elektrownia jądrowa

Budowę nowych elektrowni atomowych w Holandii zapowiedział premier tego kraju podczas debaty telewizyjnej przed wyborami, które odbędą się już za nieco ponad dwa tygodnie. Mark Rutte powiedział wprost, że jego kraj nie może być skazany na "gaz od Putina z Rosji". To zupełnie odwrotnie niż Niemcy, które swoje atomówki wygaszą do końca 2022 roku, a jednocześnie forsują budowę gazociągu Nord Stream 2.

Szwedzi przyznają, że wraz z ograniczeniem energii jądrowej rośnie ich uzależnienie od paliw kopalnych. Na wieść o tym w Polsce wielu zaczęło trzymać kciuki, żeby Niemcy też jak najszybciej pożegnali atom, bo wtedy polski węgiel zyska na znaczeniu. Naprawdę?

Rząd zgodził się z większością ekspertów i uznał, że same odnawialne źródła energii nie uniosą polskiej transformacji energetycznej. Dlatego stawia na elektrownię jądrową. Wytypowano cztery lokalizacja, a budowa powinna ruszyć w 2026 r.

Mimo że nie mamy nawet zatwierdzonej lokalizacji Niemcy już obawiają się polskiej atomówki. Straszą awarią, która byłaby bardzo groźna dla naszych sąsiadów. I choć niemiecki rząd zastrzega, że Polska ma prawo decydować o polityce energetycznej, to chce mieć wpływ na plany budowy pierwszej polskiej elektrowni jądrowej.

W 2025 r., po polskich drogach miało jeździć milion samochodów elektrycznych, ale biorąc pod uwagę tempo, w jakim je kupujemy, dobrze, jeśli będziemy ich mieli 100 tys. Jednak nie śmiejcie się z premiera Morawieckiego. Jego obietnica może mieć tylko 5 lat obsuwy. To niewiele, biorąc pod uwagę, że Donald Tusk w 2009 roku obiecywał Polakom elektrownię atomową, a po ponad 11 latach nadal nie wiadomo nawet, gdzie miałaby stanąć.

Nikt dotąd nie informował o tym, że decyzja o lokalizacji pierwszej w Polsce elektrowni atomowej zapadła. Dlaczego Antoni Macierewicz miałby być pierwszym, który ujawnia tę informację? Kluczową zresztą.

Historyczna umowa, kamień milowy – to pierwsze, polityczne reakcje na zawarcie polsko-amerykańskiej umowy rządowej dotyczącej rozwoju Programu Polskiej Energetyki Jądrowej oraz cywilnego przemysłu jądrowego w naszym kraju.

Mały reaktor jądrowy SMR zaprojektowany przez NuScale Power jako pierwszy w historii uzyskał końcowy raport oceny bezpieczeństwa (FSER) od amerykańskiej Komisji Regulacji Jądrowych (NRC), który oznacza, że firma może składać wnioski o jego budowę i uruchomienie. To przełomowa decyzja, której rezultatem może być kompletna modernizacja elektrowni atomowych.

Rekonstrukcja rządu w Polsce i wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych będą wydarzeniami, które określą przyszłość polskiej elektrowni atomowej. Po latach letargu wokół projektu wreszcie coś zaczyna się dziać. Czy to zapowiedź zmiany?

Nie tylko pogłębienie współpracy wojskowej między Stanami Zjednoczonymi a Polską, czy zakulisowe namawianie polskiego rządu, żeby wreszcie pokazał drzwi Chińczykom w sprawie 5G. Wizyty sekretarza stanu USA kolejny raz zbliżyła nas też do energetycznej rewolucji, w której główną rolę ma odegrać energia jądrowa.

Coraz bardziej zacieśnia się rozpoczęty dwa lata temu polsko-amerykański dialog energetyczny. Polityczne klocki nad Wisłą są już na swoim miejscu, ale transferowi technologii nuklearnej przeszkodzić może nowa waszyngtońska układanka – na reelekcję Donalda Trumpa na razie się nie zanosi.

Polska elektrownia atomowa jest jak yeti. Niby każdy wie o jej istnieniu, ale nikt jej nigdy nie widział. Nadchodzący rok może przerwać ten chocholi taniec albo ostatecznie pogrążyć cały projekt.

Pandemia koronawirusa to sprzyjający czas na wdrażanie trudnych politycznie decyzji. Czy ktoś w końcu przyzna, że nie będzie w Polsce elektrowni atomowej?

Końcówka roku to dobry moment, by zastanowić się nad największymi wyzwaniami energetycznymi, z jakimi będzie musiał zmagać się rząd w nadchodzących miesiącach. Będzie ich naprawdę wiele – od zapaści w górnictwie, po rozpoczęcie budowy Baltic Pipe tudzież konieczności podjęcia decyzji co dalej z atomem.

46 mld euro, czyli ponad 196 mld zł będzie kosztować budowa sześciu reaktorów nuklearnych najnowszej generacji. Francuskie media dotarły do poufnej wyceny nowej inwestycji, którą rozważa francuski rząd. Na tym tle szacunki dotyczące pierwszej polskiej atomówki to stosunkowo drobne kwoty.

Obserwując ostatnie poczynania najbogatszego Polaka Michała Sołowowa, trudno oprzeć się wrażeniu, że były rajdowiec przyszłe zyski widzi głównie w energetyce. I to tej nieemisyjnej. Po wieściach o planach budowy prywatnej elektrowni jądrowej teraz dochodzą te o farmach wiatrowych na Bałtyku.

Budowa elektrowni atomowej w Polsce pochłonęła już około pół miliarda złotych, choć w praktyce od 2010 roku nie ruszyło się w tej sprawie prawie praktycznie nic i cały projekt to głównie zbiór zapowiedzi polityków kolejnych rządów. Teraz zawstydzić ich może najbogatszy Polak, który właśnie ogłosił śmiały plan budowy komercyjnej atomówki. Ministerstwo Energii jest jednak sceptyczne.

Wybudowanie aż sześciu reaktorów jądrowych w ciągu najbliższych 15 lat przewiduje plan francuskiego rządu, który zlecił przygotowanie tego projektu państwowemu przedsiębiorstwu EDF. To radykalnie inny kierunek rozwoju energetyki niż w przypadku zachodniego sąsiada Francji, który już do 2022 r. chce całkowicie wygasić energetykę jądrową nad Renem.

Według informacji "Dziennika Gazety Prawnej" strategiczny dokument Polityka Energetyczna Państwa do 2040 r. nie zostanie przyjęty w tej kadencji Sejmu. Zdaniem gazety wynika to z rosnącego zaangażowania Ministerstwa Energii w kwestie związane z rosnącymi cenami energii oraz braku decyzji o kontynuacji budowy elektrowni jądrowej. Jak należy rozumieć te doniesienia?

Najnowsze badania przeprowadzone przez prestiżowy instytut działający w Niemczech pokazują, że energetyka jądrowa jest trwale nierentowna. Czy polskie władze odniosą się to tej kwestii skoro zapowiadają finalizację budowy elektrowni atomowej? To raczej mało prawdopodobne nie tylko z powodu niedojrzałości naszej klasy politycznej, ale także braku dostępu do nowoczesnej, krajowej analityki.