Felieton

Mieszkania są drogie. Bardzo drogie. Ale Polacy wcale nie mówią „stop”, tylko kupują, zanim będzie jeszcze drożej. A będzie - tak uważa prawie 80 proc. z nas. Takie przekonanie tylko nakręca spiralę. Ekonomiści za to uważają, że na nieruchomościach rośnie bańka. Tylko prezes NBP jakoś tego nie zauważa.

Najwyższa Izba Kontroli właśnie ogłosiła, jakie ma plany na 2020 r. Chce między innymi skontrolować, jak TVP zarządza finansami i majątkiem. „Tematy kontroli zostały opracowane na podstawie analizy ryzyka w najistotniejszych obszarach państwa” - wyjaśnia NIK. Czyżby Jacek Kurski był takim ryzykiem? I dla kogo? Dla państwa czy dla Banasia?

Wygląda na to, że pierwsza, natychmiastowa reakcja rynków finansowych na pojawienie się nowego groźnego wirusa w Chinach jest już za nami. Te pierwsze reakcje zawsze są krótkie, ale warto zauważyć, że tym razem świat przestraszył się znacznie bardziej niż na przykład niedawnego zabójstwa irańskiego generała Sulejmaniego, kiedy bardzo szybko doszliśmy do przekonania, że nic wielkiego z tego nie wyniknie.

To historyczny moment. Google stworzył oficjalny cennik za usługę ujawniania tajnych danych o użytkownikach. Na szczęście (a może niestety?) cennik dotyczy tylko amerykańskich służb, więc Kowalski z takiej usługi nie skorzysta. Wystraszyliście się? I dobrze. Bo to dobra okazja, żeby pomyśleć chwilę o ochronie danych.

Amazon przebił sufit. Wartość tej marki osiągnęła 200 mld dol., co dotąd jeszcze nikomu się nie udało. Tym samym Amazon jest najcenniejszą marką na świecie według niedawno ogłoszonego rankingu Brand Finance Global 500. Ale firma bryluje też w innym rankingu – na Liście Zła, na której „konkurują” ze sobą firmy poruszające się w świecie fake newsów, rosyjskich trolli, czy naruszania prywatności.

Kosmiczni śmieciarze i mechanicy orbitalni – to może być nasza polska nisza. I wbrew temu, jakie postrzeganie mają te zawody na Ziemi, to byłby gigantyczny prestiż i przede wszystkim szansa na zagarnięcie poważnej części bardzo ważnego rynku. Neutralizowanie śmieci i zarządzanie ruchem w kosmosie to jedno z najważniejszych wyzwań, jakie czeka ludzkość. Ktoś w końcu będzie musiał posprzątać po Elonie Musku.

Obecna polityka Urzędu Regulacji Energetyki uniemożliwia ciepłowniom modernizację. W efekcie walka ze smogiem na poziomie ogólnopolskim jest skazana na niepowodzenie.

Minister rozwoju Jadwiga Emilewicz szacuje, że brakuje nam 2 mln mieszkań. Możliwe jednak, że mocno nie doszacowuje tej liczby. Mimo że deweloperzy budują na potęgę, ciągle zwiększając podaż, ceny mieszkań nie chcą przestać rosnąć. Zadłużamy się jak szaleni, żeby kupić, póki jeszcze „tanio”, a próg bólu nieustannie się przesuwa.

Emerytura zależna od liczby dzieci? To może naprawdę w końcu zwiększy dzietność w Polsce. Zaraz. Ale kto potem będzie wychowywał te niesubordynowane rzesze małych bałaganiarzy niesprzątających po sobie zabawek? Czy polscy rodzice poradzą sobie z tym zadaniem? W końcu jedynaka jakoś łatwiej okiełznać niż całą bandę, która dodaje sobie wzajemnie odwagi do psot.

Szanowny Panie Premierze,akurat jedzie Pan do Davos, gdzie eksperci definiują największe zagrożenia dla świata i tak się składa, że w tym roku wszystkie z nich dotyczą ekologii. To trochę niezręczne dla szefa rządu kraju, który z ekologią jest nieco na bakier, biorąc pod uwagę poziom recyklingu, miłość do węgla i niechęć do wiatraków. Ale mam dla Pana doskonały pomysł: proszę im tam opowiedzieć o ogórkach pakowanych w plastikowe kubraczki. I o cukinii też.

