Kupował mieszkania od komorników i sprzedawał z zyskiem. Właśnie przegrał ze skarbówką
Kupował nieruchomości na licytacjach komorniczych i sprzedawał z dużym zyskiem, traktując transakcje jak zwykłą sprzedaż prywatną. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku właśnie uznał, że prowadził działalność gospodarczą, a fiskus miał prawo domagać się należnego podatku. To ważne ostrzeżenie dla wszystkich, którzy w podobny sposób inwestują w mieszkania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku rozstrzygnął spór dotyczący rozliczenia podatku dochodowego przez przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami. Kluczowe znaczenie miała kwalifikacja przychodów ze sprzedaży nieruchomości – czy powinny one być traktowane jako pochodzące z działalności gospodarczej, czy z odpłatnego zbycia nieruchomości. Sąd przyznał rację organom podatkowym, uznając, że skala i sposób działania skarżącego odpowiadały kryteriom działalności gospodarczej.
Handel nieruchomościami czy cele mieszkaniowe?
Przedsiębiorca kupował nieruchomości – głównie na licytacjach komorniczych – i odsprzedawał je z zyskiem. Tylko w 2012 r. zbył sześć nieruchomości na łączną kwotę ponad miliona złotych, osiągając olbrzymi zysk. W zeznaniu podatkowym nie ujął tych przychodów jako pochodzących z działalności gospodarczej, lecz zastosował zwolnienie podatkowe, uznając je za sprzedaż prywatną.
Kontrola skarbowa przeprowadzona w 2018 r. wykazała jednak, że przychody ze zbycia nieruchomości powinny być opodatkowane jako działalność gospodarcza. Organy argumentowały, że działania przedsiębiorcy były zorganizowane, powtarzalne i nastawione na zysk, co wpisuje się w definicję działalności według ustawy o PIT. W efekcie wydano decyzję określającą zaległość podatkową, którą ostatecznie zmniejszono do około 17 tys. zł.
W międzyczasie wszczęto także postępowanie karne skarbowe, które zawiesiło bieg terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Przedsiębiorca zarzucał skarbówce, że postępowanie miało charakter instrumentalny, ale sąd uznał te twierdzenia za bezpodstawne. Wskazano, że czynności były faktycznie podejmowane, a skarżący został terminowo powiadomiony o ich wszczęciu.
Mężczyzna próbował podważyć decyzję fiskusa, przekonując, że nieruchomości nabywał z myślą o celach mieszkaniowych lub jako inwestycję kapitałową. Sąd jednak nie dał wiary tym twierdzeniom, wskazując m.in. na brak zameldowania, znikome zużycie mediów i brak dowodów na rzeczywiste zamieszkiwanie. Tym samym potwierdzono handlowy charakter transakcji.
Skarbówka postąpiła słusznie
Organy podatkowe częściowo uwzględniły koszty uzyskania przychodu, co skutkowało obniżeniem zobowiązania podatkowego. Nie uznano jednak np. odpisów amortyzacyjnych, argumentując, że nieruchomości stanowiły towar handlowy, a nie środki trwałe. Odrzucono także inne koszty, które nie miały bezpośredniego związku z przychodem lub nie zostały należycie udokumentowane.
Więcej o sprawach podatkowych przeczytasz w tych tekstach
W ocenie WSA organy podatkowe przeprowadziły postępowanie w sposób rzetelny i zgodny z przepisami Ordynacji podatkowej. gromadzony materiał dowodowy uznano za wystarczający, a odmowę przesłuchania dodatkowych świadków uzasadniono brakiem nowych, istotnych okoliczności. Sąd oddalił skargę, podkreślając, że decyzja organu odwoławczego była zgodna z prawem i należycie uzasadniona.
