Felieton

Czy naprawdę ktoś przypuszczał, że Trybunał Sprawiedliwości UE podejmie w sprawie frankowiczów inny wyrok niż ten, który ogłosił w czwartek przed południem? Ludzie, mieszkamy w Europie, a nie w środku syberyjskiej tajgi. Dlaczego zatem banki tak głupio reagują?

To, że złoty ostatnio radzi sobie nie najlepiej, wszyscy widzimy. W tegorocznych rankingach siły i słabości walut narodowych polski złoty jest obecnie na dziesiątym miejscu, jeśli chodzi o waluty najsłabsze. Daleko nam oczywiście do argentyńskiego peso, które w tym roku znów straciło ponad połowę swojej wartości, ale mogłoby być z pewnością lepiej. Ale najciekawsze w tych zestawieniach jest nie to, że złoty jest dość słaby, ani to, że najsłabsze jest argentyńskie peso.

Są takie momenty w życiu dziennikarza, że ręce opadają do samej podłogi, a ułożenie dłoni z powrotem na klawiaturze wymaga niemałego wysiłku. To właśnie ten przypadek.

Fuzja Orlenu i Lotosu staje się powoli elementem narastającej konkurencji pomiędzy największą firmą paliwową w Polsce i węgierskim gigantem – spółką MOL. PKN Orlen to największa polska firma i jedna z nielicznych, która prowadzi na szeroką skalę działalność międzynarodową. Koncern jest aktywny m.in. w Czechach, na Litwie, w Niemczech, Kanadzie, a ostatnio również na Słowacji, gdzie zaczął rozwijać sieć detaliczną. Ruch ten wydaje się bardzo interesujący i warto przyjrzeć mu się bliżej.

Pamiętacie atak dronów na instalacje naftowe w Arabii Saudyjskiej? Ten, od którego miały ceny paliw drastycznie pójść w górę? Ta prognoza sprawdziła się jak dotąd średnio, bo na przykład cena benzyny w hurcie w Orlenie poszła w górę raptem o jakieś 11-12 groszy na litrze, tak więc nie jest to nic rewolucyjnego. Takie zmiany zdarzają się i bez ataków militarnych na Bliskim Wschodzie.

Przyszłość polskiej gospodarki może rozstrzygnąć się podczas rozpoczynającej się kadencji Komisji Europejskiej, na czele której staje Ursula von der Leyen. Chodzi o wdrożenie ambitnego celu przez Unię Europejską w zakresie polityki klimatycznej. Szczególnie istotny będzie komponent przemysłowy tej idei.

Tropikalne upały, dotkliwe susze, powodzie i trąby powietrzne. Tonące wyspy, zdychające zwierzęta, brak jedzenia na półkach. Nastrój apokalipsy. Straszenie konsekwencjami zmiany klimatu miało zmobilizować ludzi do działania. Ale coraz częściej słyszymy, że zamiast zakasać rękawy do roboty, kulimy się w sobie i skarżymy na stany lękowe.

Szwedzka sieć podniosła ceny hot dogów. I to o 100 procent. A WizzAir właśnie podniósł opłaty za bagaż. Abonamenty za telefon podrożały niedawno. Generalnie można mieć wrażenie, że wszystko drożeje (chociaż to nieprawda, bo na przykład trochę tanieją masło i mleko).

Po zablokowaniu przez Greenpeace instalacji portowych w Gdańsku na organizację spadła fala krytyki. Wielu komentatorów, szczególnie prawicowych, odnosząc się do tego wydarzenia wprost sugerowało, że organizacja torpeduje polskie inwestycje, ale nie prowadzi działań w Rosji, a w ogóle to „idzie z Putinem ręka w rękę”. Czy kontrowersje związane z Greenpeace znajdują odzwierciedlenie w rzeczywistości?

Pełne oskładkowanie dochodów przedsiębiorców i wbicie im tym samym noża w plecy, czy składki od dochodów dla najbiedniejszych, które ułatwią im start w biznesie? Jedna nieprecyzyjna wypowiedź premiera Morawieckiego wywołała falę spekulacji. A może właśnie o to chodziło?

