bezpieczeństwo energetyczne

Transformacja polskiej energetyki wymaga inwestycji w nowoczesne zero- i niskoemisyjne źródła energii. Elektrownie gazowo-parowe w Gryfinie i Rybniku realizowane przez Grupę PGE, są odpowiedzią na te potrzeby. Stanowią istotny element dekarbonizacji oraz wsparcie dla dynamicznie rozwijającego się sektora odnawialnych źródeł energii (OZE). W artykule przybliżamy, dlaczego te inwestycje są kluczowe dla przyszłości polskiego systemu elektroenergetycznego, ochrony środowiska i bezpieczeństwa energetycznego kraju.

Znowu robi się głośno wokół kopalni Turów. Chociaż po tym, jak Czesi poinformowali, że wreszcie podnoszą im się wody gruntowe, można było przypuszczać, że emocje związane z polską odkrywką jednak mocno opadną. Tymczasem Trybunał Sprawiedliwości UE w odpowiedzi na wniosek rządu Mateusza Morawieckiego uznał nałożoną na Polskę karę za legalną. Z kolei właściciel kopalni PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna S.A. wniósł skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z marca br.

Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Gdańsku dał zielone światło dla projektu budowy terminalu pływającego terminalu gazowego FSRU w porcie w Gdańsku. To kolejna bardzo ważna inwestycja budująca bezpieczeństwo energetyczne Polski, która pozwoli zwiększyć możliwości importu skroplonego gazu ziemnego LNG.

Skarb Państwa udzieli Narodowej Agencji Bezpieczeństwa Energetycznego gwarancji za zobowiązania, które będą szły w dziesiątki miliardów złotych rocznie. NABE to państwowy twór przejmujący aktywa węglowe obciążające spółki energetyczne, których wydatki byłyby nie do udźwignięcia bez pomocy rządu. Cała operacja ma pozwolić na odejście Polski od wysokoemisyjnej energetyki węglowej i przejście na ekologiczne źródła energii.

Jeszcze kilka lat temu trudno było sobie wyobrazić, że największy spór o przyszłości kopalni Turów toczyć między sobą będą sami Polacy. To już nie jest wina ani Czechów, ani Niemców, którzy narzekali, że nasza odkrywka wypłukuje im wody gruntowe, przez co dochodzi m.in. do niebezpiecznych zapadlisk. Turów to dla rządu kwestia bezpieczeństwa energetycznego, panoszącej się po nie swoim podwórku Komisji Europejskiej, a także złośliwości sądów. Dla ekologów z kolei to koronny dowód na to, że polski rząd nie ma żadnych konkretnych planów dotyczących transformacji energetycznej. Tylko gra na emocjach, co będzie nas już za chwilę słono kosztować.

Rząd pisze politykę surowcową dla Polski od nowa. Żeby żaden kryzys energetyczny nas już nie zaskoczył. Nowelizacja prawa geologicznego i górniczego za chwilę ma trafić do Sejmu. W pierwszej kolejności dzięki tym regulacjom złoża w Polsce mają być odpowiednio chronione. Ale organizacje pozarządowe zwracają uwagę, żeby przy tej okazji nie wylać dziecka z kąpielą. Ich zdaniem to bardzo skuteczny hamulec dla inwestycji prywatnych i publicznych.

Drugi na czterostopniowej skali stopień alarmowy Bravo został wprowadzony przez rząd dla polskiej infrastruktury energetycznej poza granicami Polski. Podpisane przez premiera zarządzenie ma obowiązywać co najmniej do 30 listopada. Rząd nie podaje, która infrastruktura jest zagrożona atakiem terrorystycznym, ale po atakach na Nord Stream najprawdopodobniej chodzi o gazociąg Baltic Pipe.

Zdaniem Stanów Zjednoczonych to mało prawdopodobne, że wybuchy w systemie gazowym Nord Stream to dzieło przypadku. To zaś coraz szerzej otwiera drzwi do dyskusji o bezpieczeństwie polskiego gazociągu Baltic Pipe, dzięki któremu mamy raz na zawsze uwolnić się od gazu z Rosji. Ale zmiana jednego paliwa kopalnego na inne nie do końca podoba się Koalicji Klimatycznej. Być może dojdzie też do zwołania Rady Bezpieczeństwa Narodowego w tej sprawie. Wygląda na to, że plan Rosji już się powiódł, bo wraz z wybuchem na Bałtyku, wybuchły też emocje wśród polityków. (fot. SWEDISH COAST GUARD)

Rząd w walce ze smogiem wrzucił wsteczny bieg. Tłumaczy, że w dobie kryzysu energetycznego liczyć ma się przede wszystkim nasze bezpieczeństwo i właśnie dlatego musi pozwolić na palenie węglem niskiej jakości. Inna sprawa, że w ten sposób rządzący jeszcze raz pokazują, że jednak boją się braku opału za parę miesięcy – wbrew wcześniejszym deklaracjom.

