emisja CO2

Wysokie ceny eksploatacyjne stanowią duże wyzwanie dla Polskich przedsiębiorców. Tegoroczny raport Polskiego Instytutu Ekonomicznego pokazuje, co jest największym problemem dla 60 proc. firm. 21 proc. z nich w celu zwiększenia oszczędności energetycznej modernizuje swoje urządzenia, a 19 proc. zaczęło inwestować we własne OZE. Natomiast Eksperci z firmy Blulog, uważają, że wysokie rachunki wynikają z nieprawidłowego użycia urządzeń w firmie czy nieefektywnego ogrzewania pomieszczeń.

Najnowszy miesięcznik Forum Energii wykazuje, że w październiku, na starcie czwartego kwartału 2023 r., odnawialne źródła energii (OZE) odpowiadały w naszym miksie energetycznym za rekordowe 27,2 proc. energii. Największy kawałek tego tortu należy zdecydowanie do farm wiatrowych. Zresztą wiatr w Polsce raptem tylko dwa razy wyprodukował więcej energii niż w zeszłym miesiącu: w styczniu i w lutym 2022 r.

Zaraz może dojść do potężnego rozłamu w koalicji rządzącej w Niemczech. Wszystko przez wypowiedź Christiana Lindnera, ministra finansów i szefa neoliberalnych Wolnych Demokratów (FDP), który wątpi w ewentualne odchodzenie od węgla już w 2030 r., o czym zaczyna się coraz głośniej mówić u naszych zachodnich sąsiadów. Lindner mówi, że to nie ma sensu. Wszak i tak to, co udałoby się w ten sposób oszczędzić na emisjach, pewnie dorzuci węglowa Polska.

To nic, że tegoroczny czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień i październik też były najcieplejszymi miesiącami od czasu prowadzenia pomiarów temperatury. To nic, że najpewniej 2023 rok może okazać się zdecydowanie najcieplejszym w historii. Ale to, że prawdopodobnie jeszcze w tej dekadzie osiągniemy próg 1,5 st. C globalnego ocieplenia, powinno wywołać już nie lada alarm. Naukowcy są raczej zgodni: celu wyznaczonego Porozumieniem Paryskim już raczej nie osiągniemy.

Polska fabryka samochodów elektrycznych w Jaworznickim Obszarze Gospodarczym ma wypuszczać rocznie nawet 240 tys. pojazdów. Pierwsza Izera miałaby opuścić linię produkcyjną pod koniec 2025 r. Ale to raczej i tak w szybkiej perspektywie nie zelektryzuje naszego transportu. Fundacja Promocji Pojazdów Elektrycznych (FPPE) twierdzi, że recepta na to jest zupełnie inna i wskazuje na floty samochodowe firm leasingowych.

To, że zielona transformacja energetyczna tak po prawdzie jest jedyną receptą na wyhamowanie globalnego ocieplenia i skuteczną walkę ze zmianami klimatu, wiadomo nie od dziś. Teraz z kolei dowiadujemy się o kosztach związanych z porzuceniem paliw kopalnych na boczny tor. Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) wszystko dokładnie policzył. I czy nam się to podoba, czy nie, tanio nie jest.

Komisji Europejskiej coraz mniej podoba tylko rosnący import tańszych chińskich samochodów elektrycznych, które - jak przekonuje Bruksela - mają korzystać z państwowych dotacji. Bardzo możliwe, że tym razem już nie da się uniknąć wojny handlowej z Pekinem, jak miało to miejsce w przypadku paneli fotowoltaicznych. Ale zanim przyjdzie czas na ewentualne cła UE, najpierw KE zmienia cele dotyczące emisji CO2 w transporcie, co też ma pokrzyżować plany chińskim producentom.

W najnowszym raporcie Światowe Stowarzyszenie Nuklearne (WNA) wykazuje, że w ciągu ostatnich 50 lat energetyka jądrowa zapobiegła emisji ponad 70 gigaton CO2. To prawie tyle, ile cały świat emituje przez dwa lata. Atom ma być kluczowym elementem przyszłego, globalnego portfela energetycznego, dzięki czemu być uda się wyhamować globalne ocieplenie do poziomu 1,5 st. C. Ale aby tak się stało, to tej energii z atomu musi być znacznie więcej niż teraz.

Duński gigant rynku zabawek jednak nie zacznie produkować klocków z pochodzących z recyklingu butelek PET. Taką zapowiedź Lego złożyło w 2021 po opracowaniu technologii produkcji będącej alternatywą dla wytwarzania klocków z tworzywa ABS pochodzącego z ropy naftowej. Celem wprowadzenia nowego materiału miało być ograniczenie emisji dwutlenku węgla, ale po trwających dwa lata testach okazało się, że redukcja CO2 jednak dzięki temu nie nastąpi.

Orlen i Yokogawa Europe, regionalna centrala japońskiej firmy Yokogawa Electric Corporation, podpisały porozumienie, którego celem jest optymalizacja procesu technologicznego, umożliwiająca syntezę paliwa z dwutlenku węgla i zielonego wodoru. W dzisiejszych czasach to konieczność, jeśli przemysłowa produkcja paliwa lotniczego ma zmniejszyć emisję dwutlenku węgla. Orlen chce też zostać liderem w nowym segmencie paliw i przyczynić się do neutralności sektora lotniczego w naszym kraju.