W tym miejscu mógłbym zacząć jedną z tyrad o oderwaniu polskich polityków od rzeczywistości. Jarosław Gowin idealnie się przecież podłożył, stwierdzając, że w dużych polskich miastach 8 tys. zł na rękę to nie są duże pieniądze. Całkowicie się pod tym zdaniem podpisuję.

Podwyższenie płacy minimalnej w trybie turbo to wcale nie kolejny socjalny "prezent" od rządu, który obciąży budżet. Jest odwrotnie — dla rządu to olbrzymi zastrzyk pieniędzy z podatków i składek ZUS. Trudno przewidzieć, jak ten eksperyment skończy się dla firm, konsumentów i całej gospodarki, ale możemy spodziewać się, że tempo zastępowania pracowników automatami i robotami jeszcze przyspieszy.

Kontrolowane przez skarb państwa PGNiG jest zdeterminowane, żeby zabezpieczyć dostawy gazu dla Baltic Pipe. Czy elementem tych działań stanie się przejęcie udziałów amerykańskich w złożach w Norwegii?

Jeśli, tak jak wszyscy już się spodziewają, Trybunał Sprawiedliwości UE, koło 26 września potwierdzi ogłoszone w maju stanowisko swojego rzecznika generalnego, to banki w Polsce w końcu zapłacą za swój głupi upór. Ja się cieszę jak małe dziecko i w ogóle nie ma znaczenia, że sam za to beknę.

Znowu jedna partia polityczna, chcąc zdobyć przewagę nad drugą, zamiast wychwalać swój program, woli bić ile popadnie w oponentów. Taki widocznie mamy klimat. Cysterny wstydu już jadą, a w tle pojawił się gigant paliwowy, który teraz tłumaczy, że wcale nie jest wielbłądem.

Tam, gdzie Amerykanie wysyłali kiedyś marines, płyną dziś statki z gazem i ropą – usłyszałem kilka lat temu. Dziś te słowa pasują jak ulał do sytuacji w Europie Środkowej, która stała się areną konfrontacji pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a Rosją.

Prawicowe media, schlebiając swoim odbiorcom, którzy z lubością negują wpływ człowieka na zmiany klimatu (a pewnie także skuteczność szczepionek) coraz ostrzej atakują działalność młodej Szwedki Grety Thunberg. Czy słusznie?

Naprawdę nie miałbym nic przeciwko takiej kombinacji niemieckiego Rundfunkbeitrag z brytyjską TV Licence. I płaciłbym bez słowa, gdyby nie jeden szczegół... Chciałbym, żeby TVP było jak BBC albo przynajmniej jak ZDF tudzież ARD.

Epokowe spadki udziału rosyjskiej ropy w procesie produkcyjnym krajowych rafinerii wynikają z tego, co co się dzieje na rynku, a nie strukturalnych zmian w firmach naftowych. Beneficjentem tego zjawiska będą firmy PR, a nie polska gospodarka. Polskie rafinerie należące do kontrolowanych przez Skarb Państwa kolosów, PKN Orlen i Grupy Lotos, od dekad są mocno uzależnione od rosyjskiej ropy. Powodem tego stanu rzeczy są nie tylko historyczne zaszłości, ale także atrakcyjna cena surowca z Rosji, który jest zwykle o kilka dolarów na baryłce tańszy od swoich odpowiedników z innych części świata. Wynika to z niskiej jakości ropy URALS eksportowanej przez rosyjskie przedsiębiorstwa.

4839 złotych i 24 grosze wyniosło przeciętne wynagrodzenie w drugim kwartale tego roku – podał parę dni temu Główny Urząd Statystyczny. Dla gospodarki, ekonomistów, analityków i generalnie wszystkich, którzy zajmują się czymś, co ma związek z tak zwaną makroekonomią, kluczowe jest to, że to o siedem procent więcej niż rok temu. Płace zatem rosną, i to nawet szybciej niż ceny, bo inflacja jest poniżej 3 procent, czyli rosną także realnie i to wyraźnie, czyli wszystko gra. I tyle. Koniec.