Władimir Putin

Oficjalna retoryka chińskich władz jest taka, że to Stany Zjednoczone są ponoszą odpowiedzialność za wybuch wojny na Ukrainie, ale pierwsze chińskie banki wprowadziły ograniczenia w rozliczeniach z Rosją już w pierwszych godzinach agresji. W ostatnich godzinach kolejny chiński gigant ogłosił decyzję o restrykcjach.

Rosjanie najpierw wyciągnęli wszystkie dolary z bankomatów, a potem rzucili się do kantorów. Bank Centralny próbuje przeciwdziałać rozpaczliwej wyprzedaży rubla i narzucił sprzedawcom obowiązkowe wprowadzenie prowizji od kupna obcych walut.

Rosyjska gospodarka łamie się pod ciężarem sankcji i ataków hakerskich dokonywanych przez grupę Anonymous. Ciężar wojny coraz dotkliwiej zaczynają odczuwać zwykli obywatele. Sieć obiegły zdjęcia, na których klienci ustawiają się w długie kolejki, próbując wypłacić pieniądze z bankomatów. Trudno się dziwić tej panice, biorąc pod uwagę, że strony internetowe największych banków w Rosji zostały zhakowane, a kurs rubla leci na łeb na szyję.

Uderzenie w rosyjski system bankowy poprzez odłączenie Rosji od systemu SWIFT, zamrożenie rezerw banku centralnego, kontrola eksportu i eksportu, czy zajęcie europejskich aktywów oligarchów to tylko niektóre z potężnych sankcji, na które zgodziły się wszystkie kraje unijne. Do tego dochodzi finansowanie olbrzymich zbrojeń Ukrainy, w tym wyposażenie jej armii w myśliwce. Szefowa Komisji Europejskiej Ursula von der Leyen powiedziała też, że chce Ukrainy w Unii Europejskiej. Tymczasem sankcje na Rosję nałoży także Szwajcaria.

W piątek, dzień po ataku Rosji na Ukrainę, krachu na moskiewskiej giełdzie i załamaniu kursu rubla, doszło do cudownego odrodzenia rosyjskich aktywów. W swojej naiwności wolałbym oglądać, jak kontrolowane przez Kreml koncerny energetyczne płacą za barbarzyńską agresję na Ukrainie. Niestety zieleń na giełdzie w Moskwie szydzi sobie z mojej naiwności, tak samo jak szydzi z prezydenta USA.

Zachód srogo się oszukał racjonalnie analizując podstawy do rozpoczęcia wojny Rosji z Ukrainą. Finansowo Władymir Putin może tylko stracić, eksperci mówią o miliardach dolarów, jakie rosyjski prezydent już na starcie utopi w konflikcie, nic w zamian nie zyskując. Ale w tej wojnie nie chodzi o pieniądze.

Wojna na Ukrainie powoduje niespotykane zamieszanie na rynkach. Warszawska giełda z zakończyła czwartek dwucyfrowymi spadkami. Spadki na złotym są tak gwałtowne, że eksperci coraz częściej zapowiadają, że do akcji wkroczyć może NBP. Jeśli panika na rynku będzie się utrzymywać, może do niej dojść już w piątek. Eksperci przypominają niedawny pomysł szefa NBP.

Jak wskazała na Twitterze Joanna Pandera z Forum Energii: sprzedając ropę, gaz i węgiel Rosja zarobiła na kontraktach z Polską w ciągu 20 lat ponad 900 mld zł. To oczywiście nic przy kontraktach z Niemcami, ale zanim zaczniemy Berlinowi wytykać, że wspiera agresję na Ukrainę, spójrzmy też na siebie.

Uznanie zbuntowanych republik, które powstały na terytorium Ukrainy po inwazji zielonych ludzików to dopiero początek politycznego zamieszania. Teraz czekamy na reakcję Zachodu. Jeśli chodzi o rynki finansowe, pierwsze reakcje miały wszelkie znamiona paniki. Potem przyszło opamiętanie, a potem spadki się pogłębiły. Sytuacja jest bardzo napięta.

