emisja CO2

Ember wziął na celownik największych emitentów w UE. Zaskoczeń żadnych nie ma. W zestawieniu przodują elektrownie węglowe z Niemiec i Polski. W pierwszej dziesiątce jest sześć zakładów naszych zachodnich sąsiadów, trzy z Polski i jeden reprezentant Bułgarii. Debiutantem na liście jest Elektrownia Turów, która od razu wskoczyła na dziewiątą lokatę. O dziwo, patrząc na to komu udało się najwięcej zredukować emisję CO2 - na pierwszym miejscu też jest Polska, dzięki energii ze słońca i wiatru. Fot, Andrzej Rostek/shutterstock

Chociaż wcześniej już bywało nieraz, że byliśmy na europejskim szczycie jeżeli chodzi o cenę energii, to też jakoś specjalnie go nie okupowaliśmy i zmiana warty odbywała się raczej kolejnego dnia. Teraz jest jednak inaczej. Od tygodnia, nie licząc ledwie jednego przypadku, Polska ma zdecydowanie najdroższą energię w Europie. Jaki jest tego powód? Coraz więcej, zwłaszcza przy sprzyjającej pogodzie, do powiedzenia mają odnawialne źródła energii (OZE), ale za to węgiel odbija nam się finansową czkawką.

Przewoźnicy najwyraźniej wzięli sobie do serca kwestię walki ze zmianami klimatu. Jeszcze kilka lat temu trudno byłoby sobie wyobrazić, że linie lotnicze będą rozczarowane zbyt mało radykalnymi działaniami zmierzającymi do redukcji dwutlenku węgla w atmosferze. Dzisiaj same napominają władze Francji, że wprowadzane właśnie zakazy są niewystarczające.

Rząd wciąż nie pochwalił się Polityką Energetyczną Polski do 2040 r. (PEP2040). Podobno nie może osiągnąć porozumienia co do ostatecznej roli węgla w kolejnych latach. Fundacja Instrat przypomina, że im większe ambicje związane z odnawialnymi źródłami energii (OZE), tym większe oszczędności dla budżetu. W ten sposób, do końca obecnej dekady, moglibyśmy uciułać ponad 36 mld zł, czyli ok. 1 proc. PKB Polski w 2022 r.

Rekordowe emisje dwutlenku węgla, większa produkcja czarnego złota i wzrost energii pochodzącej z tego źródła, a do tego pierwszy raz od lat zaniechano działań w zakresie ograniczania zanieczyszczenia powietrza. Wychodzi na to, że zakończenie polityki zero-COVID w Chinach kosztuje.

Zaskakujące negocjacje ministrów ds. klimatu i środowiska ok. 40 państw w Berlinie na temat ustalenia porządku obrad zbliżającego się Szczytu Klimatycznego ONZ COP28 w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Coraz więcej państw uważa, że walka z paliwami kopalnymi nie ma sensu, ale z emisjami, które wywołują, już tak. Unia Europejska spychająca na boczny tor gaz, ropę i węgiel, jest coraz bardziej osamotniona.

Naukowcy z amerykańskiego Union of Concerned Scientists (UCS) w najnowszych badaniach wykazali związek między pożarami w Ameryce Północnej a emisjami CO2, za które odpowiedzialne są koncerny wydobywcze. Co więcej: problem jest im znany od lat, dlatego obecnie koncertują się na dezinformacji w sprawie klimatu.

Najbliższy Szczyt Klimatyczny ONZ COP28 ma odbyć się między 30 listopada a 12 grudnia 2023 r. w Expo City w Dubaju. Z ostatnich słów minister zmian klimatycznych i środowiska Zjednoczonych Emiratów Arabskich wynika, że to może być wyjątkowe na przestrzeni nawet kilkunastu ostatnich lat spotkanie. Bo gospodarze tych klimatycznych debat zaczynają kreować się na obrońców paliw kopalnych. To nie one mają być kłopotem, tylko emisje, które wywołują.

Trudno dziś wskazać na dwa modniejsze obecnie trendy niż zrównoważony rozwój i neutralność klimatyczną. O ile jakaś korporacja, firma, czy inny podmiot chce być bardziej postrzegana jako ekologiczna, tym częściej zaczyna wymieniać przez przypadki te dwa zwroty. Swoje trzy, zielone grosze zamierz też dołożyć Boeing. Samolotowy gigant pokazał swój plan na 2023 r. i zapowiada sprawdzenie 19 nowych technologii z wykorzystaniem Boeinga 777 ecoDemonstrator. (Fot. Boeing)

To nie jest tak, że w Brukseli wierzą, że kiedy wszystkie kraje należące do UE ograniczą emisję do atmosfery dwutlenku węgla, metanu i innych świństw, to uchronią przed kryzysem klimatycznym cały świat. Mechanizm jest nieco bardziej złożony. Właśnie nadarzyła się świetna okazja, by go omówić. Chodzi o zakaz eksploatowania samochodów ciężarowych z silnikami wysokoprężnymi, który wprowadza Kalifornia.

