji i akceleracji. Po wstępnym naborze wybrane zespoły przechodziły etap inkubacji i akceleracji. W jego trakcie, podczas intensywnych campów szkoleniowych, zdobywały nową wiedzę i kompetencje dotyczące startupów.  

Efekty przygotowań prezentowali podczas wielkiego finału, czyli Demo Day. Każdy z zespołów miał pięć minut na przedstawienie swojego pomysłu i kolejne pięć na udzielenie odpowiedzi na pytania zadawane przez potencjalnych inwestorów i pozostałe osoby zasiadające na widowni.

Trema nie zjadła nikogo. W wielu przypadkach emocje wręcz dodawały twórcom śmiałości. Uczestnicy radzili sobie na scenie z lekkością właściwą doświadczonym startupowcom. Łączyli merytorykę z dużą dawką humoru, a czasem również autoironii („jestem z natury leniwy, czasem trzeba mnie motywować” – zażartował sobie jeden z uczestników) i pewności siebie. – W czym konkurencja jest lepsza ode mnie? Powiem szczerze – w niczym – dało się usłyszeć ze sceny.

Z drugiej strony potencjalni inwestorzy wykazywali się dużą dociekliwością przy zadawaniu pytań. Interesowały ich głównie kwestie ochrony własności intelektualnej, otoczenia biznesowego, przewag konkurencyjnych, wysokości marż oraz chłonności rynku na nowe rozwiązania.

Na scenie zaprezentowały się zespoły:

Pierwsze miejsce zajął projekt BIOgrano-Mineral, miejsce drugie przypadło cerMAXmet, a podium uzupełniła grupa PhD Compounds. Nagrodę publiczności otrzymał natomiast Solid Electro Solution.

Teraz pomysły naukowców z Łukasiewicza zderzą się z rynkowymi realiami. Choć możliwe, że słowo „zderzenie” nie oddaje do końca charakteru ich przyszłych losów. Wielu founderów przyznawało, że ich produkt jest dopracowany i gotowy do produkcji na skalę przemysłową. Brakuje im głównie środków do zakupu infrastruktury i skalowania biznesu. Inne mają już za sobą testy w dużych firmach działających na polskim rynku. Nie bez sukcesów. Produkty są też na ogół opatentowane lub zostały zgłoszone do patentu. Biorąc pod uwagę, na ogół dość przebojowe, osobowości ich założycieli, daje to dobre prognozy na przyszłość.

Przedstawiciele Łukasiewicza dbają zresztą o to, by takich innowacyjnych i przebojowych postaci pojawiało się coraz więcej.

Piotr Dardziński tłumaczy jednocześnie, że nie boi się, iż w przyszłości naukowcy mogą trafić na bariery ze strony swojego środowiska badawczego. Cały system jest bowiem tak skonstruowany, by wspierać innowacyjnych twórców i komercjalizację ich badań. W jaki sposób? Dyrektorzy instytutów mają w swoje cele wpisany wzrost przychodów. Zachęcenie pracowników do założenia spółki, w której instytut ma udziały, jest najprostszą drogą do jego realizacji.

Patron Sieci Badawczej Łukasiewicza – Ignacy Łukasiewicz – stworzył pierwszą na świecie lampę naftową i zmarł jako bardzo bogaty człowiek. Nietypowo jak na naukowca. Wybór jego postaci nie był jednak przypadkowy.

* Materiał powstał we współpracy z Siecią Badawczą Łukasiewicza