chiny

Rekordowe emisje dwutlenku węgla, większa produkcja czarnego złota i wzrost energii pochodzącej z tego źródła, a do tego pierwszy raz od lat zaniechano działań w zakresie ograniczania zanieczyszczenia powietrza. Wychodzi na to, że zakończenie polityki zero-COVID w Chinach kosztuje.

Tanie Chiny już nie istnieją. Wielkim wyzwaniem dla Państwa Środka jest koniec epoki tanich rezerw materialnych i osobowych. By dotrzymać słowa i do 2035 r. osiągnąć status społeczeństwa innowacyjnego, przed Chinami stoi cała masa wyśrubowanych międzynarodowych wymogów. 

Słaby wzrost eksportu, gwałtowny spadek importu, słaby popyt wewnętrzny, a także pogłębiająca się deflacja. Tak w dużym uproszczeniu wygląda obecna sytuacja gospodarcza Chin i wielu ekonomistów jest tym zaskoczonych. Wydało się, że zniesienie restrykcji covidowych doprowadzi do silnego odbicia, tak jak w większości rozwiniętych państw, ale nic takiego nie nastąpiło. Największym zagrożeniem dla Państwa Środka jest deflacja, ale dla nas to dobra informacja, bo spadek cen chińskich towarów pozwoli szybciej zbić inflację u nas.

Inflacja potrafi być olbrzymim problemem dla gospodarki, ale nie zawsze chodzi o to, że jest zbyt wysoka. Dokładnie odwrotny problem mają Chiny, które nie tylko zmagają się z ekstremalnie niską inflacją, ale wręcz zagrożone są deflacją. Nie pomogło zdjęcie obostrzeń covidowych, kolejne obniżki stóp procentowych oraz pompowanie gotówki w gospodarkę przez bank centralny. Największym zagrożeniem jest wejście w stagnację gospodarczą, z której będzie bardzo trudno się wyrwać.

Można było spodziewać się, że cena ropy w kolejnych dniach będzie kontynuować swój spadkowy trend. Jeszcze pod koniec zeszłego tygodnia Brent potrafiła kosztować powyżej 87 dol., a WTI - więcej niż 83 dol. Rynek poszedł jednak w odwrotnym kierunku i ropa zaczęła odrabiać straty. Co takiego się stało? Nadeszły informacje gospodarcze z Chin.

W najlepsze trwa wyścig zbrojeń, jeżeli chodzi o rynek baterii i pojazdów elektrycznych. Tesla dwoi się i troi, żeby tylko utrzymać wypracowaną kilka lat temu przewagę. Ale łatwo nie jest, bo Chińczycy coraz bardziej depczą Amerykanom po piętach. Właśnie jesteśmy świadkami kolejnej wymiany ciosów w tej coraz bardziej zażartej rywalizacji. Elon Musk ogłosił budowę fabryki baterii w Szanghaju. Z kolei największy rywal Tesli z Państwa Środka – firma BYD pokazał swój nowy pojazd, który potrafi nawet balansować na trzech kołach.

To wcale nie jest tak, że Europa wypełniła szybciej swoje magazyny gazu i w ten sposób raz na zawsze obroniła się przed szantażem energetycznym Rosji. Bardzo możliwe, że przed startem kolejnego sezonu grzewczego, już za kilka miesięcy, będziemy świadkami podobnych zawirowań. Cena gazu też może zacząć na nowo puchnąć bez opamiętania. Bo w zeszłym roku Bruksela mogła dowolnie łatać dziurę po surowcu z Rosji. Teraz będzie musiała przepychać się łokciami przede wszystkim z Chinami.

Chiński sektor bankowy to największy sektor bankowy na świecie. Chińskie banki tworzą tzw. wielką czwórkę, która jest liderem wśród innych banków na globie pod względem wielkości aktywów. A te są większe niż łączne aktywa europejskich banków w państwach należących do strefy euro. To, co dzieje się w chińskiej bankowości, ma ogromne znaczenie dla stabilności globalnej bankowości, bo może również dla niej stanowić zagrożenie.

Niemcy uzależniły się od Chin do takiego stopnia, że masowo sprowadzają stamtąd części dla branży motoryzacyjnej, komputerowej czy elektrycznej, a także znaczną część surowców strategicznych. Z Państwa Środka pochodzi też większość urządzeń, jak telefony i smartfony, z których każdego dnia korzystają obywatele Niemiec, nie zadając sobie pytania o ewentualne szpiegowanie. Z drugiej strony niemieckie koncerny inwestują miliardy euro w Chinach i to z ogromnym zyskiem. Jednak eksperci przekonują, że niewiele potrzeba, aby nasz zachodni sąsiad poważnie odczuł konsekwencje tej azjatyckiej „przyjaźni”.

