gazprom

Nie trzeba się bać zakręcenia przez Rosję kurka z gazem, bo Stany Zjednoczone mogą z łatwością dostarczyć więcej tego surowca, niż jesteśmy w stanie zużyć. EQT, największy amerykański producent gazu przekonuje, że USA do 2030 roku są w stanie zwiększyć wydobycie tego surowca aż czterokrotnie, a już dziś rezerwy tego przemysłu są gigantyczne, a jedynym istotnym ograniczeniem jest obecna przepustowość terminali LNG. (Fot. Gaz-System)

Aż o dwie trzecie mniejszy import gazu z Rosji w tym roku, a docelowo całkowita rezygnacja z tego kierunku dostaw. Wiceszef Komisji Europejskiej Franz Timmermans przedstawił ambitny plan odejścia Europy od rosyjskiego gazu, co jeszcze dwa tygodnie temu na Zachodzie nikomu nie mieściło się w głowie. Operacja będzie trudna, ale jest realna. Nie obędzie się jednak bez „wkładu własnego” ze strony zwykłych obywateli. (Fot. PGNiG)

Putin się doigrał. Jego oczko w głowie, gazociąg Nord Stream 2, którym chciał jeszcze bardziej uzależnić energetycznie Europę - ma kolejne kłopoty. Po wstrzymaniu certyfikacji rurociągu przez niemiecki rząd, teraz amerykańskie sankcje boleśnie uderzyły w szwajcarską spółkę Nord Stream 2 AG, należącą do Gazpromu, która właśnie bankrutuje.

Akcje Gazpromu, Sbierbanku i Rosnieftu tanieją o przeszło połowę, indeks RTS skupiający 50 największych rosyjskich spółek jest już 47 proc. na minusie. Z rosyjskiego rynku kapitałowego wyparowało w pewnym momencie nawet 180 mld dol., a sankcje Zachodu za agresję na Ukrainę jeszcze nawet nie weszły w życie.

Rosja może zemścić się na Unii Europejskiej za sankcje i zakręcić kurek z gazem. Polska ze swoimi zapasami ma wytrzymać co najmniej miesiąc, ale Ukraina tylko tydzień. Putin może też zdecydować się na inne rozwiązanie i niektórym państwom będzie surowce energetyczne dostarczał nadal, a niektórym wcale. Pewne jest jedno: nie po to Kreml latami uzależniał Europę, żeby teraz z tym nic nie robić.

Niemcy rozgrywają swoją partię szachów, w której hetman ma tylko jedno zadanie: tak poukładać energetyczne klocki, żeby Berlin mógł spokojnie dalej zamykać najpierw elektrownie jądrowe, a potem te na węgiel. A będzie to możliwe tylko i wyłącznie dzięki rosyjskiemu gazowi. Dlatego w sprawie konfliktu na Ukrainie rząd naszych zachodnich sąsiadów wyprawia coraz dziwniejsze polityczne piruety.

Po tym, jak budowa nowego bloku węglowego w Elektrowni Ostrołęka, a następnie zakończenie prac i rozbiórka pochłonęły w sumie jakieś 1,5 mld zł – teraz chcemy wydać ponad dwa razy więcej, ale tym razem na moce gazowe. Na szczęście podobnym tropem nadążają Niemcy, którzy wbrew sprzeciwowi kilku państw, do unijnej taksonomii wpychają na siłę gaz ziemny. Taki scenariusz najbardziej podoba się Rosji.

Coraz bardziej zagęszcza się na gazowej szachownicy. Rosja chce dalej odgrywać na niej wiodącą rolę, zwłaszcza że projekt unijnej taksonomii ma traktować gaz ziemny jako paliwo zielone. Polska spod tego energetycznego topora ma uciec dzięki Baltic Pipe, czego Moskwa nie potrafi odżałować i w rewanżu żąda wyższych cen w ramach kończącego się w tym roku kontraktu jamalskiego.

