odpady

Unijnej polityce klimatycznej Polska co chwilę stara się podstawiać nogę. Przez lata blokowaliśmy lądową energetykę wiatrową fatalną zasadą 10H. O gospodarce o obiegu zamkniętym też możemy na razie zapomnieć, bo nasz system kaucyjny cały czas bardzo dobrze się prezentuje, tyle że na papierze. A z górnikami umawiamy się na zamykanie kopalni na 2049 r., czyli na rok przed planowanym osiągnięciem przez UE neutralności klimatycznej. Teraz z kolei Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (NFOŚiGW) celuje w jak najwięcej spalarni odpadów, mimo że bardzo realne jest ich włącznie do unijnego systemu handlu emisjami ETS.

Przedsiębiorstwa zajmujące się odbiorem i transportem odpadów zawiązały zmowę cenową, przez co gminy zmuszone zostały do płacenia wyższych stawek. Na czele tego porozumienia stała firma Remondis Sanitech Poznań, która została ukarana przez UOKiK karą ponad 4,5 mln zł. Urząd w trakcie postępowania antymonopolowego ustalił, że w procederze brało udział aż siedem podmiotów.

Polska jak już kocha, to na zabój. Tak właśnie teraz jest z energetyką jądrową, która za kilka lat ma nas najpierw uratować od gazu, a potem od węgla. Politycy nawet w telewizji śniadaniowej przekonują, że już bardziej w zgodzie ze środowiskiem nie można być. Bo atom klimatowi żadnej szkody nie robi. Ale chyba za każdym razem przy takich słowach po kryjomu trochę krzyżują palce u dłoni, bo wiedzą, że to tylko połowa prawdy. Wystarczy zerknąć w kierunku Francji, żeby się o tym przekonać.

Zgodnie z zapowiedziami Komisja Europejska opublikowała rozporządzenie dotyczące opakowań i odpadów opakowaniowych (Packaging and Packaging Waste Regulation – PPWR). Bruksela miała już powyżej uszu, że ze strony państw członkowskich słyszała tylko kolejne zapewnienia podjęcia stosownych regulacji, z których jednak nic nie wynikało. Stowarzyszenie Plastics Europe chwali nowe przepisy, ale też wytyka błędy.

Komisja Europejska nie rezygnuje ze zrównoważonego rozwoju i tym razem na celownik wzięła ścieki komunalne. Brukselscy urzędnicy proponują nową dyrektywę w tym zakresie, która miałaby zastąpić 30-letnie regulacje. Ostrzejsze przepisy mają pomóc bardziej wyłapywać toksyny, czy mikroplastik. Polskie miasta na te wieści odpowiadają niezadowoleniem. Dlaczego? Bo o ile bywały kłopoty z realizacją dotychczasowych zasad, to w przypadku najnowszej dyrektywy - nie ma na to podobno żadnych szans.