Niemcy

Zdaniem Grzegorza Wiśniewskiego, prezesa Instytutu Energetyki Odnawialnej, we wrześniu polska energetyka była coraz bardziej zbliżona do tej niemieckiej. Jeszcze więcej energetycznych podobieństw z naszymi zachodnimi sąsiadami widzą związkowcy. Ci właśnie dowiedzieli się, że Niemcy, głównie ze względu na niedobory gazu, reaktywują swoje elektrownie węglowe. Z tego względu uważają, że umowa społeczna, zakładająca zamykanie polskich kopalń do 2049 r., nie ma już racji bytu.

Pamiętacie jeszcze międzynarodową awanturę o kopalnię Turów, w której najpierw Czesi, ale potem też Niemcy oskarżali polską odkrywkę o swoje kłopoty z wodą pitną? Skończyło się wielomilionowym odszkodowaniem, jakie Warszawa, ponaglana przez sąd, wypłaciła Pradze. Tymczasem niemiecka media donoszą, że można było to załatwić całkiem inaczej, bez zbędnego zgiełku i szumu medialnego. I też zdecydowanie taniej. Tak jak koncern węglowy Leag, który miał kasą pod stołem zamknąć usta samorządowcom z Frankfurtu nad Odrą.

Kto z was marzy o kryzysie na rynku mieszkaniowym, który doprowadzi do przeceny lokali o jedną czwartą, powinien przeprowadzić się do Niemiec. Mimo że niemieckie organizacje branżowe krzyczą, że do 2025 r. zabraknie miliona mieszkań, to wcale nie wywołuje to rajdu cen, dokładnie przeciwnie, ceny się załamały i spadają, aż świszczy.

Niemcy wyznaczają autorski kierunek transformacji energetycznej. Jednocześnie rezygnują z węgla i zamykają swoje elektrownie jądrowe. Wielu wskazywało, że to plan mocno ryzykowny, zwłaszcza pod presją obecnego kryzysu energetycznego. Ale Berlin uparł się przy swoim i teraz mierzy się z konsekwencjami swoich wcześniejszych wyborów. A te mogą być dla gospodarki naszych zachodnich sąsiadów tragiczne.

Najpierw pandemia, potem kryzys energetyczny i wszechobecna inflacja dosyć okrutnie potraktowały największą gospodarkę UE, czyli Niemcy. Dlatego Berlin od pewnego czasu rozgląda się za pieniędzmi, gdzie się tylko da. Stąd pomysł legalizacji marihuany i zarabianiu też na tym rynku, który już w 2017 r. ma być wart nawet 82 mld dol.

Ostatnio nie za bardzo lubimy Czechów za to, że się wtrącają w naszą kopalnię Turów. Umowa podpisana, ale niesmak został. Jakby nam naszych ekologów było za mało. Ale jest spora szansa na to, że za niedługo bardzo podobnym uczuciem zaczną do nas pałać Niemcy. Greenpeace wzywa do szerokich konsultacji w sprawie budowy terminalu LNG, który ma powstać 100 km od granicy z Polską. Ekolodzy apelują o wsparcie naszego rządu.

Jesteśmy też bardziej zadowoleni z życia niż przeciętny Europejczyk - wynika z najnowszego badania Eurobarometr. O ile w całej Unii Europejskiej 85 proc. mieszkańców deklaruje, że jest zadowolona z życia, o tyle w Polsce to aż 91 proc. A jeszcze zaledwie w 2009 r. mówiło tak tylko 76 proc. mieszkańców Polski. Zrobiliśmy ogromny skok.

Po jednej stronie wielka radość bijąca od osób manifestujących pod hasłem „Energia jądrowa? Nie, dziękuję”. Wokół nich beczki symbolizujące odpady promieniotwórcze – nieodłączny atrybut wielu podobnych protestów. Po drugiej – zatroskane twarze uczestników pikiety z transparentami: „Energia atomowa? Tak, proszę” i „Energia jądrowa jest zielona”. W taki sposób w sobotę 15 kwietnia 2023 r. wyglądały okolice Bramy Brandenburskiej w Berlinie. Tego dnia, po ponad sześciu dekadach, zakończyła się produkcja energii elektrycznej w niemieckich elektrowniach jądrowych. Wyłączono trzy ostatnie obiekty: Emsland (Dolna Saksonia), Isar II (Bawaria) i Neckarwestheim II (Badenia-Wirtembergia). Autor: Mariusz Tomczak

Koniec z przeciąganiem liny w niemieckim rządzie jeżeli chodzi o ustawę o ogrzewaniu. Zielonym i liberałom udało się koniec końców dojść do porozumienia w sprawie stopniowego wycofywania z użytkowania przez gospodarstwa domowe kotłów gazowych i olejowych. Co ciekawe: Berlin chce na to wydać ponad połowę mniej pieniędzy niż rozpisany na 10 lat budżet programu Czyste Powietrze.

Siedemset tysięcy nowych pasażerów. Tyle udało się złowić niemieckiej kolei dzięki wprowadzeniu tanich biletów miesięcznych uprawniających do poruszania się po całym kraju. Zapału naszych sąsiadów do podróżowania transportem publicznym nie zgasiły nawet ostatnie, dość spore podwyżki.

