PEP2040

Trudna ta nasza transformacja energetyczna. Zwłaszcza że rząd z jednej strony chce mocniej postawić OZE, ale z drugiej nawet minimalnie nie koryguje górniczego harmonogramu rozpisanego do 2049 r. Musi przez to trzeszczeć w Zjednoczonej Prawicy. Nic dziwnego, że rząd wbrew wcześniejszym zapowiedziom nie zajmie się na najbliższym posiedzeniu aktualizacją Polityki Energetycznej Polski do 2040 r. (PEP2040).

Komisja Europejska wskazała na technologie, dzięki którym Unia ma szansę być konkurencyjna. Kraje członkowskie powinni skoncentrować się na ich produkcji, równolegle należy także przenosić systematycznie ich łańcuchy dostaw do Europy. Wśród nich znalazła się m.in. pompa ciepła. Zdaniem Pawła Lachmana, prezesa Stowarzyszenia Polska Organizacja Rozwoju Technologii Pomp Ciepła (PORT PC), to jednoznaczne wskazanie, w jakim kierunku powinniśmy w Polsce rozwijać nasz rynek pracy. Z kolei minister Anna Moskwa zapowiedziała powstanie polskiej pompy ciepła.

W Niemczech ostro prą do całkowitego zerwania z węglem i gazem, od przyszłego roku wchodzi zakaz dla instalacji, które służą do ich spalania. W Polsce wręcz przeciwnie, władze chcą, związać się z węglem na kolejne długie lata. Cała nadzieja w zwykłych Polakach, którzy nie oglądając się na rząd, na potęgę inwestują w OZE.

To już przesądzone. Polski miks energetyczny raz na zawsze zmieni elektrownia jądrowa. Być może będzie jakiś poślizg i budowa pierwszej ruszy później niż wcześniej zakładał to rząd, czyli w 2026 r. Ale za to coraz bardziej nabiera kształtu wizja dwóch, a nawet trzech takich jednostek mocy. Mateusz Berger, pełnomocnik rządu ds. energetyki, w rozmowie z „Dziennikiem Gazetą Prawną”, zdradza jedną z najbardziej prawdopodobnych lokalizacji.

Na razie w Polsce dwa obozy ciągną za jedną linę. Jedni twierdzą, że powinniśmy zostać przy węglu, bo to gwarantuje nam bezpieczeństwo energetyczne. Drudzy z kolei węgiel chcą z polskiego miksu wyrzucić jak najszybciej i tylko rozwijać OZE. Z najnowszej analizy Klubu Jagiellońskiego wynika, że tak naprawdę żadne z tych podejść nie jest właściwe. A to głównie dlatego, że dotychczasowe wyliczenia pomijały jeden, istotny aspekt: zapotrzebowanie energetyczne Polski w następnych latach ma bardzo wyraźnie rosnąć.

Jesteśmy coraz bliżej wyboru wykonawcy lub wykonawców pierwszej w Polsce elektrowni jądrowej. Zgodnie z zapowiedziami i wcześniejszą umową Amerykanie przedstawili swoją ofertę. Podobno w grze cały czas pozostają też Francuzi i Koreańczycy. Ostateczną decyzję polskiego rządu powinniśmy poznać najpóźniej w październiku. Cały czas możliwy jest scenariusz, w którym wybór padnie na więcej niż jednego wykonawcę.

Trwa nieformalne posiedzenie rządu dotyczące bezpieczeństwa energetycznego. Efekty tych ustaleń mamy poznać na przełomie 2022 i 2023 r. Wtedy światło dzienne powinna ujrzeć aktualizacja do Polityki Energetycznej Polski do 2040 r. Do tego czasu powinno być jasne, czy przy okazji lądowa energetyka wiatrowa pozbędzie się kagańca w postaci zasady 10H i czy węglowe kopalnie nie będą likwidowane jednak nieco później, w porównaniu z pierwotnymi planami.

Oficjalnie polski rząd odnawialne źródła energii bardzo popiera i dba o to, żeby rozwijały się w jak najszybszym tempie. Ale tak naprawdę wcale tak różowo nie jest. Wystarczy przeanalizować obowiązujące prawo. I wyjdzie, że niektóre przepisy od lat hamują energetykę wiatrową, a co gorsza w planach są regulacje, które będą też hamulcowym dla farm słonecznych.

Zdaniem ekspertów klimatycznych wypowiedzenie polsko-rosyjskiego porozumienia gazowego, które normowało tranzyt surowca z Rosji do Polski, to dopiero pierwszy krok na drodze do zorganizowania jeszcze raz, od nowa transformacji energetycznej. Kolejnym powinna być jak najszybsza rewizja Polityki Energetyczne Polski do 2040 r.

