zmiany klimatu

Najnowszy raport Banking on Climate Chaos, który co roku analizuje globalne finansowanie paliw kopalnych przez główne banki komercyjne i inwestorów, to wyjątkowo smutna lektura. Bo jest koronnym dowodem na to, że walka ze zmianami klimatu rozpoczyna się i kończy na deklaracjach. Za nawet najodważniejszymi słowami, które podają na kolejnych szczytach klimatycznych ONZ, nie idą żadne konkretne, robiące różnice czyny. Świat dalej wydaje krocie na paliwa kopalne, od których niby bardzo chce się uniezależnić.

Nie ma w Europie linii lotniczej, która tak mocno obrywa za emisję dwutlenku węgla. W pewnym stopniu wyciąganie od Ryanaira setek milionów euro rocznie jest uzasadnione, bo lowcost truje planetę, jak nie przymierzając duża elektrownia węglowa. Ale z drugiej strony Irlandczycy są ofiarami polityki Unii Europejskiej.

Lubisz latać tak bardzo, że odległość nie ma dla ciebie znaczenia? Złe wieści - przewoźnicy zaczynają stopniowo, acz konsekwentnie, wycinać najkrótsze połączenia ze swoich ofert. Podróż samolotem na dystansie 100 km po prostu przestaje być opłacalna. Tym bardziej, że linie lotnicze już niedługo będą musiały spowiadać się Unii, jak radzą sobie z przeciwdziałaniem zmianom klimatu.

Nie dość, że zmiany klimatu nie są za poważnie traktowane przez najważniejszych przywódców świata, a kolejne szczyty klimatyczne pod egidą ONZ absolutnie niczego nie wnoszą, to w dodatku jesteśmy przy tej okazji świadkami festiwalu kłamstw, manipulacji i przeinaczeń. Nie inaczej było w przypadku ostatniego raportu Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu ONZ (IPCC). Tym razem to lobby przemysłu mięsnego miało sporo do przepracowania. Ale końcowy efekt udało się osiągnąć i o diecie roślinnej nie ma ani słowa.

Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu (IPCC) opublikował raport na temat kryzysu klimatycznego „Climate Change 2023: Synthesis Report”. Wnioski są druzgocące. Nie dość, że bardzo mało robimy, żeby ograniczyć globalne ocieplenie wyłącznie do poziomu +1,5 st. C, to znaleźliśmy się na ścieżce, która prowadzi do ocieplenia aż o +3 st. C. Czasu na zmianę podejścia jest już bardzo mało. Ta dekada będzie decydująca.

Amerykańscy badacze zaproponowali mocno niekonwencjonalny plan walki ze zmianami klimatu. Do jego realizacji potrzebny będzie pył księżycowy i potężna armata, która wystrzeli go w kierunku Słońca, zmniejszając ilość światła, która dociera na naszą planetę. Brzmi zbyt prosto, by zadziałało? Coś w tym jest, bo naukowcy mają wątpliwości.

Unijne przepisy, które nakładają na linie lotnicze obowiązek dokładania się do walki ze zmianami klimatu, mocno wywindują ceny biletów lotniczych – twierdzi organizacja Arlines for Europe. Efekt? Według szacunków już w przyszłej dekadzie bieżącego stulecia liczba latających pasażerów spadnie o prawie jedną piątą.

Już chyba jest po sprawie i nie ma sensu więcej organizować szczytów klimatycznych ONZ. Szkoda czasu i pieniędzy. Produkcja paliw kopalnych dalej ma się bardzo dobrze, podobnie jak emisja dwutlenku węgla. W ubiegłym roku wyjątkowo też dołożyliśmy do tego globalnego pieca. Efekt? Ziemia, w wyniku zmian klimatu spowodowanych przez człowieka, jest obecnie o 1,2 st. Celsjusza cieplejsza niż w czasach przedprzemysłowych.

Nadchodzący rok będzie absolutnie rekordowy pod względem potrzeb humanitarnych - mówi Helena Krajewska, rzeczniczka Polskiej Akcji Humanitarnej, w rozmowie z Bizblog.pl. I przypomina, że w 2022 roku pomocy wymagały 274 mln, a w 2023 r. będzie to już 339 mln. - Tak naprawdę te liczby niewiele nam powiedzą. Jeżeli pomyślimy, że w ciągu roku tyle osób przybyło zamiast ubyć i to mimo wysiłków organizacji humanitarnych, programów rządowych, organizacji lokalnych - dodaje.

Egipt to wciąż jeden z najpopularniejszych kierunków urlopowych dla Polaków. Panujące przez cały rok świetne warunki pogodowe przyciągają rzesze turystów spragnionych słońca, ciekawych historii o starożytnej cywilizacji oraz fanów snurkowania i nurkowania przy licznych rafach koralowych. Może się jednak tak zdarzyć, że zamiast podziwiać podwodne życie zwierząt, amatorzy pływania z rurką zawitają do Gizy, bo jak biją na alarm naukowcy, piramidę Cheopsa oraz słynnego Sfinksa może pochłonąć woda.

