Stopy procentowe

Złe dane ze Stanów Zjednoczonych, wyśrubowane oczekiwania wobec Europejskiego Banku Centralnego tudzież plotki, że ten wcale nie zamierza ich spełnić, spowodowały, że na złotym znów zaczęło być gorąco. Sprawdźmy zatem, co czeka naszą walutę.

GUS podał w piątek pełne dane o inflacji w Polsce. W stosunku do szybkiego szacunku z ubiegłego czwartku odczyt się nie zmienił. Wskaźnik cen konsumpcyjnych wzrósł rok do roku o 16,6 proc. Oznacza to, że inflacja obniża loty szybciej niż spodziewał się jesienią NBP. Jeśli ta tendencja się utrzyma i w lutowym szczycie wzrost cen konsumpcyjnych nie przekroczy według GUS 20 proc., to Rada Polityki Pieniężnej może obniżyć stopy procentowe o wiele szybciej niż spodziewają się kredytobiorcy.

W Stanach Zjednoczonych świętują pierwszy od 1,5 roku zjazd inflacji, ale my też powinniśmy. Jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, a po drodze nie wyskoczą jakieś katastrofy, to za rok stopy procentowe i w USA, i w Polsce będą niższe niż obecnie, a dolar może kosztować poniżej 4 zł.

Moim zdaniem Rada Polityki Pieniężnej będzie mogła w sposób zupełnie uzasadniony obniżyć stopy procentowe już w lipcu, a na pewno we wrześniu. W październiku będą wybory parlamentarne, więc przy okazji będzie można to też sprzedać politycznie – zapowiada Rafał Hirsch.,

Bez zaskoczenia po posiedzeniu RPP. Stopy procentowe zostały utrzymane na dotychczasowym poziomie. I bardzo prawdopodobne, że już nie wzrosną, jeśli inflacja w nadchodzących miesiącach nie przebije w znaczący sposób prognoz. Kiedy obniżki, na które czekają miliony polskich kredytobiorców? Eksperci spodziewają się, że trzeba będzie poczekać prawie rok. Dojdzie do nich, gdy pobędziemy się dwucyfrowej inflacji.

Jaka jest decyzja RPP w sprawie stóp procentowych, dowiemy się w środę. Rzecz w tym, że od początku 2023 r. NBP ponownie zmienił tryb pracy Rady i teraz posiedzenia znowu będą trwały dwa dni. To duża zmiana, bo przez ostatnie niemal trzy lata członkowie RPP spotykali się na jeden dzień, na co wielu ekonomistów pokrzykiwało ze złością.

Niby w grudniu pojawił się hit, pierwszy odważny bank pobił wszystkich na głowę, płacąc 10 proc. rocznie za depozyty. Ale jeśli przyjrzycie się dokładnie, okaże się, że niektóre banki już zaczęły odwrót i zaczęły obniżać oprocentowanie. Cóż, WIBOR spada już od pewnego, więc czego się spodziewaliście?

Kredytobiorcy mogą nieco wypuścić parę z uszu i w końcu choć trochę odetchnąć, gdyż raty za hipotekę pójdą w dół. Niestety, ale dobre informacje nie są dla wszystkich klientów banków.

Przed rozpoczęciem grudniowego posiedzenia Rady Polityki Pieniężnej nikt raczej nie oczekiwał, że dojdzie do zmiany ustalonych we wrześniu stóp procentowych. Nie znaczy to jednak wcale, że rynek nie przyglądał się uważnie temu, co dzieje się w Polsce. Ba, może nawet robił to wnikliwiej niż ostatnio, bo ostro zaczął ostatnio grać na to, że RPP będzie niebawem obniżała stopy procentowe.

Znaleźliśmy się w takim miejscu, że decyzja RPP o stopach procentowych ma mniejsze znaczenie dla przyszłości złotego na rynku walutowym niż odczyt inflacji za oceanem. No to popcorn w dłoń i odpalamy wykresy PLN w piątek o wpół do trzeciej.

RPP odpuściła kredytobiorcom już na październikowym posiedzeniu, ale WIBOR mimo to wcale nie odpuścił i dalej rósł. Rynek najwidoczniej wcale nie uwierzył, że ta przerwa w podwyżkach może naprawdę okazać się zakończeniem cyklu. W listopadzie RPP znów stóp nie podniosła i wygląda na to, że rynek przestał grać przeciwko Radzie. Od 9 listopada WIBOR grzeczniutko spada, ba, dostał kolejne argumenty, żeby więcej nie urosnąć.

Decyzja RPP o utrzymaniu stóp procentowych, niepewność związana z wyborami i odczytem inflacji w USA w środę i w czwartek przed południem mocno poszturchały nam złotego. Ale wystarczyło, że Amerykanie ogłosili, że inflacja u nich spadła, a kurs naszej waluty eksplodował. W piątek nasza waluta nie miała wolnego i wykorzystała ten czas, by przeprowadzić efektowny rajd. Do dolara złoty umocnił się aż o 10 groszy, mniej do euro. Straciła niestety od franka szwajcarskiego.

