Felieton

Złoty słabnie w sposób przygnębiająco systematyczny i nieustępliwy. Od blisko dwóch lat nie wykazywał się żadną przyciągającą uwagę siłą, ale takiego obrotu sprawy chyba mało kto oczekiwał.

Są takie momenty, w których człowiek uzmysławia sobie, że w Polsce nie jest tak źle, jak mu się wydawało. Wystarczy złapać perspektywę. Ja taką złapałem na wyjeździe do Hiszpanii, bo coś podkusiło mnie do założenia rachunku w miejscowym banku.

Co ośmiorniczki mają wspólnego z inflacją i polityką gospodarczą polskiego rządu? Okazuje się, że cholernie dużo. A jeśli popatrzycie sobie na ostatnie badania, dojdziecie do jeszcze bardziej zaskakujących wniosków. Idę o zakład, że nie zgadniecie, jakie grupy zawodowe stały się ostatnio pieszczoszkami władzy. To bezpośrednio wynika z wypowiedzi premiera Morawieckiego.

Ten moment, gdy chcesz zwiększyć skuteczność ściągania opłaty za wywóz śmieci, a zamiast tego wprowadzasz podatek, który karze posiadaczy dużych mieszkań. Władze Warszawy chcą, by od nowego roku stawka za wywóz nieczystości była uzależniona od metrażu.

Jeszcze do niedawna mogliśmy oglądać fascynującą potyczkę między big techami a rządem Australii. Google i Facebook solidarnie groziły, że jeżeli przyjdzie im płacić miejscowym wydawcom to zwijają manatki, a Kraj Kangurów zostanie bez ich usług. Ostro się przejechały. A teraz ci pierwsi, jakby starając się udobruchać Australijczyków, zapowiadają gigantyczne inwestycje.

Od lat toczy się wojna o liczbę godzin pracy nauczycieli, bo to jasne, że żaden z nich wcale nie pracuje 18 godzin tygodniowo. Ile? Trudno policzyć, bo godziny spędzone nie przy szkolnej tablicy nie są ewidencjonowane. Jedni mówią, że nauczyciele pracują 47 godzin tygodniowo, a więc więcej niż przewiduje ustawa. Ale dane OECD i GUS wskazują, że w edukacji pracuje się najmniej spośród innych branż - 35 godzin tygodniowo. To może zamiast na siebie pluć przez kolejną dekadę wyrzućmy w końcu Kartę Nauczyciela do kosza?

Wygląda na to, że rząd postanowił jednak iść na wojnę ze spekulantami na rynku mieszkań. I to bardzo śmieszne, że Ministerstwo Finansów od miesięcy zarzeka się, że nad katastrem nie pracuje, nawet go nie rozważa, tymczasem zapomnieliśmy o to samo zapytać Ministerstwo Rozwoju. No i jest niespodzianka, bo ten resort nad nowym podatkiem od wartości nieruchomości właśnie pracuje. I jeszcze w gratisie dorzuca podatek od pustostanów, czyli mieszkań kupionych nawet nie na wynajem, ale wyłącznie jako lokata kapitału.

Można! Pokazuje to Singapur. No bo właściwie, skoro ktoś w pandemię nie wierzy, to po co mu bezpłatne leczenie choroby, której nie ma? A jak wierzy, tylko szczepić się nie chce? Bo szczepionka ryzykowna, bo nieprzebadana jak trzeba? Pobyt w szpitalu też może się zakończyć nieprzewidzianymi skutkami ubocznymi jak zaszycie chusty chirurgicznej w brzuchu. Albo złapanie gronkowca. Leczenia też zatem lepiej unikać. A tymczasem szpitale już znowu przepełnione chorymi na Covid.

Raiffeisen, który odpowiada za niemal 10 proc. udzielonych hipotek frankowych w Polsce, zaczął przeć do przerzucenia odpowiedzialności za rozwiązanie tego problemu na polityków. Po co? Żeby podzielić się kosztami. Zamiast samemu brać na siebie koszt przewalutowania, chciałby część zrzucić na samych frankowiczów, a jeszcze część na państwo - czyli na wszystkich Polaków, nawet na tych, którzy nigdy żadnej hipoteki nie mieli. Uczciwie? Średnio. A do tego dość naiwnie, bo to już nie te czasy.

