złoty

Uznanie zbuntowanych republik, które powstały na terytorium Ukrainy po inwazji zielonych ludzików to dopiero początek politycznego zamieszania. Teraz czekamy na reakcję Zachodu. Jeśli chodzi o rynki finansowe, pierwsze reakcje miały wszelkie znamiona paniki. Potem przyszło opamiętanie, a potem spadki się pogłębiły. Sytuacja jest bardzo napięta.

Inflacja w styczniu jednak poniżej 10 proc. Zamiast cenowej apokalipsy i dwucyfrowej dynamiki mamy pierwszy raz od czerwca 2021 r. odczyt niższy od oczekiwań ekonomistów. Mało tego część ekonomistów przekonuje, że wzrost cen teraz wyhamuje i w kolejnych miesiącach będzie coraz niższy. Pamiętajmy jednak, że to wciąż najwyższy poziom od ponad dwóch dekad.

Napięta sytuacja na Ukrainie powoduje, że na rynkach grają emocje. W piątek wieczorem złoty nagle osłabił się do głównych walut i to bardzo mocno, nawet o 10 groszy. W poniedziałek znów nagle zaczął tracić, a potem nagle sytuacja się odwróciła. Do osłabienia waluty przyczynił się wpis na Twitterze, do odrabiania strat zachęciła ją depesza Reutersa.

Złoty po fatalnym 2021 r. powoli pnie się w górę i odrabia gigantyczne straty z ostatnich dwunastu miesięcy. Czy wyrwie się z kręgu najgorszych walut świata, zależy tylko od tego, co zrobią w najbliższym czasie NBP i polski rząd. Optymiści wierzą, że będzie dobrze.

Rynek oczekuje dalszych decyzji odnośnie podnoszenia stóp procentowych. I chyba jest przekonany, że tak właśnie się stanie, bo w poniedziałek złoty umacniał się w stosunku do euro i franka szwajcarskiego. Decyzja Rady Polityki Pieniężnej już czwartego stycznia.

Przed nami fascynująca końcówka starego i początek nowego roku. Jeśli chodzi o złotego, właściwie wszystko jest możliwe. Zarówno fajerwerki euforii, jaki festiwal marszów żałobnych.

Za przyjęciem wspólnej waluty w Polsce jest 38 proc. dużych i średnich firm, a przeciw jest rekordowe 46 proc. – wynika z badania firmy Grant Thornton. Nie jest to przejaw nagłej zmiany nastrojów, bo niechęć do euro w biznesie działającym na naszym rynku stale narasta od 2010 roku, gdy przytłaczająca większość firm była za wejściem do strefy euro. Wbrew pozorom za pozostaniem przy złotym przemawia jego stabilność, ale ostatnio są z nią pewne problemy,

Złoty w tym tygodniu zyskał na wartości, ale ze świętowaniem powinniśmy się wstrzymać do przyszłej środy albo czwartku To wtedy RPP podejmie decyzję w sprawie stóp procentowych.

Złoty umocnił się na tydzień przed posiedzeniem Rady Polityki Pieniężnej. I to jak, takich wzrostów do euro i franka nie widzieliście od miesięcy. Pytanie, czy uda mu się utrzymać dobrą passę dłużej.

Złoty przeprowadził w poniedziałek szybki, ale krótki rajd. Czy tylko ja mam wrażenie, że doszło do zaskakującego zbiegu okoliczności: tuż po wypowiedzi premiera złoty nagle doznał nagłego przypływu energii i efektownie odrobił część strat? To już druga taka sytuacja. Podobna miała miejsce w przypadku październikowej podwyżki stóp procentowych przez RPP.

Złoty słabnie w sposób przygnębiająco systematyczny i nieustępliwy. Od blisko dwóch lat nie wykazywał się żadną przyciągającą uwagę siłą, ale takiego obrotu sprawy chyba mało kto oczekiwał.

Kurs złotego to porażka i dno. Najgorsze, że jak się wydaje, że nie może być gorzej, to nasza waluta udowadnia nam, że owszem jest to możliwe. I właśnie w piątek możemy podziwiać nowe maksymalne poziomy franka szwajcarskiego, dolara i euro.

Frank szwajcarski znów pokazał siłę, zbliżając się niebezpiecznie do rekordowych poziomów z końca marca 2020 r. Na dodatek nasza waluta traci też do euro, dolara i funta. Indeks złotego, wyliczany na podstawie notowań do EUR, USD, CHF i GBP, znalazł się październiku na najniższym poziomie w historii. A analitycy ostrzegają, że to jeszcze nie koniec złej passy.

Frank szwajcarski zdrożał w piątek najbardziej od dziewiętnastu miesięcy. Złotemu nie pomogła nawet rekordowo wysoka inflacja i niemal pewna podwyżka stóp procentowych. Nie brakuje głosów, że ceny wkrótce będą rosnąć w dwucyfrowym tempie, zwłaszcza jeśli Rada Polityki Pieniężnej nie odważy się na zdecydowaną reakcję.

Goldman Sachs wróży w Polsce w tym roku wyrównanie inflacyjnego rekordu z 2012 r. Z dwóch podstawowych powodów. Po pierwsze droga energia stanowi u nas dużą część koszyka cen konsumpcyjnych, a po drugie tę energię czerpiemy głównie ze źródeł o wysokiej emisji dwutlenku węgla.

Dolar po 4 zł, euro 5 zł, a frank po 4,50 zł. Patrząc na to, co się stało we wtorek ze złotym, warto się przygotować na taki scenariusz, zwłaszcza jeśli Rada Polityki Pieniężnej pozostanie za tydzień bierna.

Złoty mocno dostał w kość w minionym tygodniu. Przyczyna? Świat boi się, że budowlany gigant stanie się dla Państwa Środka tym, czym Lehman Brothers dla USA w 2008 r.

Dolar traci na wartości, nawet do złotego, dołują rentowności amerykańskich obligacji, zyskują złoto i giełdy, w tym warszawska – tak zareagował rynek na piątkowe wystąpienie szefa Rezerwy Federalnej Jeroma Powella w słynnym Jackson Hall. Niestety do innych walut złoty wciąż jest w odwrocie, a od franka zbiera poważne cięgi.

Czasy są niespokojne. Stanowisko stracił ważny dla gospodarki wicepremier, rośnie zamieszanie dokoła TVN, czyli jednej z największych amerykańskich inwestycji w Polsce. Takie rzeczy nie dzieją się co tydzień, to sytuacja wyjątkowa. Trudno się dziwić, że wielu obserwatorów bieżącej polityki oczekuje, że na te wyjątkowe wydarzenia będzie też reagować gospodarka, a zwłaszcza rynek finansowy, bo tam reakcje są widoczne natychmiast. A tu nic.

Nieważne, czy górą jest akurat dolar, czy euro. Doszło do tego, że nasza waluta dostaje łomot w jednej i w drugiej sytuacji. Słabo, coraz słabiej.