kredyty

Rośnie odsetek niespłacanych kredytów hipotecznych. Najpierw skok nastąpił w maju, potem kolejny we wrześniu. Ten drugi jest zupełnie niezrozumiały, przecież każdy może skorzystać z wakacji kredytowych. Okazuje się jednak, że skorzystało z nich tylko 53 proc. uprawnionych i to głównie ci, którzy prawdopodobnie wcale nie muszą, bo stać ich na spłatę rat. A ci, którzy naprawdę potrzebują pomocy? Boją się kontaktu z bankiem, boją się, że to im zaszkodzi i przez to naprawdę wpadają w kłopoty.

Zachowanie płynności finansowej, przy stałej presji kryzysu energetycznego i inflacji, to dla wielu firm w Polsce obecnie jedno z najważniejszych wyzwań. Pomocna w tym względzie może być szeroka oferta kredytów firmowych od Santander Bank Polska. Są takie na bieżącą działalność, takie które mogą pokryć nieprzewidywane wydatki a także kredyty obrotowe. Do tego dochodzi jeszcze bogata oferta dla rolników. Do wyboru, do koloru.

Fundusz Wsparcia Kredytobiorców po raz pierwszy w historii przeżywa oblężenie. I to mimo wakacji kredytowych, dzięki którym złotówkowicze mogą w drugiej połowie roku zawiesić spłacanie rat. Z FWK wykorzystano już jedną czwartą środków na pomoc, a to przecież dopiero początek, bo w przyszłym roku wakacje zwolnią nas tylko z jednej raty kwartalnie i po pomoc będą ustawiać się kolejki, bo coraz więcej kredytobiorców wydaje na ratę kredytu hipotecznego więcej niż połowę pensji, szczególnie w Warszawie. Coś czuję, że nad bankami wisi już kolejny miecz.

Brzmi podchwytliwie, ale tak jest w istocie. Model Merchant Cash Advance nie jest w Polsce upowszechniony, ale obecna sytuacja może sprawić, że zainteresuje się nim wiele osób prowadzących własną działalność. Do zaciągnięcia takiej zaliczki gotówkowej nie trzeba zastawiać swojego majątku. Wystarczy umówić się z instytucją, która odpowiada za finansowanie, że spłata będzie następować w momencie, w którym klient zdecyduje się na zakup produktu lub usługi – czyli przedsiębiorca wygeneruje obrót.

Frankowicze i prawnicy, którzy ich reprezentują, są przekonani, że TSUE ostatecznie wybije bankom z głowy próby zastraszania próbujących dochodzić swoich praw pozwami za tzw. bezumowne korzystanie z kapitału. Chociaż do wydania wiążącego orzeczenia jeszcze daleka droga, to już pojawiają się jaskółki zwiastujące zmiany na korzyść kredytobiorców. O tym, czego możemy spodziewać się przed i po wydaniu orzeczenia przez TSUE rozmawiamy z mec. Marcinem Szołajskim z Szołajski Legal Group.

Pytanie naszych rodaków o podstawowe pojęcia z zakresu ekonomii to stąpanie po cienkim lodzie, bo ryzyko kompromitacji jest ogromne. Nie spodziewałem się, że rok wałkowania tematu podnoszenia stóp procentowych przyniesie taki skutek, że Polacy zaczną je utożsamiać z podwyżkami w sklepach.

Członek Rady Polityki Pieniężnej Ludwik Kotecki zapowiada, że na początku przyszłego roku inflacja skoczy do 20 proc. Jego zdaniem to poważna przesłanka do znacznego podniesienia stóp procentowych. Jak poważna? Nawet o kilka punktów procentowych. Kredytobiorcy powinni szykować się na najgorsze.

Inflacja miała się uspokoić i siedzieć już na smyczy – niby wysoko, ale już bez wierzgania. Ale smycz okazała się z gumy, a inflacja we wrześniu znów skoczyła do poziomów najwyższych od 25 lat. Rada Polityki Pieniężnej ma więc poważny zgryz. Z jednej strony przecież prezes Glapiński na molo obiecał, że już tylko podwyżka o 0,25 pkt proc. i w październiku przestanie się znęcać nad kredytobiorcami. Z drugiej strony czy przy takiej inflacji można siedzieć z założonymi rękami? Zobaczcie, co w środę może zdecydować RPP i jak to wpłynie na raty kredytów.

Frankowicze muszą przygotować się na to, że ich raty jeszcze długo pozostaną na wysokim poziomie. Frank kosztuje już w granicach 5 zł, a podnoszenie stóp przez szwajcarski bank centralny sugeruje, że złotemu będzie bardzo trudno odrabiać straty.

Popyt na kredyty mieszkaniowe wciąż szoruje po dnie. We wrześniu wyliczany przez BIK indeks popytu na hipoteki odnotował jedną z najniższych wartości w 14-letniej historii badania. Jednak w porównaniu z ostatnimi miesiącami widać jednak pewne zmiany in plus. Jak choćby wzrost liczby wnioskujących. Tak to właśnie ten patent na wyższy kredyt.