Po tym, jak Koreańczycy przedstawili ofertę techniczną i cenową na budowę elektrowni jądrowej w Polsce, rząd Mateusza Morawieckiego powinien mieć nie lada dylemat. Bo albo przy okazji naszego atomu fura pieniędzy trafi do samorządowców, albo głównym konsumentem będzie budżet centralny. Oczywiści z punktu widzenia obecnej władzy to żaden dylemat.

Coraz więcej wiadomo w sprawie polskiej elektrowni jądrowej, która ma powstać we wsi Kopalino w gminie Choczewo nad morzem. Spółka Polskie Elektrownie Jądrowe (PEJ) w trakcie spotkania z mieszkańcami pokazała plany budowy drugiej elektrowni atomowej w Polsce, ale pierwszej, która ma zostać ukończona.

Kiedy w Danii tamtejsza minister środowiska Lea Wermelin mówi, że po ataku Rosji na Ukrainę zieloną transformację trzeba dodatkowo przyspieszyć, w Polsce wicepremier i szef aktywów państwowych Jacek Sasin sugeruje, że energetyka węglowa zostanie z nami dłużej, niż wskazuje to umowa społeczna z górnikami. Zmian w dotychczasowych ustaleniach oczekują też sami związkowcy.

Chociaż w Europie słychać coraz głośniej głosy, że rosyjska agresja na Ukrainie powinna być pretekstem do jeszcze większego zaangażowania w odnawialne źródła energii, żeby w ten sposób pokrzyżować plany Putina, to Polska idzie jednak w innym kierunku. Z nowych założeń Polityki Energetycznej Polski do 2040 r. wynika, że też chcemy uniezależniać się energetycznie od Rosji. Ale nie będziemy stawiać na OZE, a nie licząc się z kosztami, na węgiel.

Niespodzianka polega na tym, że KGHM nie będzie miał czterech, jak jeszcze wczoraj informowaliśmy, a sześć reaktorów. Umowa z ich dostawcą NuScale Power ma być początkiem szeroko zakrojonej współpracy w amerykańsko-polskiej w energetyce jądrowej. Ze słów wicepremiera Jacka Sasina wynika, że Francuzi i Koreańczycy już w tym wyścigu nie mają żadnych szans.

Nie od dzisiaj mówi się, że bez Niemców w Unii Europejskiej niczego nie można przeprowadzić. Trudno się z tym stwierdzeniem nie zgadzać, zwłaszcza w dobie ostatecznego opracowania unijnej taksonomii przez Komisję Europejską. Berlin od początku upierał się na uznanie gazu ziemnego za paliwo zrównoważone i właśnie dopiął swego.

Jeśli odstawimy węgiel znacznie wcześniej, niż to pierwotnie ustalono, możemy zyskać gigantyczną górę pieniędzy. A jeśli będziemy bronić węgla jak niepodległości, to cała suma przejdzie nam koło nosa. Takie wnioski płyną z najnowszego raportu Instytutu Ekonomii Energii i Analiz Finansowych (IEEFA). Całe opracowanie poświęcone jest Polsce i zaplanowanej u nas dekarbonizacji.

Zdaniem większości ekspertów od węgla odejdziemy wcześniej niż zakłada Polityka Energetyczna Polski do 2040 r. Istotną rolę w tej układance ma mieć gaz ziemny. Problem w tym, że ten plan może wziąć w łeb przez galopujące ceny emisji CO2.

Coraz trudniej o spójny przekaz rządu ws. polskiego atomu. Jeszcze w kwietniu usłyszeliśmy, że w grze są już tylko dwie nadmorskie lokalizację. Z ostatnich słów premiera wynika jednak coś zgoła odmiennego, a pełnomocnik rządu ds. strategicznej infrastruktury energetycznej mówi jeszcze coś innego. Pewne jest za to, że powstaje nowa spółka Skarbu Państwa: Polskie Elektrownie Jądrowe.

Ministerstwo Aktywów Państwowych przekazało do konsultacji społecznych projekt dokumentu „Transformacja sektora elektroenergetycznego w Polsce. Wydzielenie wytwórczych aktywów węglowych ze spółek z udziałem Skarbu Państwa”. Po jego lekturze eksperci są zawiedzeni i mówią o kreatywnej księgowości.

Rada Przedsiębiorczości wzięła pod lupę Politykę Energetyczną Polski do 2040 r. (PEP2040). I wyszło im, że nie dość, że to dokument, który nie odpowiada na najważniejsze wyzwania energetyczne Unii Europejskiej, to w dodatku realizacja zwartych w nim zapisów oznacza dla Polski same kłopoty. (Fot. Santosh Maharjan, Pexels)