Za nami kolejny Szczyt Klimatyczny ONZ COP27. Podczas blisko dwutygodniowych obrad ustalono tak po prawdzie tylko jedno: powołanie do życia specjalnego funduszu kompensacyjnego, dzięki któremu bogate kraje mają pomagać biedniejszym w walce z coraz gwałtowniejszymi zjawiskami pogodowymi. Obserwatorzy i analitycy podzielili się na dwa obozy: jedni twierdzą, że to bez wątpienia sukces negocjacyjny, a drudzy przekonują, że tym samym klimatyczne rozmowy zakończyły się porażką. Sam jestem zdecydowanie spod tej drugiej chorągwi.

Co roku widzę, jak przyspiesza topnienie biegunowych lodowców i co roku też, od paru dobrych lat, ubieram się wiosennie już w połowie grudnia. Jest jeszcze jedna prawidłowość. Co roku, w okolicach listopada, słyszę głos światowych przywódców, którzy znowu dotarli swoimi odrzutowcami do jednego z miejsc na świecie i wielce debatują o tym, co teraz dzieje się z ziemskim klimatem. I nawet umawiają się wspólnie na jakieś rozwiązania. Tylko, że nikt tych obietnic nie spełnia. Ale też po co? Tak za rok znowu będzie pretekst do spotkania i gaworzenia nawet przez dwa tygodnie. (fot. materiały prasowe COP27)

W zeszłym roku w trakcie forum młodzieży Youth4Climate w Mediolanie Greta Thunberg zaatakowała światowych przywódców, którym zarzuciła, że z ich strony pada wiele wspaniałych słów o ochronie klimatu, ale nie idzie za nimi żadne działanie. Rzecz jasna wylał się za to kubeł pomyj na nastolatkę ze Szwecji. Tymczasem mija kolejny rok i znów odbywa się szczyt klimatyczny i wychodzi na to, że ta bezczelna małolata miała po prostu rację. Słychać tylko bla, bla, bla i zero konkretów.

Europejski Zielony Ład zakłada ograniczenie stosowania chemicznych pestycydów o połowę i używania nawozów o jedną piątą. Czy da się tego dokonać bez poświęcania plonów. Polski AgronetPRO przekonuje, że do monitorowania sadów, szklarni i gospodarstw można wykorzystać najnowsze technologie.

Wszyscy jesteśmy trochę Januszami Filipiakami. Przeciętnego Polaka nie stać może na prywatny odrzutowiec, ale z punktu widzenia mieszkańców globalnego Południa, jest krezusem. Przy okazji emituje niestety mnóstwo gazów cieplarnianych do atmosfery. Wziąłem więc kalkulator do ręki i sprawdziłem, jak próba zredukowania śladu węglowego o połowę wpłynęłaby na mój poziom życia.

Pandemia koronawirusa wyhamowała światową gospodarkę, na czym zyskał klimat. Efekt okazał się jednak tylko chwilowy. Może zyskaliśmy nieco czasu na walkę ze zmianami klimatu, ale późniejszy zryw gospodarczy wszystko zaprzepaścił. Emisja dwutlenku węgla jest już większa niż przed wybuchem pandemii. Do tego nowego porządku coraz lepiej dostosowuje się też cena emisji.

Rozpoczął się proces sądowy, w którym mieszkanka Podlasia oskarża państwo polskie za szkody, jakich doświadczyła z powodu zmian klimatu. Z kolei Fundacja Rozwój TAK - Odkrywki NIE opublikowała raport, z którego wynika, że może i zmieniają się strategie i rządowe plany, ale banki dalej finansują węgiel, ropę oraz gaz. Działacze o wszystkim opowiedzieli pod siedzibą PKO Bank Polski.

Trzeba żegnać się z paliwami kopalnymi i czym prędzej wyganiać też emisje z transportu. Ale eksperci nie mają cienia wątpliwości, że to do osigięcia ambitnych celów klimatycznych jednak nie starczy. Niezbędna jest też efektywność energetyczna budynków, które trzeba w tym celu odpowiednio zmodernizować. Nakłady finansowe zaś na to przeznaczone powinny być co najmniej trzy razy większe niż dotychczas.

Warszawa, Kraków, Łódź, Rzeszów i Wrocław – na razie tylko tych reprezentantów ma Polska w grupie 100 unijnych miast, które zobowiązały się do walki ze zmianami klimatu i osiągnięcia neutralności klimatycznej do 2030 r. Właśnie rusza specjalny program Komisji Europejskiej, który ma zapewnić finansowanie na odpowiednim poziomie tych miejskich inicjatyw.

Coraz bardziej nerwowo na rynku węgla. Z jednej strony energetyczny stolik do góry nogami wywróciła rosyjska agresja na Ukrainę, a z drugiej zapotrzebowanie energetyczne znowu ostro wyhamowuje z powodu kolejnej fali pandemii w Chinach. I już widać jak na dłoni, że być może dla Brukseli będzie to zachęta do dodatkowego przyspieszenia transformacji energetycznej i Zielonego Ładu, ale dla Pekinu w żadnym razie. Tu węgiel znaczy bezpieczeństwo.