Pożyczył 500 zł. Firma: musisz oddać 3 mld zł, sąd: płać natychmiast
Pożyczka w wysokości 500 zł zamieniła się w koszmar. Dlaczego? Bo firma naliczała odsetki w wysokości 9 proc. dziennie, czyli - to nie żart - 3 285 proc. rocznie. Po skardze nadzwyczajnej Prokuratora Generalnego Sąd Najwyższy uchylił nakaz zapłaty, ale to nie zamyka sprawy.
Pożyczkobiorca wiele lat temu zaciągnął pożyczkę w wysokości 500 zł. Niestety, w umowie znalazło się zastrzeżenie, które przewidywało odsetki w wysokości 9 proc. dziennie. W skali roku oznaczało to horrendalne oprocentowanie sięgające 3 285 proc. Na tej podstawie spółka przez 20 lat domagała się od mężczyzny spłaty coraz wyższych kwot.
Pożyczka 500 zł zamienia się w miliardowe długi
Żeby uświadomić wam, skalę absurdu. Już po pierwszym dniu kwota do spłaty wzrosła do 545 zł, po siedmiu dniach wynosiła 914 zł, a po miesiącu sięgała 6 640 zł.
Jak nietrudno policzyć, po pół roku dług sięgałby 3,3 mld zł. To jeszcze nic. Gdyby klient nie spłacił kapitału przez rok, jego dług osiągnąłby, trzymajcie się, 21 500 000 000 000 000 zł Słownie: dwadzieścia jeden biliardów 500 bilionów złotych. Nie wiem, czy nie bardziej bulwersujące od tych astronomicznych kwot, jest jednak zachowanie sądu.
Czytaj więcej na Bizblog.pl:
Klient nie spłacał pożyczki w terminie, więc firma skierowała sprawę do Sądu Rejonowego w Bytomiu. A ten w 2006 r. wydał nakaz zapłaty obejmujący horrendalnie wysokie odsetki.
Na szczęście sprawę udało się wznowić dzięki skardze nadzwyczajnej Prokuratora Generalnego. Wyrok zapadł 4 grudnia 2025 r. Sąd Najwyższy uchylił wcześniejszy nakaz zapłaty i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania przez Sąd Rejonowy.
Sąd powinien sprawdzić warunki umowy
Co było kluczowe w tym wyroku? Sąd Najwyższy podkreślił, że sądy nie mogą wydawać nakazów zapłaty, nie sprawdzając, czy warunki umowy są uczciwe. W przypadku tym chodziło zwłaszcza o ochronę wynikająca z Dyrektywy 93/13, na mocy której Sąd Rejonowy (sąd krajowy) jest zobowiązany z urzędu do zbadania nieuczciwego charakteru warunku umownego, jeżeli dysponuje niezbędnymi w tym celu informacjami co do okoliczności prawnych i faktycznych (choćby umową pożyczki stanowiącą załącznik do pozwu).
Nie dochowując tego obowiązku, sąd orzekający w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej, będącej w świetle art. 2 Konstytucji RP demokratycznym państwem prawnym urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej, którego obowiązkiem jest m.in. ochrona konsumentów, wsparł działania przedsiębiorcy nakierowane na wykorzystanie słabszej pozycji konsumenta nie udzielając konsumentowi dostatecznej ochrony – podaje w komunikacje Sąd Najwyższy.