To już reguła w naszym kraju. Im bliżej wyborów, tym władza bardziej łagodnym tonem mówi do górników i tylko same miłe rzeczy. Utrudniające życie innym mieszkańcom protesty w Warszawie mogłyby też innym pokazać, że nie jest tak dobrze, jak rząd przekonuje od miesięcy. I wtedy mógłby runąć ten domek z kart. A że w żadnym wypadku nie można na to pozwolić, to czas rozpocząć festiwal obietnic. Przy okazji dobrze jest ukryć wszystko, co ten idylliczny obraz popsuje.

Plan jest prosty jak konstrukcja cepa. Do końca obecnej dekady, czyli do 2030 r. musimy zredukować emisje dwutlenku węgla blisko o połowę. W swoim ostatnim raporcie Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu (IPCC) pokazał mapę drogową z 40 wariantami, wskazującymi, jak tego dokonać. Pomóc ma nam w tym przede wszystkim energia z wiatru i słońca, a zwalniać: zarówno bioenergia, jak i energetyka jądrowa.

Szwajcarski startup pracuje nad hipersonicznym samolotem wodorowym, który mógłby pruć przed siebie z prędkością 6100 km/h. Prototyp wzbudził realne zainteresowanie. Pieniądze na jego rozwój wykłada między innymi hiszpańskie Ministerstwo Obrony.

Startup HeavyFinance zamierza namieszać w rolnictwie. W sumie, dzięki nakłanianiu gospodarstw na zrównoważony rozwój, chce do 2050 r. w ten sposób usunąć nawet 1 gigatonę CO2 z atmosfery. Mają w tym pomóc m.in. pieniądze pozyskane w ramach rundy seed, której przewodził fundusz VC Practica Capital. Polscy rolnicy już mogą korzystać z zielonych pożyczek - na realizację praktyk zarządzania gruntami.

Nie ma w Europie linii lotniczej, która tak mocno obrywa za emisję dwutlenku węgla. W pewnym stopniu wyciąganie od Ryanaira setek milionów euro rocznie jest uzasadnione, bo lowcost truje planetę, jak nie przymierzając duża elektrownia węglowa. Ale z drugiej strony Irlandczycy są ofiarami polityki Unii Europejskiej.

Naukowcy uważają, że ludzkość przypomina pociąg, który porusza się po klifie, z którego za chwilę może spaść i nie będzie już okazji na ponowną wspinaczkę. Najnowszy model klimatyczny jednoznacznie wskazuje, że jak będziemy tylko dokładać węgla do atmosfery, to stopi się drugi co do wielkości obszar lodowy na świecie po lądolodzie antarktycznym. I wtedy nawet ograniczenie globalnego ocieplenia do 1,5 st. C nam w niczym nie pomoże.

Produkcja betonu przynajmniej na razie ma tyle związku z ochroną klimatu co pięść z nosem. Szacuje się, że ta branża odpowiada za nawet 8 proc. światowych emisji CO2. Winny temu w pierwszej kolejności jest cement portlandzki. Jego jedna tona przekłada się na emisję nawet 800–900 kg dwutlenku węgla. Rewolucją może być pomysł fińskiego startupu, który planuje produkować beton w ogóle bez żadnych emisji. Swoje w kierunku bezemisyjnego betonu robią też Amerykanie.

Z okazji świętowanego niedawno (20 marca) Międzynarodowego Dnia Bez Mięsa, wzięli na celownik spożycie Polaków i sprawdzili, jaki to pozostawia ślad węglowy. Wyniki nie są zbyt optymistyczne. Nie chodzi wyłącznie o emisję CO2, ale także o zużycie przy tej okazji wody. Za chwilę może wyjść więc na to, że jeżeli rzeczywiście chcemy chronić ziemski klimat przed zbytnim globalnym ociepleniem, to pomóc może nam w tym mąka ze świerszczy.

Polska spółka Hynfra nie zwalnia tempa. Po zawiązaniu współpracy z Politechniką Wrocławską w sprawie wykorzystania wodoru w silnikach spalinowych i dogadaniu się z Claritas Investments przy przygotowaniu bateryjnych magazynów energii, czas przyszedł na umowę z Amarenco MENA Service, globalnym deweloperem OZE, działającym w rejonie Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej, będącego częścią Amarenco Group.

Mało kto lubi unijny system handlu emisjami EU ETS. Jego najwięksi przeciwnicy mówią o szantażu finansowym, który bardziej przeszkadza, niż pomaga. Polska zresztą nie od dziś nawołuje do jego reformy. Za chwilę pewnie będziemy mieli w tej sprawie powtórkę z rozrywki, w kontekście metanowego rozporządzenia. Ale jak się okazuje, można też pójść mocno drogą na skróty. Tak jak Bułgaria, przez którą budżet UE miał uszczuplić się o miliony euro.