Chociaż oficjalne prognozy przewidywały, że Rada Polityki Pieniężnej podniesie stopy procentowe o 25 punktów bazowych, to niemal tylu samu ekonomistów oczekiwało, że mogą one zostać niezmienione. W oczekiwaniu na decyzję złoty minimalnie, ale cały czas tracił na wartości. Miał dużo czasu - to była najpóźniej ogłoszona decyzja RPP w historii (o 18.25) Podczas posiedzenia musiało być naprawdę gorąco.

Pięknie nam ostatnio rynek kapitałowy rozkwitł i chyba dość zaskakująco. Na giełdzie indeks WIG20 od dołka z 13 października urósł już o ponad 20 proc., kurs euro w ciągu ostatniego miesiąca spadł o 22 grosze, z 4,89 zł do 4,67 zł. Dolary potaniały nawet bardziej, bo o 37 groszy, z 5,04 zł do 4,67 zł, a franki są najtańsze od lipca po tym, jak spadły z poziomu 5,13 zł pod koniec września do 4,71 zł. Zmienił się też kierunek notowań polskich obligacji. Już nie straszą rentownościami powyżej 9 proc., które widzieliśmy raptem trzy tygodnie temu. Teraz są one już poniżej 8 proc. Nadal oczywiście bardzo wysoko, ale też wyraźnie niżej niż nie tak dawno temu.

Rośnie presja na RPP przed środowym posiedzeniem w sprawie podwyżek stóp procentowych. Inflacja CPI najwyższa od 1996 r., inflacja bazowa we wrześniu po raz pierwszy w historii przekroczyła 1o proc., a WIBOR tak mocno poszybował w górę, że nawet bez podwyżki stóp we październiku zafundował kredytobiorcom wyższe raty. Można by odnieść wrażenie, że nie ma wyjścia, stopy muszą wzrosnąć. A jednak! Oprócz coraz marniejszego wzrostu gospodarczego NBP ma jeszcze jeden ważny powód, który może zdecydować, że i tym razem podwyżek stóp nie będzie.

Amerykańska Rezerwa Federalna podniosła w środę stopy procentowe o trzy czwarte punktu procentowego do 4-4,75 proc., najwyższego poziomu od grudnia 2007 r. Następnie zapowiedziała, że konieczne będą kolejne podwyżki. Słabnący dolar oczywiście od razu odzyskał siły, złoty za to zupełnie oklapł.

Utarło się w Polsce wiązać decyzje Rady Polityki Pieniężnej na temat stóp procentowych z tym, jakie odsetki od kredytów złotowych płacą ich posiadacze. Jest to pewne uproszczenie, ponieważ te kredyty nie są oprocentowane stopą z NBP. Najczęściej na umowach kredytowych widnieje zapis o tym, że odsetki będą obliczane wg wzoru: stopa WIBOR 3M (czyli oprocentowanie pożyczek trzymiesięcznych na rynku międzybankowym) plus jakaś tam marża banku, która jest stała przez cały czas trwania kredytu. Czyli tak naprawdę oprocentowanie kredytu zależy nie od stopy z NBP, tylko od tego co się dzieje ze stopą WIBOR.

Inflacja w październiku wzrosła o 17,9 proc., zgodnie z oczekiwaniami ekonomistów. Ze wstępnych danych wynika, że kolejny rekord pobiły ujemne, realnie licząc stopy procentowe, oraz inflacja bazowa. A to może oznaczać, że na RPP wzrośnie presja, by jednak stopy nieco podnieść.

Inflacja nie spada, przeciwnie, rośnie, chociaż RPP już jedenaście razy podniosła stopy procentowe. A może przestaniemy skupiać się na stopach i podziałamy po drugiej stronie Świętokrzyskiej? Żeby zatrzymać inflację, trzeba powstrzymać Polaków przed kupowaniem wszystkiego, czego naprawdę nie potrzebują. Wprowadźmy więc nowy podatek od zakupu dóbr luksusowych, poziom ustalając bardzo nisko. Nikt podatku nie będzie chciał płacić, więc wstrzyma się z zakupami, a inflacja zacznie spadać. Fiskus może nie zarobić ani złotówki. I o to właśnie chodzi!

Co czwarty z was uważa, że Rada Polityki Pieniężnej powinna już obniżać stopy procentowe, 35 proc. jest przekonana, że powinny zostać tam, gdzie są teraz (6,75 proc.), a tylko 17 proc. uważa, że konieczne są dalsze podwyżki. Wiecie, co by się stało, gdyby RPP posłuchała większości? Dorobilibyśmy się wkrótce takiej inflacji jak Turcja, czyli 83 proc. zamiast obecnych 17,2 proc. A co gorsze, ratowanie was z takiego bagna bolałoby was wtedy znacznie bardziej, niż ratowanie was teraz przez podwyżkę stóp do 10,5-11 proc. Tak, to też będzie bolało. Ale bez bólu nic już nie da się zrobić.