Nierówności ekonomiczne są stare jak świat. Były, są i będą. Problem pojawia się, gdy rozwarstwienie zaczyna przybierać karykaturalne rozmiary, a taki właśnie obraz naszej rzeczywistości wyłania się z najnowszego raportu Oxfam. Można byłoby napisać, że smaczek goni w nim smaczek, gdyby nie to, że po lekturze zostanie nam co najwyżej posmak goryczy.

Festiwal zastraszania rozkręcił się na dobre po wyroku TSUE w październiku ubiegłego roku. Decyzja Trybunału Sprawiedliwości UE miała ośmielić frankowiczów w walce z bankami. Tymczasem ośmieliła przede wszystkim banki. Te szybko otrzepały się z pyłu i przeszły do kontrataku. Trzeba przecież uświadomić frankowiczom, że i tak ktoś ich oskubie, jak nie bank to kancelaria prawna. Trzeba pogrozić pozwami za bezprawne wykorzystanie kapitału. No i… wystraszyli się sędziowie.

Najpierw zabrali połowę środków z OFE. Teraz zabierają 15 proc. z tej drugiej połowy i dodają: wymyśliliśmy, jak zrobić, żebyście na starość nie głodowali, nie bójcie się, tego wam już nie zabierzemy.

Początek roku przyniósł ofensywę projektu Baltic Pipe, który może zapewnić Polsce upragnione bezpieczeństwo energetyczne. Jednak na horyzoncie pojawiło się kilka niewiadomych.

Pracodawca miałby obowiązek pisać w ogłoszeniu o pracę, ile zamierza za tę pracę zapłacić. Czy to nie powinno być oczywistością? Nie jest. Projekt czeka w Sejmie. A lojalni pracownicy czekają na argumenty w walce o dawno niewidzianą podwyżkę. Pracodawcy, boicie się już?

Banki nie ustępują, choć frankowicze poczuli krew i coraz częściej idą do sądu. Wciąż uważam, że nie jest za późno, żeby załatwić tę sprawę w sposób polubowny. Jeśli banki liczą, że zniechęcą albo zastraszą klientów, to mogą się srogo przeliczyć. Tego ślimaka ślizgającego się po ostrzu brzytwy wziąłem z „Czasu Apokalipsy”...

Z rosnącym zdziwieniem i swego rodzaju fascynacją obserwuję, jak rząd wciąż trzyma się swojej pięknej historii o zrównoważonym budżecie. Nawet kiedy jest już ponad wszelką wątpliwość jasne, że tak naprawdę w finansach publicznych będzie wyraźna dziura, a gdyby nie kilka sztuczek, dziura ta byłaby znacznie większa niż w 2018 czy 2019 roku.

Rynek pracy nas rozpieszcza? Na pewno nie tych, którzy „siedząc na kiblu mogą smarować chleb masłem”. I nie tych, którzy czyhają na mieszkanie po dziadkach czy szukają na śmietniku lekko przeterminowanych jogurtów. Pamiętajcie, praca kasjera w dyskoncie to może być naprawdę dobra praca.

To nie tak miało wyglądać. Nowy rok, nowy ja i te sprawy. Wielkie plany, jeszcze większe marzenia poparte zasobem zregenerowanych po świętach sił. Entuzjazm ulotnił się błyskawicznie. Nagle, tuż po Sylwestrze, dotarło do mnie kilka nieprzyjemnych niespodzianek. Tak chyba czuli się ludzie, którzy dostawali obuchem w głowę. Tak sądzę, bo sam nigdy tego nie doświadczyłem.

Ile kosztuje dzienna racja żywnościowa, która pozwoli nam przeżyć, jak już wybuchnie III wojna światowa? - zastanawiają się dziennikarze ekonomiczni „Super Expressu”. Nie wiem, co panowie na co dzień spożywają, ale zastanawiam się, czy na pewno wszystko było świeże. Naprawdę się martwię.