górnictwo

Już wiadomo, jak rząd widzi pomoc publiczną dla górnictwa w ramach umowy społecznej. W 10 lat budżet państwa ma wydać na tę branżę blisko 30 mld zł. Tylko że taki mechanizm ciągle potrzebuje zielonego światła z Brukseli.

Co się stanie, jeśli Bruksela szybko nie zgodzi się na dotowanie polskiego górnictwa? Pieniędzy dla górników starczy wtedy najwyżej do wypłaty czternastej pensji w lutym 2022 r. Na szczęście zawsze jeszcze można wtedy zmienić cenę węgla.

Najgorsze nie uczyć się na swoich i cudzych błędach., a rządzący w przypadku PGG i górników właśnie powielają schemat sprzed kilku lat. Najpierw pompowanie miliardów, zwalnianie z ZUS-u, umarzanie długów, a potem nowa spółka i od początku to samo.

W Polsce dopiero się na to szykujemy i tak po prawdzie mamy teraz ciszę przed burzą, która zniknie wraz z ostatnimi pieniędzmi w polskich kopalniach. Ale w Niemczech walka o węgiel rozpętała się nie na żarty. Ruszają manifestacje i protesty górników.

Na papierze wynagrodzenia górników wyglądają imponująco. W sytuacji, gdy PGG, największa spółka górnicza w kraju ledwie zipie, zarobki jej pracowników budzą ogromne kontrowersje, ale jest w tych danych drugie dno. Zarobki zarządu i członków rady nadzorczej.

Ekogroszek jest tani, wydajny i ekologiczny, tylko rząd namieszał i nigdzie nie można go kupić. Taki obowiązuje obecnie przekaz i jest on bardzo na rękę górnikom. Problem polega na tym, że nie licząc roli polityków kompletnie nic się nie zgadza. Fot. Justynka1234/Wikmedia (CC BY-SA 3.0).

Związkowcy z Krajowego Sekretariatu Górnictwa i Energetyki NSZZ Solidarność 80 napisali list do wicepremiera i ministra aktywów państwowych Jacka Sasina. Chcą wyjaśnień w sprawie Narodowej Agencji Bezpieczeństwa Energetycznego (NABE) i tych dotyczących niedawnego Szczytu Klimatycznego COP26.

Zgodnie z planem ruszyły negocjacje płacowe dotyczące świadczenia antyinflacyjnego w Polskiej Grupie Górniczej (PGG), która szykuje się do wypłat premii barbórkowych i za chwilę też czternastych pensji. Na razie ustalono tylko tyle, że rozmowy będą kontynuowane 6 grudnia. Wtedy też o polskiej transformacji energetycznej mamy wiedzieć znacznie więcej.

Decyduje się los polskich kopalń. Albo rząd dogada się z Brukselą i będziemy z budżetu jeszcze dopłacać do produkcji węgla przez niecałe 30 lat, albo będziemy mieć kłopot. Najważniejsze, że rząd zidentyfikował już największego wroga polskiego węgla.

Ministerstwo Klimatu unika jednoznacznych deklaracji w sprawie ekogroszku, a to na klientów próbujących kupić paliwo na zimę i na górników, którym zależy na tym, by kopalnie, w których pracują, sprzedawały jak najwięcej węgla, działa jak czerwona płachta na byka. Górnicy zagrozili, że jeśli rząd nie zostawi ekogroszku w spokoju, są gotowi zniweczyć kilka ostatnich lat wysiłków rządzących zmierzających do uregulowania przemian energetycznych w naszym kraju,

Eksperci z Instytutu Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią Polskiej Akademii Nauk oraz z Instytutu Jagiellońskiego przyjrzeli się bliżej polskiemu górnictwu i wyszło im, że jest tylko jeden ratunek przed przyszłymi tarapatami finansowymi kopalni. Trzeba je wcześniej zamykać.

Na spotkaniu z wicepremierem i ministrem aktywów państwowych Jackiem Sasinem górnicy usłyszeli, że proces prenotyfikacji umowy społecznej może zakończyć się już 2 grudnia. Ale rząd ma też brać pod uwagę najgorszy scenariusz, w którym Komisja Europejska na żadne dotowanie polskich kopalni się nie godzi.

Informacja o tym, że jest wstępne porozumienie w sprawie przekształcenia PGE GiEK w Narodową Agencję Bezpieczeństwa Energetycznego wywołała ogromne zamieszanie w związkach zawodowych. Wśród związkowców nie ma zgody co do kształtu przyszłej transformacji energetycznej. Zdań i opinii jest prawie tyle, co central związkowych.

Do wycofania ekogroszku z rynku zabrakło kilku miesięcy. Były już minister środowiska Michał Kurtyka doszedł do wniosku, że należy zmienić normy jakości węgla, a przy okazji zmienić mylącą nazwę popularnego paliwa, wiosną przyszłego roku. Nowa szefowa resortu klimatu Anna Moskwa nie działa jednak pochopnie, postanowiła podjąć strategiczną decyzję, i dała sobie więcej czasu.

Zarobki górników budzą mnóstwo kontrowersji. I wcale nie chodzi o to, że pracownicy kopalni zarabiają nie wiadomo jak dużo, ale o to, że w sytuacji, gdy firma stoi na krawędzi bankructwa, związki nie mają skrupułów, by domagać się wypłaty kolejnych bonusów. Przełom roku to tradycyjnie okres wypłaty premii barbórkowych, a potem czternastych wynagrodzeń, ale jak się okazuje, to za mało, żeby sprostać żądaniom płacowym w PGG.

Najpierw rząd za pieniądze podatników uspokoił górników pożyczką z Polskiego Funduszu Rozwoju i zaklepał niemałą forsę na ich wypłaty i premie barbórkowe. Teraz zaś trzyma kciuk za szybkie zakończenie negocjacji z Komisją Europejską w sprawie pomocy publicznej dla polskiego górnictwa. Bo branża bez pomocy państwa kolejnego roku nie przetrwa.

Robi się coraz drożej. A że taniej już nie będzie, to Polacy zamierzają ruszyć do pracodawców po podwyżki. I pal licho prywatne przedsiębiorstwa, bo tam odbywa się to na prostych zasadach. Naprawdę zaboli nas dopiero walka budżetówki, bo ta często nie ma innego wyjścia jak solidarnie zastrajkować.

120 tysięcy złotych to dla górników niezbyt kusząca kwota – można sądzić po reakcji pracowników Polskiej Grupy Górniczej. Chętnych w największej spółce górniczej Unii Europejskiej ze świecą szukać. Ciekawe, czy rząd zdecyduje się podbić stawkę.

Ministerstwo Aktywów Państwowych uspokaja górniczych związkowców i przekonuje, że niezależnie od rekonstrukcji polskiego rządu kontynuowane są rozmowy z Komisją Europejską w sprawie umowy społecznej, która zakłada m.in. dotowanie kopalni. Resort też w końcu wskaże wiceministra, który będzie odpowiedzialny za branże.

W górniczych związkach zawodowych coraz bardziej wrze. Punktem kulminacyjnym była deklaracja polskiego rządu podczas COP26 w sprawie odejścia od węgla już w latach 30. Związkowcy są coraz bardziej przekonani, że podpisana z nimi umowa społeczna to tylko sprytny wybieg.