Minął tydzień odkąd Microsoft wyprzedził Apple w rankingu najwięcej wartych spółek świata i zajął w nim pierwsze miejsce. W tej chwili wartość rynkowa Microsoftu to 2,523 biliona dolarów, a Apple 2,49 biliona dolarów. Różnica jest nieznaczna, sięga 1,3 proc. chociaż nominalnie to aż 33 miliardów dolarów, czyli tyle co wartość większości spółek z WIG 20 razem wziętych. Wciąż jednak Apple dzięki jednej mocniejszej sesji giełdowej może utraconą pozycję odzyskać. Tyle że mocniejsze sesje nie nadchodzą. Tak jest już od dłuższego czasu.

Minister zdrowia straszy, że dobowa liczba zachorowań na covid może sięgnąć w Polsce 40 tys. i na tym samym wdechu mówi, że żadnych obostrzeń nie planuje. Nie planuje też stosowania paszportów covidowych, choć już chyba cała Europa z nich korzysta, nawet nasz przyjaciel Viktor Orban.

Niech ktoś powie politykom rządzącej formacji, że dzieci nie biorą się z kapusty, a nadto takie kapusty nie są rozdawane przed ołtarzem (w mniej przyzwoitym scenariuszu w Urzędzie Stanu Cywilnego). Inaczej, jeśli w naszej konserwatywnej Polsce nie uznamy, że ok. 25 proc. dzieci rodzi się w związkach pozamałżeńskich i będziemy tę formę reprodukcji ignorować, albo wręcz tępić, to żaden kolejny instytut za miliony złotych rocznie nam nie pomoże.

To tylko pozory, że drut kolczasty, który Polska rozwija na granicy z Białorusią to zupełnie inna bajka o współczesnym świecie niż opowieści o podatku od mięsa czy o drogim prądzie. To dokładnie ta sama bajka. Która na dodatek stanie się koszmarem.

Nie jestem wybitnie technicznym gościem, dlatego ilekroć słyszę, że mogę dowiedzieć się czegoś o działaniu sieci 5G w praktyce, chętnie nadstawiam uszu. I dzięki temu, że Huawei komunikuje kolejne wdrożenia, dowiedziałem się kilku nowych rzeczy.

Inflacja galopuje jak szalona co i rusz zaskakując analityków. Zmiętym lub podartym analizom, które lądują w koszu, z niepokojem przygląda się też premier Morawiecki. Ciekawe, czy polski rząd uchwalając nową wysokość płacy minimalnej, przewidział, że będzie ona mniej warta.

Wycena Tesli powyżej biliona dolarów wygląda absurdalnie, ale możliwe, że to ma sens. I nie chodzi wcale o jej imponującą sprzedaż na Starym Kontynencie ani o kontrakt z Hertzem, tylko o to, co wydarzy się w przyszłości.

Ekogroszek – tak, dobrze widzicie. Wcale nie kłótnia z Czechami o losy Turowa. Ani nie rekompensaty do rachunków za prąd. Żaden system kaucyjny i rozszerzona odpowiedzialność producenta też nie. Podpowiadamy nowej minister klimatu i środowiska Annie Moskwie, czym powinna zająć się w pierwszej kolejności. No chyba, że lubi zapach palonych opon o poranku.

Każdy z nas zna kogoś, z kim nie chciałby za żadne skarby pracować. W przypadku dziennikarzy jest pewnie nawet takich osób więcej. Ja na przykład mógłbym wymienić wszystkich pracowników rządowych propagandówek. I Krzysztofa Suwarta. Dlatego gdy usłyszałem o planach przejęcia „Rzeczpospolitej” przez Wirtualną Polskę, kolegów z „Rzepy” zrobiło mi się najzwyczajniej żal.

Ostatnie problemy z dostawami mebli do sklepów Ikei każą się zastanowić, czy podróżowanie do nich przez całe miasto wciąż ma sens. Jak dla mnie właśnie go straciło. A wszystko przez te cholerne klopsiki.

Początek zwykle wyglądał tak samo. Jakaś ciocia z zagranicy przysłała list, za co zapłaciła znaczkiem pocztowym. I zaczynały wypełniać się klasery. Potem były monety, etykiety po zapałkach, puszki po piwie, paczki papierosów i breloki do kluczy. Tak rodziły się kolekcje. W przypadku breloków ekspertem jest Piotr Żabowski. Ma ich przeszło 8400. Chciałby je pokazać w Muzeum Narodowym w Warszawie.