Niemieckie gospodarstwa domowe muszą wziąć pod uwagę serię przykrych podwyżek. W 2020 r. statystyczna niemiecka rodzina na energię elektryczną i gaz wydało średnio 1526 euro. W 2022 r. będą musieli dodatkowo wysupłać 568 euro. A to oznacza, że rachunki pójdą w górę o blisko 40 proc.

Całą obecną politykę prezydenta Rosja Władimira Putina można streścić w następujący sposób: Kreml gra na poróżnienie członków UE, a pomaga mu w tym Gazprom, który dzieli kraje na lepsze i gorsze, nagradzając tych pierwszych i rzucając kłody po nogi tym drugim. Cel jest jeden: szybkie uruchomienie Nord Stream 2. Skutki uboczne w postaci gigantycznych podwyżek rachunków w UE to miód na serce gospodarza Kremla.

Statki zazwyczaj wiozące na pokładach gaz ziemny do Ameryki Południowej i Azji teraz płyną stadami w kierunku Europy. Chiny nie będą z tego powodu szczęśliwe, ale zmarźnięci obywatele Starego Kontynentu kupują dzisiaj ten surowiec po zdecydowanie wyższych cenach niż mieszkańcy pozostałych zakątków świata.

Mamy już do czynienia z poważnym kryzysem, Rosjanie przykręcili kurek z gazem i cena tego surowca w ciągu jednego dnia poszła w górę o ponad jedną piątą. Od początku grudnia o prawie 100 proc.

Niemiecka Federalna Agencja ds. Sieci nie spieszyła się z obligatoryjnym procesem certyfikacji, który rozpoczął się 8 września – niezbędnym do uruchomienia Nord Stream 2. Teraz okazuje się, że rosyjski gazociąg czekają większe kłopoty, niż można było przypuszczać.

Puste europejskie magazyny na gaz ziemny muszą wyjątkowo cieszyć w Rosji. W ten sposób Moskwa chce wymusić szybszy start swojego nowego gazociągu Nord Stream 2. Putin nawet tego nie stara się ubierać w jakieś dyplomatyczne słowa i formy.

Gazprom ma pokazać ludzką twarz i zwiększyć dostawy gazu ziemnego do Europy. Ale nie dajmy się zwieść: i tak cały czas chodzi o Nord Stream 2.

W trakcie organizowanego w Moskwie forum energetycznego prezydent Władimir Putin przekonywał, że Rosja zwiększa dostawy gazu o tyle, o ile proszą ją europejscy partnerzy. Nie ma żadnej odmowy, żadnej – bił się w pierś rosyjski przywódca. Ale jak zauważa Javier Blas, korespondent ds. energii w Bloomberg News, Gazprom robi tylko tyle ile do niego należy, nic ponad to. 

Dni, w których cena gazu na giełdzie spada o ponad jedną trzecią w parę godzin, zdarzają się zapewne raz na wiele lat. A to się wydarzyło w środę 6 października. Gdybym miał rubrykę pod tytułem wykres tygodnia, to w tym tygodniu nie miałbym żądnego problemu, co w niej umieścić.

Zakład przetwarzania gazu Amur na Syberii stanął w ogniu. Jedna z największych tego typu instalacji na świecie przerwała dostawy. A Chiny i tak zmagają się przecież z potężnymi z problemami dotyczącymi zapotrzebowania na energię.

Rosja bardzo dobrze czuje się w obecnym kryzysie energetycznym, który ogarnął Europę. Moskwa może teraz prowadzić swoją ulubioną grę tranzytem gazu, a dzięki ukończeniu gazociągu Nord Stream 2 jej możliwości w tym zakresie znacznie się zwiększyły. Jak w praktyce wygląda rosyjska polityka gazowa, właśnie zobaczyliśmy dzięki Węgrom.

Kryzys energetyczny w Europie, który głównie dotyczy gazu ziemnego obudził ze śpiączki amerykański rynek, cierpiący przez pandemię na nadpodaż. Ale za chwilę ma się to zmienić, bo w Stanach Zjednoczonych myślą już tylko o tym, jak ulżyć Europie, cierpiącej na brak gazu, a przy okazji rzecz jasna zarobić krocie. Będzie powrót sankcji dla Nord Stream 2?