Dzięki nowelizacji prawa geologicznego wraca temat technologii wychwytywania i składowania dwutlenku węgla (CCS). Zdaniem związkowców będzie ona kluczowa dla polskiej transformacji energetycznej i bez niej nie da się też zrealizować podpisanej ponad dwa lata temu umowy społecznej z górnikami. Dlatego pod rękę z pracodawcami z górnictwa i z przemysłu energochłonnego wystosowali apel do rządu w tej sprawie.

Komisja Europejska stara się jak może walczyć z emisjami gazów cieplarnianych, głównie dwutlenku węgla i metanu. Dlatego zaleca się odejście od paliw kopalnych, czyli przede wszystko od węgla i gazu. Dotyczy to tak przemysłu, jak i transportu. Ale okazuje się, że są też na to inne sposoby, o których dowiedzieliśmy się dzięki przyspieszonym wyborom w Holandii. Jedna z tamtejszych partii celuje w tym względzie w zwierzęta hodowlane.

Think tank Ember sprawdził, jak to jest z tymi emisjami CO2 w przeliczeniu na jednego mieszkańca wśród państw G20. Raport wskazuje, że tempo transformacji energetycznej podejmowane przez najbogatsze gospodarki, nie jest wystarczająco szybkie. Owszem, w ponad połowie krajów G20 zmniejsza się węglowe zanieczyszczenie. Ale dwaj najwięksi truciciele emitują ponad trzykrotnie więcej od średniej światowej.

Wojna między Warszawą a Brukselą trwa w najlepsze i właśnie tworzy się nowy front. Polska zaskarżyła przed Trybunałem Sprawiedliwości UE (TSUE) trzy filary unijnej polityki klimatycznej. Zdaniem rządu Mateusza Morawieckiego przez nie grozi nam pogłębienie różnic społecznych i utrata bezpieczeństwa energetycznego. Ale Komisja Europejska uważa, że wszystko jest w porządku.

Zamieszanie w zestawieniu największych emitentów w Europie. Niespodziewanie do grona największych trucicieli od lat okupowanego przez elektrownie niemieckie i polskie dołączyła właśnie brytyjska elektrownia Drax na biomasę. Na rodzimym podwórku w tym względzie nie ma żadnej konkurencji, ale w europejskim zestawieniu plasuje się dopiero na ósmej pozycji. Natomiast lider z Polski od lat jest ten sam.

Ze Szczytami Klimatycznymi ONZ powoli jest już tak, jak z piłkarskimi mistrzostwami świata. Do ich organizacji zgłaszają się coraz częściej ci, którzy z piłką nożną mają tyle wspólnego co ja z zakonem jezuitów. Wiem, że jest i tyle. Bo mundial już dawno nie jest świętem sportu i piłki kopanej, tylko ogromną areną PR, gdzie przepływają setki milionów dolarów. I bardzo podobnie dzieje się z organizowanymi pod auspicjami ONZ szczytami klimatycznymi. Przykładem tego jest hipokryzja najbliższych gospodarzy.

Jakich cen energii możemy spodziewać się w przyszłym roku? Nie możemy mieć taniej energii, skoro nasz system ciągle oparty jest w głównej mierze na węglu i przez to też mamy cały czas kłopot z cenami emisji CO2. Ratują nas jeszcze dopłaty rządowe do rachunków gospodarstw domowych. Ale to, czy z taką poduszką wkroczymy też w 2024 r., wcale nie jest przesądzone. Dlatego lepiej już teraz przygotować się na zdecydowanie wyższe niż obecnie stawki.

Różnie jest z tymi zmianami klimatu. Niektórzy uważają, że już przekroczyliśmy punkty krytyczne i czeka raczej nas niewesoła przyszłość. Inni wyśmiewają ten strach i twierdzą, że tak po prawdzie nic szczególnego się nie dzieje, a pogodowe anomalia były, są i zawsze będą. Okazuje się, że ten spór może umrzeć śmiercią naturalną w kasach sklepowych, o ile do cen doliczane będą koszty środowiskowe. I to wcale nie jest żadna pieśń przyszłości. To dzieje się już tu i teraz, wystarczy zerknąć w stronę Niemiec. A niedługo może też stać się standardem w Polsce.

Jak wskazuje serwis euenergy.live, od 19 do 26 lipca, Polska mogła „poszczycić” się najdroższą energią w Unii Europejskiej aż cztery razy. Dlaczego tak się dzieje? Odpowiedzią jest najnowsza analiza Forum Energii, która w pierwszej kolejności wskazuje na bardzo drogi miks energetyczny – w sporej mierze uzależniony od gazu i węgla.

Powszechne pogawędki z ChatGPT tylko w styczniu 2023 r. mogły zużyć tyle prądu, ile potrzeba całemu 175-tysięcznemu miastu. Zaledwie 10 zapytań do ChatGPT to zmarnowanie pół litra wody. Wysłanie maila też kosztuje dokładnie 5-6 gramów CO2 wypuszczonych do atmosfery, może nie zawsze trzeba go więc wysyłać z zaledwie emotikonem w treści? No i czas: spędzamy online średnio siedem godzin dziennie, a jakby dodać czas spędzony z jakimkolwiek urządzeniem to już trzynaście godzin. Efekt? 50 proc. ludzi czuje, że przegina z technologią. Czy to szaleństwo da się zatrzymać? I jak to zrobić mądrze?