Nie mają języka i poruszają się dość pokracznie, ale już teraz są hitem sprzedażowym. Sztuczne usta za 165 zł zamówiło już ponad 20 tys. osób.

Ameryka Łacińska zmienia się w strategicznego partnera Chin. Ekspansja Państwa Środka na zachodniej półkuli obejmuje wzmożoną wymianę handlową, inwestycje, pomoc finansową na niewyobrażalną skalę. W grę wchodzą kwoty liczone w setkach miliardów dolarów rocznie.

Trochę współczuję polskim górnikom. Sporo nerwów kosztowało ich wynegocjowanie umowy społecznej, która zakłada likwidację polskich kopalni do 2049 r. Bo po tym, jak karty zaczął rozdawać kryzys energetyczny, Bruksela jeszcze bardziej przyspieszyła zieloną transformację i tak po prawdzie nie wiadomo, co będzie dalej z tymi wcześniejszymi ustaleniami. Tymczasem Chiny pokazują jeszcze raz, że duży może więcej. Państwo Środka nic sobie nie robi z globalnego odwrotu od paliw kopalnych. Właśnie zapadła decyzja o wielkim programie budowy dwóch dużych elektrowni węglowych tygodniowo.

Żeby ratować rynek mieszkaniowy, który grozi wybuchem gigantycznego kryzysu, który mógłby rozlać się na cały świat, banki w Chinach wciskają kredyty hipoteczne na 25 lat nawet 70-latkom. I nic to, że średnia długość życia w Chinach to 78 lat - luzik, spłacać długi będą przecież ich dzieci.

W 2022 roku Hong Kong odwiedziło 605 tys. turystów. Widać odbicie po katastrofalnym 2021 roku, kiedy do miasta przyjechało zaledwie 91 tys. turystów. Wciąż jednak daleko do rekordowego 2019 roku, kiedy miasto zanotowało 56 mln odwiedzin.

Saudowie zaskoczyli rynki, podnosząc cenę ropy naftowej dla odbiorców z Chin. Giełdy błyskawicznie zareagowały wzrostem notowań ropy Brent i WTI. We wtorek rano oglądaliśmy nawet ponad 2,5-procentowe skoki. Na dodatek drożeje dolar. Dla kierowców w całej Europie to hiobowe wieści.

Oczy analityków rynkowych i ekonomistów zwrócone są teraz w stronę Chin. Państwo Środka ze względu na liczne protesty w kraju, kończy z pandemicznymi restrykcjami. Wcześniej przewidywano, że spowoduje to wzrost zapotrzebowania energetycznego i wzrost cen ropy. Ale teraz to już nie jest wcale takie pewne i wpływ polityki Pekinu na globalny rynek może okazać się znacznie mniejszy. Zwłaszcza że chińska gospodarka ostro przyhamowała.

W swoim najnowszym opracowaniu Agencja Rozwoju Przemysłu (ARP) twierdzi, że koniec roku był wyjątkowo spokojny dla rynku węgla. Ale to się może za chwilę zmienić. Wszak nie na darmo Międzynarodowa Agencja Energetyczna (MAE) mówi o większym zapotrzebowaniu na węgiel w minionym roku i w kolejnych latach też. Decydująca ma być sytuacja w Chinach, które ponownie otwierają się na import surowca.

To, co my zrobiliśmy w 2020 r., Chiny robią dopiero teraz, czyli uczą się życia z koronawirusem. Kontynuacja polityki zero covid przynosiła Chinom jedynie lockdown za lockdownem. Po dwóch latach Chińczycy zaczęli się buntować, widząc, że życie wróciło już do normy na Zachodzie. Teraz cały świat obserwuje, jak Chiny poradzą sobie z falami zakażeń, na jakie jeszcze nigdy nie wystawiali swojego systemu zdrowia. (fot. SULYATYTSKYY / Shutterstock)

Już od wielu miesięcy rynek ropy jest mocno skorelowany sytuacją w Chinach, które cały czas borykają się z pandemią koronawirusa. Przedłużające się lockdowny nie tylko są coraz trudniejszym egzaminem dla cierpliwości Chińczyków, ale przede wszystkim powodują, że popyt na surowce energetyczne jest o wiele mniejszy niż mógłby być, gdyby nie kolejne ograniczenia.

Jesteśmy świadkami mocnych zawirowań na rynku ropy. Wyraźnie taniała zarówno Brent jak WTI, dopóki głosu nie zabrał saudyjski minister energii. Sytuacja na tyle zmieniła się, że nawet bank inwestycyjny Goldman Sachs obniżył swoją dotychczasową prognozę cenową o 10 dol. Skąd taka sytuacja? Bo ropy w obiegu handlowym jest całkiem sporo. Winna jest temu sytuacja w Chinach i zbliżające się wielkimi krokami embargo na ropę z Rosji. Czy odczujemy to też na polskich stacjach paliw?