magazyny gazu

Pożegnanie przez Europę z rosyjskim gazem nie będzie łatwe. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że można to osiągnąć na wiele sposobów, ale po bliższym przyjrzeniu się okazuje się, że Bruksela ma w tej sprawie dość ograniczone możliwości. Eksperci nie mają wątpliwości: Unia Europejska może narzekać na innych, ale sama również ma sobie wiele do zarzucenia. Na razie zamieszanie wokół gazu ziemnego nie wpływa na ceny, ale sytuacja może się zmienić, gdy unijne magazyny znów zaczną świecić pustkami.

Jakie mogą być konsekwencje decyzji Komisji Europejskiej o zakończeniu importu gazu ziemnego z Rosji? Jedni interpretują ją jako ukłon w stronę amerykańskiego prezydenta Donalda Trumpa, który od dawna zabiega o zwiększenie eksportu LNG z USA do Europy. Inni jednak podkreślają, że Unia Europejska nie tyle zmienia dostawców gazu, ile stawia na elektryfikację ogrzewania, przemysłu i transportu – co może szczególnie sprzyjać rozwojowi pomp ciepła.

Cena gazu ziemnego w Europie jest obecnie bardzo podobna do tej obowiązującej rok temu. Gorzej jest z wypełnieniem magazynów gazu, które czekają na nowe wytyczne, będących obecnie przedmiotem negocjacji w Brukseli. Na naszym podwórku gazową ekspansję, zgodnie z zapowiedziami, realizuje Orlen, który zaczął wydobywać gaz ze złoża Grodzewo i już celuje w nowo odkryte złoże Siedlemin. W ten sposób do końca obecnej dekady mamy pozyskiwać 4 mld m sześc. błękitnego paliwa.

Agencja UE ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki przedstawiła swój najnowszy raport monitorujący 2025 r. Wnioski: Europa tego lata będzie potrzebować znacznie więcej LNG niż wcześniej, czemu ma sprostać coraz lepsza infrastruktura gazowa kontynentu. Ze względu na niepewność geopolityczną zewnętrzne dostawy mogą być drożej wyceniane.

Powoli można wierzyć w dłuższy spokój na europejskim rynku gazu. Wszystko wskazuje na to, że magazyny gazu UE będą miały nowy, bardziej elastyczny limit wypełnienia. Ma to z jednej strony zwiększyć bezpieczeństwo energetyczne, a z drugiej wyeliminować spekulacje, które jeszcze w lutym potrafiły wywindować cenę gazu do poziomu ponad 57 euro za 1 MWh.

Unia Europejska wprowadziła obowiązek zapełniania magazynów gazu co najmniej w 90% do 1 listopada, żeby poradzić sobie z kryzysem energetycznym. Dziś jednak sytuacja energetyczna wygląda inaczej, a ten przepis może prowadzić do spekulacji cenowych. Kraje członkowskie wstępnie uzgodniły zmianę tych zasad, ale zanim to wejdzie w życie, nowe przepisy muszą jeszcze przejść przez skomplikowaną procedurę urzędową.

Europejskie magazyny zaczynają świecić pustkami. Bez dodatkowych dostaw LNG może to się okazać zadaniem wyjątkowo trudnym. Na szczęście wyraźnie rozrasta się europejska infrastruktura gazowa. Przy najgorszych scenariuszach błękitnego paliwa jest tak mało, że trzeba ręcznie sterować jego popytem, co z pewnością miałoby również wpływ na samą cenę gazu.

Nakręcana przez Donalda Trumpa cłami importowymi wojna handlowa wpływa również na rynek błękitnego paliwa, co widać wyraźnie po cenie gazu. Może to też diametralnie zmienić dotychczasowe kierunki dostaw LNG. Nie bez znaczenia są też unijne negocjacje dotyczące poluzowania dotychczasowego celu wypełnienia magazynów gazu UE.

Chociaż wydaje się, że kryzys energetyczny mamy za sobą, to nie widać tego zarówno po cenie gazu. Wciąż bliżej nam do poziomów z 2023 r. niż do wartości sprzed 2022 r. Niektórzy twierdzą, że winna trochę Bruksela, która wyznaczyła wysokie cele wypełniania magazynów gazu, co zaczynają wykorzystywać spekulanci na giełdzie. Stąd też ciągłe wahania na rynku gazu.

Cena gazu spada od pierwszej połowy lutego br. Czy tak też będą wyglądać kolejne tygodnie? Wpływać na to ma co najmniej kilka czynników. Sporo zależy od Polski, która sprawuje obecnie prezydencję w Radzie UE. Nasz kraj zobowiązał się do wypracowania bardziej elastycznych zasad magazynowania błękitnego paliwa, które w trakcie tej zimy wyczerpały się najszybciej od 7 lat.

