Felieton

Nadeszły dni chwały dla wszystkich zwolenników tezy o nieuchronnym upadku obecnego systemu  pieniądza opartego na niczym poza zaufaniem i równie nieuchronnym powrocie ludzkości do systemu monetarnego opartego o coś z prawdziwą wartością, na przykład o złoto. Albo jego nowszą i lepszą cyfrową odmianę czyli bitcoina.

Jest pomysł na ciekawą grę towarzyską do wykorzystania w długie czerwcowe wieczory na różnego rodzaju balach, rautach i biwakach. Niech każdy zgaduje, o ile wzrosła wartość CD Projektu w ciągu tygodnia od pamiętnej prezentacji gry Cyberpunk 2077 z udziałem Keanu Reevesa na targach E3 w Kalifornii. Nikt nie zgadnie.

Przechodnie spieszyli się do domu, kierowcy poobkładali swoje samochody matami, by chronić je przed gradem, a uliczni sprzedawcy w popłochu chowali kramiki. Nic dziwnego, sms-owe alerty od Rządowego Centrum Bezpieczeństwa wysyłane są dość rzadko i tylko wtedy, gdy istnieje zagrożenie dla życia i zdrowia. Tym większe było rozczarowanie, gdy, przynajmniej w niektórych częściach Polski, z nieba nie spadła kropla deszczu.

Czerwono-żółta kolorystyka, charakterystyczne hasło marketingowe krzyczące o niskich cenach – zaraz, gdzieś to już kiedyś widziałem i słyszałem. Wydaje mi się, że nawet nie tak dawno robiłem w tym sklepie zakupy.

Ze względu na upodobanie do okrągłych liczb od paru dni hucznie obchodzimy w kraju przekroczenie przez polski dług publiczny kwoty biliona złotych. Na koniec marca dług sięgnął 1 biliona 5 miliardów złotych z groszami. Wprawdzie z ekonomicznego punktu widzenia ekscytacja taką nominalną wartością jest bez sensu, ponieważ istotne jest tylko to jak ten dług ma się do innej wartości, czyli PKB, ale jednak ludzie są tylko ludźmi i nieczęsto zdarza im się w życiu obserwować jak coś przebija się przez bilion. Jesteśmy więc emocjonalnie usprawiedliwieni.

Rząd zamierza przeznaczyć środki na modernizację sektora energetycznego na pakiety socjalne, które obiecano Polakom w ramach permanentnej kampanii wyborczej toczącej się od wielu miesięcy. Czas na szybką konsumpcję przyszłości naszych dzieci.

Przez ostatnie dni spora cześć ekspertów zajmujących się zjawiskiem influcencerów rwie sobie włosy z głowy. Szambo pt. patomarketing wybiło tak wysoko, że przyjrzeć mógł mu się cały glob. A teraz okazuje się jeszcze, że to bardzo opłacalny biznes.

Od kilku lat trwa w Polsce karnawał, taki prawdziwy jak z Huizngi. Polacy jako nowe wcielenie homo ludens, wydają kasę na lewo i prawo, korzystają z życia i mają w nosie to, co nieuchronne. Trwa melanż otumanionego rzekomym dobrobytem społeczeństwa, który aż się prosi, by go uwiecznić w nowym „Weselu” albo innym „Tangu”.

Ta historia jest taka piękna, jestem nią tak absolutnie oczarowany, jest tak zachwycająca, że odważyłem się o niej napisać pomimo tego, że tak właściwie kilka dni temu pisał już o niej tutaj Piotr Maciążek.  Ale proszę się nie obawiać, nie popełniłem plagiatu, bo choć punkt wyjścia jest ten sam, to mnie zachwycają w tej superciekawej opowieści biznesowej nieco inne wątki.

Czepiam się i bywam wredny. Ale nie znoszę kombinatorów. I dlatego tak podejrzliwie podchodzę do wyników podanych przez Lidla.

Spotkanie Liverpoolu z Tottenhamem było chyba najnudniejsze w całej fazie pucharowej Ligi Mistrzów. Ale nie to było w nim najgorsze. W trakcie meczu przekonaliśmy się, że bardziej od biegania przez 90 minut, opłaca się wpaść na murawę na 30 sekund. Najlepiej – nie do końca ubranym.

Listy od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, które rokrocznie znajdujemy w swojej skrzynce, to jeden z najbardziej anachronicznych i przygnębiających reliktów, o jakich słyszałem. Podczas gdy dookoła prywatne firmy proszą nas o zgodę na zamianę papierowych rachunków na e-maile, ZUS beztrosko rozsyła korespondencję liczoną w milionach sztuk.

Spółka Tauron to dziś gotowy materiał na biznesowy poradnik o tym, jak nie zarządzać dużą spółką. Przerażony zarząd przygnieciony nierentownymi aktywami węglowymi i długami próbuje przemalować czarnego giganta na zielony kolor. Podobno takie działanie ma mu pomóc.

Był kiedyś taki czas, nawet nie tak dawno temu, kiedy mogliśmy dziwić się, cieszyć się, pukać się w czoło albo zachwycać, w zależności od prywatnego punktu widzenia, tym, że Tesla jest warta więcej niż chociażby General Motors czy Ford. Ten czas minął. Oczywiście nie wiemy, czy na zawsze, ale od paru miesięcy Tesla nie jest już większa niż GM, a od kilkunastu dni znów jest mniej warta niż Ford.

Został miesiąc, by poważnie zastanowić się, co zrobić z kasą, która nam została na kontach w OFE. 1 lipca ruszy wielka operacja wyprowadzania pieniędzy blisko 16 mln Polaków zgromadzonych w funduszach emerytalnych do pracowniczych planów kapitałowych tudzież ZUS-u.

Samorządowcy mają tak niskie diety, że coraz częściej szukają możliwości dorobienia. I wtedy na scenę wkracza korupcja. Tak jest na Ukrainie, ale niebawem może być też w Polsce.

Rosja Rosją, ale kiedy przychodzi sięgnąć do portfela sentymenty i antypatie narodowościowe przestają odgrywać znaczenie. Jeżeli Mere będzie miało problem z przyciągnięciem Polaków do sklepu, to co najwyżej przez to, że jego sklepy są zwyczajnie obskurne.

W aferze WGI poszkodowanych zostało według różnych źródeł od 1400 do nieco ponad 1800 osób. Na rzekomych transakcjach foreksowych klienci stracili w sumie 300 mln zł. Nikomu nie udało się ustalić, co stało się z kasą. Normalnie wyparowała. Postępowanie cywilne, w którym 600 poszkodowanych reprezentowała Komisja Nadzoru Finansowego, sąd umorzył. I teraz najlepsze: z winy KNF!

Od pierwszego posiedzenia Sejmu po wyborach parlamentarnych w 2015 r., które wygrała Zjednoczona Prawica, giełdowe notowania wielkiej czwórki energetycznych czempionów spadły od 30 do 50 proc. Ciągłe rotacje w zarządach, wyrzucanie specjalistów i obsadzanie stanowisk misiewiczami  zrobiły swoje. Wiadomo już, że w strategicznej dla polskiej gospodarki branży pisonomika nie działa.

Protest nauczycieli skończył się miesiąc temu, ale gdy mowa o edukacji, to w głowach uczniów, rodziców, nauczycieli i członków rządu wciąż trwa pogotowie strajkowe. Wczoraj największe polskie miasta zażądały zwroty ponad 100 mln zł, a rano swój raport na temat reformy oświatowej pokazała Najwyższa Izba Kontroli, który można skwitować tylko jednym słowem. Masakra!