Rusza fala pozwów banków przeciwko frankowiczom. Na widelec zostaną wzięci kredytobiorcy, którzy w 2019 r. zorientowali się, że kredyt hipoteczny w CHF im nie pasuje, bo coś jest z nim nie tak. Banki masowo będą ich pozywać, by zatrzymać trzyletni okres przedawnienia i móc walczyć o zwrot kapitału, a może i o wynagrodzenie za korzystanie z pożyczonych pieniędzy. A najlepsze jest to, że banki na wszelki wypadek pozywają nawet tych frankowiczów, którzy wcale jeszcze nie poszli do sądu, a jedynie złożyli w banku reklamację. W tej wojnie nikt nie bierze jeńców.

3 mln ludzi zgłasza popyt na kredyty hipoteczne w Polsce. Nie na drugie czy trzecie mieszkania, ale na własne, bo dzieci nie chcą mieszkać z rodzicami. Mamy jakieś tam programy, Mieszkanie dla Młodych czy inne. I jak to działa? Źle działa. Ja mam bardzo prosty pomysł: niech rząd wygospodaruje w budżecie pieniędzy i dopłaca ludziom 50 proc. do oprocentowania kredytów. Nie do kapitału, tylko do samego oprocentowania – proponuje prof. Marian Noga w rozmowie z Bizblog.pl.

Jarosław Kaczyński zdradził, że w ministerialnych gabinetach trwają rozważania na temat obniżenia rat kredytów hipotecznych. Teraz Polaków nie stać na kupno mieszkań, ale rząd dosypie im ukradkiem trochę kasy spoza budżetu, rata spadnie do 1500 zł miesięcznie i popyt znów ruszy z miejsca. Deweloperzy i banki już pewnie zacierają ręce.

Po wakacyjnej przerwie znów zebrała się Rada Polityki Pieniężnej, żeby zdecydować, co zrobić ze stopami procentowymi. Do opublikowania w minioną środę szacunku inflacji konsumenckiej nie brakowało głosów, że czas skończyć z podwyżkami stóp procentowych, bo w przeciwnym wypadku ze wzrostu gospodarczego nic nie zostanie. Niestety rozpędzone do 16,1 proc. ceny wszystko zmieniły i Rada musiała zareagować. Po ogłoszeniu decyzji o podwyżce stóp złoty natychmiast zaczął się umacniać.

I to by było tyle, jeśli chodzi o hossę na kredyty mieszkaniowe w Polsce. W sierpniu wnioskowana kwota hipotek była niższa o 72,9 proc. niż rok wcześniej – podało Biuro Informacji Kredytowej.

Rozkręciła się na dobre dyskusja o tym, by NBP w ramach walki z inflacją zaoferował Polakom obligacje, na których solidnie zarobią, a wtedy przestaną tyle wydawać w sklepach. Ostatnio pisałam, że według części ekonomistów te obligacje powinny być oprocentowane przynajmniej na poziomie inflacji, i to od zaraz. Ale nie wszyscy są zdania, że takie obligacje dostępne dla każdego to dobry pomysł. Dlaczego pozwalamy lepiej sytuowanym obywatelom na bezodsetkowe odsuwanie rat (wakacje kredytowe) i jeszcze chcemy im dać pełną ochronę oszczędności? – pyta Mateusz Urban, ekonomista Oxford Economics. 

Wszystko, co w ostatnich tygodniach pisałam o stopach procentowych, wrzućcie do kosza. Mówię poważnie. Że niby złotówkowicze mogą odetchnąć, że już może nie być we wrześniu podwyżki stóp choćby o 0,25 pkt. proc. Ostatni odczyt inflacji za sierpień na poziomie 16,1 proc. zmienił wszystko. Ceny miały już spadać do 15,4 proc., a skoczyły jak zwariowane. A to znaczy, że 7 września RPP też zafunduje wam kolejny skok o 0,25 pkt. proc. A może o 0,5 pkt. proc.? Bardzo możliwe. O początku obniżek stóp na koniec 2023 r. też prawdopodobnie możemy zapomnieć. Porobiło się.

Jeśli spodziewaliście się, że ceny dadzą nam miesiąc, dwa oddechu, to nic z tego. Nie dość na tym, kredytobiorcy znów dostaną w kość, bo wszystko wskazuje, że już za kilka dni RPP podniesie stopy procentowe i może to być podwyżka wyższa niż się ostatnio mówiło. Szykujcie się na ból – ostrzegał w piątek szef Fed Jerome Powell. Myślałem, że zwraca się tylko do Amerykanów.

Od tego jest bank centralny, żeby w razie potrzeby podnosił stopy procentowe. A wysokie stopy są właśnie po to, żeby raty rosły i żeby konsumenci mniej wydawali na bzdury. Żądanie od banku centralnego, żeby teraz pokrywał konsumentowi koszty wyższej raty to takie wariactwo, że już nic mnie nie zdziwi. Szczególnie, że to nie NBP na wysokich stopach zarabia.

Kiedy premier wiosną ogłosił, że zabierze się w końcu za ten znienawidzony przez was WIBOR i go zlikwiduje, chciał sprawić wrażenie, że zrobi wam dobrze i powinniście się ucieszyć. To od początku był kapiszon, ale teraz widać jak na dłoni, że likwidacja WIBOR-u i zastąpienie go innym wskaźnikiem nic wam nie da. Jeszcze kilka miesięcy temu, owszem, nowa stawka była dużo niższa niż WIBOR. Ale w międzyczasie po cichutku z nim się zrównała.