Mroźna pogoda nie odpuszcza, co widać chociażby po stałym zapotrzebowaniu na energię i grzanie. Konsekwencje takiego stanu rzeczy są dwie. Po pierwsze cena gazu w takich warunkach nie zacznie nagle spadać na łeb i szyję. Po drugie trzeba przyjrzeć się na nowo terminom dotyczącym unijnych magazynów gazu. Nie do końca też wiadomo, co przyniosą rozpoczęte właśnie rozmowy pokojowe między USA a Rosją w sprawie Ukrainy.

Bruksela cały czas próbuje się uniezależnić od rosyjskiego LNG. Decydujące mogą okazać się dostawy gazu ze Stanów Zjednoczonych. Ale rozmowy z Waszyngtonem na ten temat ostatnio są mocno utrudnione. Donald Trump działa, tak jak najbardziej lubi, czyli z pozycji siły. W najbliższym czasie ważna będzie inicjatywa ze strony Polski, która do końca czerwca br. przewodzi Radzie UE.

Dzieje się na europejskim rynku gazu ziemnego. Najpierw cena błękitnego paliwa skoczyła do poziomów ostatni raz widzianych więcej niż dwa lata temu, a teraz jesteśmy świadkami mocnych spadków. W tle mamy politykę amerykańskiego prezydenta Donalda Trumpa wycelowaną w Unię Europejską i odpowiedź, którą szykuje Bruksela.

Nerwowo na rynku gazu. Synoptycy zapowiadają, że za moment będziemy w Europie zmagać się z atakiem surowej zimy. Tymczasem unijne magazyny są w połowie puste, a do tego roszady w cłach wywierają coraz mocniejszą presję na stawki LNG. Nic więc dziwnego, że cena błękitnego paliwa rośnie jak na drożdżach i jest już prawie dwa razy wyższa od obowiązującej rok temu.

Coraz bardziej nerwowo na rynku gazu, co widać też po cenie błękitnego paliwa w Europie. Kurczą się przy okazji unijne zapasy. Czy w takim razie powinniśmy się szykować na kolejny kryzys gazowy? Raczej nie, rosyjskiego skopionego gazu ziemnego z pewnością nam nie zabraknie.

Powoli organizuje się nowy układ energetyczny w Europie. Być może pierwsze skrzypce zacznie grać Azerbejdżan, który jest gotowy dostarczać gaz ziemny na Stary Kontynent. Ukraina miałaby zadbać o tranzyt błękitnego paliwa. W grze są jeszcze też Węgrzy, którzy szantażują Brukselę w sprawie dalszych sankcji nakładanych na Rosję. Madziarzy żądają bezpieczeństwa energetycznego.

Mogło się wydawać, że z gazem ziemnym najgorsze mamy za sobą. W większości przypadków udało się zastąpić dostawy z Rosji i nie ma obaw ze strony rynku LNG. Tymczasem kwartalny raport Międzynarodowej Agencji Energetycznej (IEA) przestrzega przed zbytnim optymizmem i przekonuje, że bilans gazowy w 2025 r. nadal pozostanie kruchy. Doskonale widać to po cenie gazu, która pokonała barierę 50 euro za megawatogodzinę.

Cały czas jest nerwowo na europejskim rynku gazu i nie chodzi wyłącznie o systematyczne uszkadzania energetycznej infrastruktury na dnie Bałtyku. Warto pamiętać, że biegnie tamtędy też Baltic Pipe, który pomógł Polsce wyzwolić się z gazowego uzależnienia od Rosji. Niepokoi też zdecydowanie szybsze, niż miało to miejsce rok czy dwa lata temu, opróżnianie unijnych magazynów błękitnego paliwa. Cena gazu jest też wyraźnie wyższa. Jednym z beneficjentów takiej sytuacji jest Norwegia, która w zeszłym roku sprzedała rekordowe ilości gazu.

Europę skuł pierwszy w tym roku mróz, przez co unijne magazyny gazu wyczerpują się w rekordowym tempie. I od razu widać to też po cenie błękitnego paliwa.

Jesteśmy świadkami końca pewnej epoki, w której Rosja dosłownie rządziła i dzieliła na rynku surowców energetycznych. Wszystko wskazuje na to, że teraz wszystko będzie układane na nowo. Nie powinniśmy przez to dostać po kieszeniach, chociaż obecne wykresy dotyczące ceny gazu ziemnego sugerują coś zgoła innego.