Trwa nieformalne posiedzenie rządu dotyczące bezpieczeństwa energetycznego. Efekty tych ustaleń mamy poznać na przełomie 2022 i 2023 r. Wtedy światło dzienne powinna ujrzeć aktualizacja do Polityki Energetycznej Polski do 2040 r. Do tego czasu powinno być jasne, czy przy okazji lądowa energetyka wiatrowa pozbędzie się kagańca w postaci zasady 10H i czy węglowe kopalnie nie będą likwidowane jednak nieco później, w porównaniu z pierwotnymi planami.

Powrót do węgla jest coraz modniejszy. Skoro Putin kręci do woli kurkiem z gazem, to trzeba się przecież jakoś na zimę zabezpieczyć. Tym tropem chcą podążać największe gospodarki Europy. Okazuje się, że to też bardzo dobry kapitał polityczny, na którym można się wybić. O ile kalendarz wyborczy nie jest rozpisany na lata i zysków z tego tyłu można spodziewać się w niezbyt długiej perspektywie. W Polsce o węglu też mówi się coraz częściej. Przecież nowych posłów będziemy wybierać najpóźniej za rok z okładem.

Sypie się rządowa narracja dotycząca kryzysu na rynku węgla. Z jednej strony padają zapewnienia, że opału na zimę nie zabraknie, nawet będziemy mieć zapasy. Z drugiej w przyszłym tygodniu gabinet Mateusza Morawieckiego ma spotkać się na specjalnym posiedzeniu, poświęconym bezpieczeństwu energetycznemu kraju. Na alarm bije też były prezes PGNiG, który wzywa do zwołania przez prezydenta Rady Bezpieczeństwa Narodowego.

Coraz bardziej nerwowo na rynku węgla. Z jednej strony energetyczny stolik do góry nogami wywróciła rosyjska agresja na Ukrainę, a z drugiej zapotrzebowanie energetyczne znowu ostro wyhamowuje z powodu kolejnej fali pandemii w Chinach. I już widać jak na dłoni, że być może dla Brukseli będzie to zachęta do dodatkowego przyspieszenia transformacji energetycznej i Zielonego Ładu, ale dla Pekinu w żadnym razie. Tu węgiel znaczy bezpieczeństwo.

Kiedy w Danii tamtejsza minister środowiska Lea Wermelin mówi, że po ataku Rosji na Ukrainę zieloną transformację trzeba dodatkowo przyspieszyć, w Polsce wicepremier i szef aktywów państwowych Jacek Sasin sugeruje, że energetyka węglowa zostanie z nami dłużej, niż wskazuje to umowa społeczna z górnikami. Zmian w dotychczasowych ustaleniach oczekują też sami związkowcy.

Atakując Ukrainę, Putin postanowił wywrócić do góry nogami stolik energetyczny. Teraz trzeba będzie wszystkie klocki poukładać na nowo, chociaż jeszcze nie do końca wiadomo, w jakiej kolejności. Dr Olha Suszyk, zastępczyni dyrektora Centrum Studiów Europejskich Instytutu Prawa Uniwersytetu Narodowego im. Tarasa Szewczenki w Kijowie, przekonuje, że to ważne nie tylko dla samej Ukrainy, ale i dla całej Europy.

Wcześniej można było przypuszczać, że Komisja Europejska będzie kręcić nosem na umowę społeczną z polskimi górnikami, która zezwala zamykać ostatnie kopalnie dopiero w 2049 r. Ale wojna na Ukrainie wszystko zmienia. Priorytetem jest uniezależnić się energetycznie od Rosji. Dlatego może jednak Bruksela zgodzi się na pomoc publiczną dla naszego górnictwa. Rząd to wie i kuje żelazo póki gorące. Coraz bliżej do powołania do życia Narodowej Agencji Bezpieczeństwa Energetycznego (NABE).

Aleksandr Łukaszenka, prezydent Białorusi, kolejny raz pokazał, że nie zamierza słuchać jakichkolwiek rad Komisji Europejskiej. I nie bacząc na swoje i sąsiadów bezpieczeństwo pozwolił uruchomić - bez wdrożenia wszystkich rekomendacji bezpieczeństwa - elektrownię jądrową w Ostrowcu.

Kierowana przez Mariana Banasia Najwyższa Izba Kontroli może za chwilę wszcząć polityczno-energetyczną awanturę, przy okazji rujnując wcześniejsze wysiłki rządu, żeby Bruksela łagodnym okiem spojrzała na umowę społeczną z górnikami.

Propaganda wpisana jest w życie polityka jak odsetka w kredyt. Gorzej jak to już nie jest tylko promocja swoich działań, ale za to zakrzywianie rzeczywistości na całego. Wicepremier Jacek Sasin znowu udowodnił, że w tej konkurencji naprawdę trudno mu dorównać.

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki podjął decyzję w związku z opłatą mocowań za prąd. Jej wysokość dzieli gospodarstwa domowe na cztery grupy.