Podatek PCC od pożyczki – zasady, stawki, zwolnienia
Pożyczka to dla wielu Polaków sposób na dopięcie domowego budżetu. Trzeba jednak pamiętać, że w większości przypadku należy odprowadzić od niej podatek od czynności cywilnoprawnych (PCC). Sprawdź, co warto o nim wiedzieć.
Pożyczka a podatek PCC
Pożyczki, w przeciwieństwie do kredytu może udzielić każdy – zarówno wyspecjalizowana firma, jak i osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej czy pracodawca. Jeśli kwota świadczenia przekracza 1 000 zł, umowę trzeba sporządzić w formie pisemnej. Z pożyczką związany jest podatek od czynności cywilnoprawnych (PCC), który trzeba zapłacić w większości przypadków.
Stawka podatku PCC od pożyczki
Podstawowa stawka podatku PCC od pożyczki wynosi 0,5 proc., niezależnie od tego, kto jej udziela i na jaką kwotę opiewa. W sytuacji, gdy pożyczamy 50 000 zł, musimy zapłacić 250 zł podatku.
Jeśli w toku kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego okaże się, że od umowy pożyczki nie został odprowadzony podatek, fiskus zastosuje stawkę karną w wysokości 20 proc. Bazując na powyższym przykładzie, PCC wynosiłby nie 250 zł, a 10 tys. zł.
Jak rozliczyć podatek PCC od pożyczki?
Na rozliczenie podatku PCC masz 14 dni, licząc od dnia zawarcia umowy pożyczki. W tym czasie należy złożyć deklarację podatkową (osobiście lub poprzez e-Deklaracje) i uiścić wymaganą kwotę na konto urzędu skarbowego.
Obowiązek podatkowy powstaje po stronie pożyczkobiorcy, zatem to on odpowiada za terminowe rozliczenie podatku.
Więcej o podatkach czytaj na Bizblog.pl:
Kiedy nie trzeba płacić PCC od pożyczki?
Podatku PCC nie płaci się, jeśli pożyczkodawcą jest:
- przedsiębiorca niemający siedziby na terytorium Polski, który prowadzi działalność w zakresie kredytowania,
- członek najbliższej rodziny, o którym mowa w ustawie o podatku od spadków i darowizn.
W drugim przypadku należy jednak złożyć deklarację podatkową oraz udokumentować wpływ środków pieniężnych na rachunek bankowy.
Podatku PCC nie zapłacisz również w sytuacji, gdy pożyczkodawcą jest osoba z I grupy podatkowej (przy czym trzeba pilnować określonego w ustawie limitu kwotowego) lub wspólnik w spółce kapitałowej.
W poniższych przypadkach pożyczka także nie podlega opodatkowaniu:
- jej kwota nie przekracza 1 000 zł,
- została udzielona ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, funduszów związków zawodowych, spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej,
- umowa pożyczki jest opodatkowana VAT,
- jedna ze stron pożyczki podlega zwolnieniu z VAT.
Jeśli nie masz pewności, czy konkretna umowa może skorzystać ze zwolnienia podatkowego, warto wystąpić o indywidualną interpretację podatkową. Wiele zależy od jej kontekstu, dlatego np. niektóre pożyczki udzielone przez pracodawców będą opodatkowane PCC, a inne nie.
PCC od pożyczki – jakie dokumenty przedstawić w razie kontroli?
Umowa pożyczki sama w sobie nie podlega zgłoszeniu do urzędu skarbowego, ale jeśli fiskus dowie się o jej zawarciu i nieodprowadzeniu podatku, nakaże zapłatę karnych odsetek. Dzieje się tak w sytuacji, gdy podczas kontroli podatnik wskaże, że posiadane przez niego środki finansowe pochodzą z pożyczki.
Podczas kontroli podatnik powinien przedstawić urzędnikowi umowę pożyczki, deklarację oraz dowód zapłaty podatku. Przy czym, jeśli korzysta ze zwolnienia w ramach zerowej grupy podatkowej, zamiast dowodu zapłaty PCC przedstawia dokument poświadczający przekazanie środków na konto bankowe.
Jeśli pożyczka opiewała na kwotę niższą, niż 1 000 zł, nie trzeba prezentować żadnych dowodów. Nie wymaga ona formy pisemnej, a dodatkowo korzysta ze zwolnienia podatkowego. Mimo tego, dla własnego bezpieczeństwa, lepiej sporządzić umowę na piśmie. Stanowi ona dowód na wypadek, gdyby pożyczkodawca żądał zapłaty odsetek na zasadach innych, niż ustalono, lub w złamał pozostałe postanowienia.
