PGG

Ruszył wyścig. Na pierwszym torze znalazły się negocjacje z Komisją Europejską w sprawie umowy społecznej z górnikami. A na drugim topniejące z dnia na dzień pieniądze w Polskiej Grupie Górniczej. Będzie wielkie bankructwo czy rząd zdąży na czas?

Europejskie magazyny gazu ziemnego świecą pustkami więc węgiel znowu jest w cenie. W konsekwencji nawet Polska Grupa Górnicza (PGG) może na chwilę pochwalić się dobrymi wynikami finansowymi.

Pierwszy materiał o wynagrodzeniach górników wywołując burzę w internecie i gorącą dyskusję. Taki był jego cel. Chcemy zwrócić uwagę Polaków na to, że w tym urzędniczo-politycznym galimatiasie wszystko stanęło na głowie i należy coś z tym zrobić. Nie chodzi nam o szczucie Polaków na górników, ale o uświadomienie politykom, że czas wziąć odpowiedzialność za to, co dzieje się w polskich kopalniach.

Do końca kwietnia mają trwać konsultacje w sprawie projektu nowelizacji ustawy o funkcjonowaniu górnictwa kamiennego. Nowe regulacje wyliczają koszt restrukturyzacji branży i ograniczania w niej zatrudnienia w ciągu kilku lat. I jedno jest pewne: tanio nie będzie, choć na pewno drożej niż zakłada rząd.

Służby finansowe i kadrowe w Polskiej Grupie Górniczej (PGG) musiały odetchnąć z ulgą, jak się okazało, że pożyczka z Polskiego Funduszu Rozwoju (PFR) w wysokości 1 mld zł jest już na koncie spółki. Już pal licho, że tych pieniędzy starczy raptem an kilka miesięcy. Gorzej, że tak po prawdzie nie da się ich odzyskać. Bo niby jak?

Zbliża się wielkimi krokami rekrutacja do szkół średnich, także na kierunki górnicze. Podzwoniliśmy, żeby sprawdzić, ilu jeszcze chętnych chce się uczyć fedrowania. I wychodzi na to, że w Polsce powoli przestajemy szkolić przyszłych górników. Przynajmniej na razie, do czasu wynegocjowania wreszcie z rządem umowy społecznej, która ma być fundamentem transformacji energetyki i górnictwa.

Plan rządu był taki: umowa społeczna z górnikami podpisana do końca marca, a na początku kwietnia notyfikacja Komisji Europejskiej. Ale niestety, negocjacje utknęły w martwym punkcie i będą kontynuowane po świętach wielkanocnych. A zasada teraz jest już taka: im dłużej będą trwać, tym więcej kasy pójdzie na utrzymanie PGG przy życiu.

Można upierać się przy węglu albo można stać się klimatycznym wojownikiem ściągającym, gdzie się da emisje CO2. Niestety, polski rząd wybrał najgorsze rozwiązanie i postanowił przeprowadzić transformację energetyczną w rozkroku. Ekipa premiera Morawieckiego wie, że podłączając górniczego trupa pod państwową kroplówkę, kupuje jedynie czas. Raptem kilka miesięcy.

Wciąż nie jest pewne, czy w marcu dojdzie do spisania umowy społecznej z górnikami. Istotne będzie to, jaką w przyszłym tygodniu resort aktywów państwowych przedstawi propozycję względem spraw spornych. Jak to ujął Dominik Kolorz, przewodniczący śląsko-dąbrowskiej Solidarności, „wóz albo przewóz”.

Zgodnie z ustaleniami podjętymi w trakcie negocjacji rządu z górnikami w sprawie umowy społecznej, postulat dotyczący gwarancji zatrudnienia ma być ustalany oddzielnie ze spółkami górniczymi. Propozycja PGG wyjątkowo związkowcom nie przypadła do gustu.

Polskiej Grupie Górniczej wkrótce może zabraknąć pieniędzy na wypłaty. Ratunkiem miała być pożyczka od Polskiego Funduszu Rozwoju, ale nosem kręciły banki, którym państwowa spółka jest już winna ok. 2 mld zł. Ale górnicy chyba mogą spać spokojnie. Rząd już tak zmienił prawo, że prezes PFR nikogo o zdanie nie będzie musiał pytać.

W tym tygodniu strona rządowa z górnikami ma spotkać się jeszcze parę razy. Celem jest podpisanie umowy społecznej, którą jeszcze na koniec musi klepnąć Bruksela. Dzisiaj jednak wśród rozmówców z jednej i drugiej strony ze świecą szukać tych, którzy mogą zaproponować realny termin zakończenia tych negocjacji. Jakby polskie górnictwo miało nadmiar czasu, którego przecież nie ma wcale.

TOK FM podał, że w Polskiej Grupie Górniczej (PGG) już są po pierwszej kłótni o wypłatę tegorocznych czternastek. Zarząd spółki zaproponować miał wypłatę w ratach, ale związkowcom to się nie spodobało. W końcu ustalono, że czternastki będą na czas. Gorzej z pensjami za kolejne miesiące.

Związkowcy z Polskiej Grupy Górniczej ostrzegają wicepremiera i szefa aktywów państwowych, że jak spółka szybko nie dostanie solidnego zastrzyku gotówki, to po największej firmie węglowej w UE nie będzie co zbierać.

Jeżeli miniony rok był lekkim trzęsieniem ziemi, jeżeli chodzi o przemysł węglowy, to najbliższe 12 miesięcy mogą być dla tej branży prawdziwym armagedonem. Wszystko wskazuje na to, że zmieni on nasze największe spółki węglowe nie do poznania. Nawet z nazwy.

Polska Grupa Górnicza i Tauron Polska Energia we wspólnym oświadczeniu twierdzą, że są już w trakcie rozmów i z pewnością dogadają się. Ale tę atmosferę psuje PGE, która chce, żeby jej umowa z PGG była dostosowana do sytuacji rynkowej.

Tauron Energia S.A. wypowiedział Polskiej Grupie Górniczej umowę na dostawę węgla do swoich trzech spółek. W warunkach gospodarczych, które „uległy istotnej zmianie” nie mogli dogadać się ani co do jego ceny ani wielkości dostaw. PGG nie uznaje tych argumentów i oczekuje od Tauronu wypełnienia umowy.

Jeżeli w Polskiej Grupie Górniczej i w JSW myśleli, że wywołane pandemią kłopoty finansowe uda się zasypać pomocą z PFR, to muszą szybko zrewidować oczekiwania. PGG na razie nie dostała grosza, z kolei JSW otrzymała mniej niż jedną czwartą tego, co chciała.

Jak donosi RMF FM bardzo możliwe, że w najbliższym czasie dojdzie do spotkania w tym tygodniu przedstawicieli Ministerstwa Aktywów Państwowych z górnikami. Ci ostatni nie są bowiem zadowoleni z postępów prowadzonych rozmów.

Zarząd JSW odetchnął z ulgą, chociaż jest to pewnie dość płytki oddech. Polski Fundusz Rozwoju udzieli górniczej spółce pożyczki w wysokości 1 mld zł. To dobra wiadomość, ale zła jest taka, że wnioskowali o 750 mln zł więcej.