Niemcy szykują się na najgorsze. Tamtejsze Ministerstwo Gospodarki, alarmuje, że energochłonne gałęzi przemysłu stoją w obliczu „egzystencjalnego zagrożenia”. i proponuje wprowadzenie nadzwyczajnych rozwiązań. Jednak proponowane rozwiązania prawne wywołują spory sprzeciw niektórych członków niemieckiego rządu.

Takiej kumulacji strajków i protestów jeszcze nie było, pomimo tego, że niemieccy pracownicy w ostatnich miesiącach co chwila odchodzą od stanowisk pracy. W czwartek i piątek część lotnisk będzie odwoływać loty, a Deutsche Bahn apeluje, by każdy, kto może zmienić termin podróży, by to zrobił. Swoją cegiełkę do tego chaosu dołożą aktywiści klimatyczni, którzy mają zamiar poprzyklejać się do dróg, blokując tym samym ruch samochodowy.

Rząd Bawarii jeszcze wnioskował do rządu federalnego o przedłużenie żywota ich elektrowni jądrowej, ale Berlin okazał się nieprzejednany. I zgodnie z planami Niemcy w połowie kwietnia pożegnali atom. Ale zaraz potem sprawdziły się słowa krytyków takiej, a nie innej polityki energetycznej naszych zachodnich sąsiadów. Dziurę po atomie trzeba zasypywać teraz węglem i prosić o pomoc ze strony francuskich reaktorów.

Najnowsze analizy wskazują, że Niemcy na swoją transformację energetyczną będą musieli wydać do 2030 r. ok. 602 mld euro. Nic więc dziwnego, że rząd w Berlinie rozgląda się gdzie tylko może za dodatkowymi pieniędzmi. A że ostatnie wyliczenia wskazują, że rynek konopny ma do 2027 r. spuchnąć do wartości ponad 82 mld dol., to też nasi zachodni sąsiedzi chcą na tym zarobić. Stąd zwrot niemieckiego rządu w sprawie marihuany. Nowe prawo ma zezwolić na jej uprawę w domu i też posiadanie.

Pierwotnie niemiecki rozwód z atomem miał być przeprowadzony z końcem 2022 r. Kryzys energetyczny jednak wszystko zmienił a przeprowadzony stress test pokazał, że jeszcze jest na to ciut za wcześnie. Ale teraz nie ma już żadnego odwrotu i działające trzy elektrownie jądrowe u naszych zachodnich sąsiadów zaraz zakończą swój żywot. Dokładnie w tym samym czasie Polska robi spory krok w kierunku swojego pierwszego reaktora.

Temat czterodniowego tygodnia pracy pojawia się coraz częściej w medialnych doniesieniach. W Islandii to już bardzo częsta praktyka, a tamtejsi pracownicy chwalą m.in. redukcję stresu i mniejsze ryzyko wypalenia zawodowego. W Polsce z kolei do Sejmu trafił projekt ustawy, autorstwa Lewicy, który skraca tydzień pracy z 40 do 35 godzin. Za takim rozwiązaniem opowiada się również największy związek zawodowy w Niemczech, który stawia sprawę jasno: skrócenie tygodnia pracy będzie najważniejszym priorytetem w nadchodzącym procesie negocjacji zbiorowych.

W połowie kwietnia ma dojść do rozmów między przedstawicielami niemieckich landów a reprezentantami Ministerstwa Klimatu i Środowiska. Temat? Nasi zachodni sąsiedzi coraz bardziej boją się nadmorskiej budowy pierwszej w Polsce elektrowni jądrowej. Ale polska strona jest pewna swego i twierdzi, że nie ma absolutnie żadnych podstaw prawnych do blokady tej inwestycji.

Niemcy uzależniły się od Chin do takiego stopnia, że masowo sprowadzają stamtąd części dla branży motoryzacyjnej, komputerowej czy elektrycznej, a także znaczną część surowców strategicznych. Z Państwa Środka pochodzi też większość urządzeń, jak telefony i smartfony, z których każdego dnia korzystają obywatele Niemiec, nie zadając sobie pytania o ewentualne szpiegowanie. Z drugiej strony niemieckie koncerny inwestują miliardy euro w Chinach i to z ogromnym zyskiem. Jednak eksperci przekonują, że niewiele potrzeba, aby nasz zachodni sąsiad poważnie odczuł konsekwencje tej azjatyckiej „przyjaźni”.

Niemieccy związkowcy nie ustają w swoich próbach wywalczenia sowitych podwyżek. W poniedziałek stanęły pociągi i główne lotniska w kraju. Akcja protestacyjna trwała tylko dobę, ale kolejne mogą okazać się tylko kwestią czasu, bo do porozumienia jest daleko. Tymczasem strajk znów uderzył przez przypadek w polskich pasażerów.

Słynący z produkcji stali niemiecki koncern Thyssenkrupp chce pozbyć się swoich hut w Niemczech, w których pracuje 26 tys. ludzi. Zainteresowanie tymi nierentownymi zakładami jest tak małe, że jedyny potencjalny nabywca oferuje za nie symboliczne euro. Przeciw transakcji nie tylko protestują związki zawodowe, ale nawet część zarządu.