Jak ustanowić pełnomocnika?
Niektórych formalności i spraw urzędowych nie musisz załatwiać samodzielnie. Zrobi to za ciebie pełnomocnik, o ile ustanowisz go w odpowiedni sposób. Sprawdź, kto może być pełnomocnikiem i w jakich sprawach może cię wyręczyć.
Kiedy można, a kiedy nie można ustanowić pełnomocnika?
Pełnomocnik to osoba, która w twoim imieniu załatwia sprawy urzędowe. Najczęściej ustanawiają go ci, którzy z powodów zawodowych, osobistych czy zdrowotnych nie mogą zrobić tego samodzielnie. Nie musisz jednak podawać powodu, dla którego korzystasz z pomocy pełnomocnika. Natomiast masz obowiązek określić, jakiego rodzaju sprawy może załatwić za ciebie. Przepisy przewidują szeroki katalog tych, które nie wymagają osobistego stawienia, jednak pełnomocnik nie ma prawa w twoim imieniu:
- sporządzić testamentu,
- odebrać decyzji administracyjnej, jeśli wymagane jest osobiste stawienie,
- zawrzeć małżeństwa.
Nie może też reprezentować cię w sprawach, które wymagają specjalnych uprawnień, na przykład posiadania licencji zawodowych.
Kto może zostać pełnomocnikiem?
Pełnomocnikiem zazwyczaj ustanawiamy członka rodziny, ale może być to również osoba obca. Ważne, aby miała ukończone 18 lat i posiadała zdolność do czynności prawnych. W niektórych sprawach administracyjnych pełnomocnikiem można też ustanowić osobę, która ma ukończone 13 lat.
Istnieją sytuacje, w których może cię reprezentować wyłącznie pełnomocnik profesjonalny, czyli radca prawny lub adwokat. Jeśli chcesz złożyć kasację, skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego czy wnieść subsydiarny akt oskarżenia, zgłoś się do kancelarii prawnej.
Jak ustanowić pełnomocnictwo?
Mocodawca, a więc osoba udzielająca pełnomocnictwa, ma obowiązek złożyć jednostronne oświadczenie woli. Przy czym najczęściej wymaga i zdecydowanie bezpieczniejsza jest tutaj forma pisemna. Oświadczenie powinno zawierać:
- dane stron, a więc mocodawcy i pełnomocnika (w tym numery dokumentów tożsamości),
- szczegóły dotyczące zakresu uprawnień pełnomocnika,
- miejsce i datę sporządzenia.
W treści oświadczenia warto też zawrzeć informację o tym, czy pełnomocnik jest uprawniony do udzielania dalszych pełnomocnictw, tzw. pełnomocnictw subsydiarnych. Jest to istotne w momencie, gdy „pierwszy” pełnomocnik będzie nieobecny.
Nie istnieje jeden konkretny wzór pełnomocnictwa. Można więc sporządzić pismo odręcznie, na kartce. Ważne, aby zawierało niezbędne elementy.
Ustanowienie pełnomocnictwa wygląda podobnie w przypadku przedsiębiorców, jednak mają oni także możliwość zrobić to poprzez wprowadzenie zmian w CEiDG. Pełnomocnik przedsiębiorcy może załatwiać sprawy:
- związane z wpisem firmy w rejestrze przedsiębiorców,
- inne urzędowe, w tym z ZUS.
Nie ma on natomiast uprawnień do rozwiązywania kwestii podatkowych.
Więcej poradników znajdziesz na Bizblog.pl:
Opłata skarbowa za pełnomocnictwo
Złożenie pełnomocnictwa w konkretnym postępowaniu wiąże się z koniecznością uiszczenia opłaty skarbowej. Zatem samo jego sporządzenie nie obliguje jeszcze do jej przekazania. Opłata skarbowa jest stała i wynosi 17 zł od każdego pełnomocnictwa. Zatem, jeśli w jednej sprawie ustanowiłeś trzech pełnomocników, razem zapłacisz 51 zł.
Nie ponosisz natomiast kosztów związanych z pełnomocnictwem:
- udzielonym małżonkowi, dzieciom, rodzicom, dziadkom, wnukom, rodzeństwu,
- zarejestrowanego w CEiDG,
- udzielonym w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych i zdrowotnych.
Opłatę należy uiścić na rachunek urzędu miasta lub gminy. Najczęściej obciążony jest nią mocodawca, ale nie ma przeszkód, aby to pełnomocnik przekazał środki pieniężne.
Kiedy pełnomocnictwo wygasa?
Jako mocodawca masz prawo odwołać pełnomocnictwo w dowolnym momencie. Wystarczy, że poinformujesz pełnomocnika o swojej decyzji, a ten nie ma prawa reprezentować się w sprawach urzędowych. Ponadto pełnomocnictwo wygasa, jeśli zostaną zrealizowane zadania, w zakresie których zostało ono udzielone. Przykładowo, jeśli upoważniasz męża do odebrania dokumentacji medycznej ze szpitala, to pełnomocnictwo wygasa w momencie przekazania ci kopii kartoteki.