Całą obecną politykę prezydenta Rosja Władimira Putina można streścić w następujący sposób: Kreml gra na poróżnienie członków UE, a pomaga mu w tym Gazprom, który dzieli kraje na lepsze i gorsze, nagradzając tych pierwszych i rzucając kłody po nogi tym drugim. Cel jest jeden: szybkie uruchomienie Nord Stream 2. Skutki uboczne w postaci gigantycznych podwyżek rachunków w UE to miód na serce gospodarza Kremla.

Najpierw Niemcy pozwalali na budowę Nord Stream 2, a teraz straszą zamknięciem tego rurociągu. W efekcie ceny gazu jeszcze bardziej wystrzeliły w górę. Wyraźnie wzrosty odnotowano też w cenach energii. A Putin? Zawija kolejne szampany w sreberka i z uśmiechem czeka na dalszy rozwój wypadków.

Na co Rosja wydaje grube miliardy zarobione na surowcach naturalnych? Oczywiście na zbrojenia. Moskwa chce należeć do ekskluzywnego klubu supermocarstw wyposażonych w broń hipersoniczną. Władimir Putin pochwalił się właśnie najnowszym testem pocisku Zircon.

Niemiecka Federalna Agencja ds. Sieci nie spieszyła się z obligatoryjnym procesem certyfikacji, który rozpoczął się 8 września – niezbędnym do uruchomienia Nord Stream 2. Teraz okazuje się, że rosyjski gazociąg czekają większe kłopoty, niż można było przypuszczać.

Do gry Władimira Putina o Nord Stream 2 właśnie doszedł nowy pionek. Przestraszony sankcjami białoruski dyktator zaczął Unii Europejskiej wygrażać gazowym palcem. Zgodnie z wcześniejszymi obietnicami ten palec Łukaszence powinni szybko urwać prezydent Biden i kanclerz Merkel.

Puste europejskie magazyny na gaz ziemny muszą wyjątkowo cieszyć w Rosji. W ten sposób Moskwa chce wymusić szybszy start swojego nowego gazociągu Nord Stream 2. Putin nawet tego nie stara się ubierać w jakieś dyplomatyczne słowa i formy.

Gazprom ma pokazać ludzką twarz i zwiększyć dostawy gazu ziemnego do Europy. Ale nie dajmy się zwieść: i tak cały czas chodzi o Nord Stream 2.

Dni, w których cena gazu na giełdzie spada o ponad jedną trzecią w parę godzin, zdarzają się zapewne raz na wiele lat. A to się wydarzyło w środę 6 października. Gdybym miał rubrykę pod tytułem wykres tygodnia, to w tym tygodniu nie miałbym żądnego problemu, co w niej umieścić.

Rząd gdzie tylko może rozgląda się za alternatywnymi źródłami mocy, które pozwolą węgiel przesunąć na boczny tor. Możliwe, że w tej układance znajdzie się miejsce dla jednego z najbogatszych Polaków, któremu marzy się polsko-węgierski most energetyczny z Rosją.

Ciekawe rzeczy dzieją się na rynkach. Dolar nagle osłabł, euro urosło, ale złoty zyskiwał w poniedziałek tylko do tego pierwszego. Do innych walut spektakularnie poległ. Natomiast jest szansa, że wreszcie odpalą indeksy w Warszawie. Pod warunkiem, że Władimir Władimirowicz Putin nie odpali czegoś innego.

Międzynarodowa gra tocząca się wokół Białorusi nabiera rozpędu. Wszyscy biorący w niej udział, a jest wśród nich Polska, zdają sobie sprawę z rosnącego nacisku Rosji na reżim Aleksandra Łukaszenki. Presja jest najsilniejsza od kilku dekad i traktowana przez starzejącego się Władimira Putina jako kwestia prestiżowa. Na pierwszy plan tych zmagań wysuwa się ropa naftowa.