gospodarka USA

Na rynkach walutowych niespokojnie – dolar traci po niższych od oczekiwań danych o inflacji w USA, zyskuje euro. Złoty w czwartek nie imponuje siłą. Niewykluczone jednak, że nasza waluta wkrótce znowu odzyska siłę. Kurs złotego rósł od 9 czerwca, ale w czwartek na rynku jest niespokojnie i nasza waluta traci (oprócz dolara). Rano za dolara...

Donald Trump wywołał zamieszanie. twierdząc, że USA „subsydiują” Kanadę kwotą nawet 200 miliardów dolarów rocznie. Choć brzmi to jak polityczna prowokacja, jego słowa mają wpływ na debatę publiczną. Co naprawdę mówią dane gospodarcze o relacjach handlowych między dwoma sąsiadami?

Giełda notuje potężne spadki, wartość dolara maleje w bezprecedensowym tempie, papiery dłużne rządu USA przestają być bezpieczną przystanią dla inwestorów, a widmo recesji staje się coraz bardziej realne. Takie są efekty gospodarcze pierwszych trzech miesięcy urzędowania Donalda Trumpa. Co robi główny lokator Białego Domu? Atakuje niezależność banku centralnego. Efekty są natychmiastowe.

Krach na giełdach, amerykańskie firmy z widmem bankructwa. Tak wygląda sytuacja po wejściu w życie nowych ceł odwetowych Donalda Trumpa. Najwyższą stawkę wynoszącą aż 104 proc. płacą amerykańscy importerzy towarów z Chin, ale zaporowymi cłami zostali od środy objęci wszyscy najważniejsi partnerzy handlowi USA na świecie. Amerykański prezydent zapowiada, że nałożone cła zostaną na stałe. Impulsywny ruch Trumpa już spotkał się z odpowiedzią Chin, które nałożyły na USA dodatkowe cło 50 proc.

W środę o 22.00 polskiego czasu Donald Trump ma ogłosić wprowadzenie nowych ceł na towary importowane do USA. Wydarzenie, określane przez Trumpa jako „dzień wyzwolenia”, ma na celu zrównoważenie amerykańskich stawek celnych z tymi nakładanymi przez inne kraje na towary z USA. Planowane jest nałożenie dodatkowych taryf na większość importowanych produktów, ze szczególnym naciskiem na 25-procentowe cło na zagraniczne samochody, które ma wejść już 3 kwietnia.

Wojna celna Donalda Trumpa i ostry protekcjonistyczny zwrot w polityce USA wywołują olbrzymie zamieszanie w całej światowej gospodarce. Chińskie władze wzywają inne kraje do oporu względem agresywnej polityce Waszyngtonu. Poważne obawy o swoją przyszłość mają także najbliżsi dotąd sojusznicy Stanów Zjednoczonych, czyli Japonia i Korea Południowa.

Kryzys cały czas przybiera na sile, ceny idą w górę, a problemy z niedoborem jaj dotykają już nie tylko konsumentów, ale także firmy z branży spożywczej. Źródłem problemu jest epidemia ptasiej grypy, ale Donald Trump jeszcze pogorszył sytuację. Wprowadził chaos w Departamencie Rolnictwa, zwalniając, a następnie ponowne próbując zatrudnić kluczowych urzędników zajmujących się ptasią grypą.

Zwycięzca wyborów prezydenckich w USA dał się poznać w swojej poprzedniej kadencji jako miłośnik ceł zaporowych, które nakładał głównie na Chiny, ale teraz chce je rozszerzyć także na kraje Unii Europejskiej. Na celowniku nowego rządu w Waszyngtonie może znaleźć się niemiecki przemysł samochodowy i jest to groźne nie tylko dla polskich firm, które są ważnymi poddostawcami niemieckich producentów. Ekonomiści banku Credit Agricole zastanawiają się, w jakim stopniu cła Trumpa zaszkodzą polskiej gospodarce.

Jeśli Partia Republikańska zdecyduje się wdrożyć plan gospodarczy zaproponowany przez Heritage Foundation, czołowy konserwatywny think tank, może to znacząco wpłynąć na przyszłość Stanów Zjednoczonych. Proponowane reformy, dotyczące m.in. rynku pracy i edukacji, mogą wywołać istotne zmiany w amerykańskim społeczeństwie. Paweł Szałamacha, członek Zarządu NBP, w programie TV „Obserwatora Finansowego” omawia, jak te inicjatywy mogą przekształcić amerykańską gospodarkę i wpłynąć na układ sił w kraju.

Meksyk w 2023 r. wyprzedził Chiny w rankingu krajów eksportujących towary największej wartości do Stanów Zjednoczonych. To efekt prowadzonej przez Waszyngton od kilku lat polityki uniezależniania się od importu z Państwa Środka, ale choć wszystko na papierze wygląda bardzo obiecująco, w rzeczywistości nie jest tak różowo. Wzrostowi eksportu Meksyku do USA towarzyszy wzrost eksportu Chin do Meksyku, a to oznacza sprytne omijanie amerykańskich restrykcji.

Alaska ma coraz większe problemy gospodarcze. Produkcja ropy znalazła się na poziomie najniższym od 45 lat. Mieszkańcy tego stanu zaczynają powoli go opuszczać. Stan ma problemy budżetowe, które będzie chciał załatać m.in. uruchomieniem sprzedaży kredytów węglowych. I jeszcze Władimir Putin dorzucił swoje trzy grosze, by wzbudzić tam niepokój.

Rozpoczął się czas prężenia kolejnych muskułów. Trochę dziwny. Oto chwalimy się, że jesteśmy potężniejsi niż nasz największy sojusznik i obrońca - Stany Zjednoczone. Naprawdę jesteśmy? To jest chyba pora na fact checking.

Spektakularna katastrofa mostu w amerykańskim Baltimore była jednym głównych newsów w mediach na całym świecie we wtorek, ale jej skutki będą odczuwalne znacznie dłużej. Wypadek może na długi czas poważnie zakłócić handel i produkcję światowych koncernów motoryzacyjnych, ale uderzy także w eksport skroplonego gazu LNG do Europy. Fot. kees torn/wikimedia.org/CC BY 2.0.

Złoty mocno dostał w kość w minionym tygodniu. Przyczyna? Świat boi się, że budowlany gigant stanie się dla Państwa Środka tym, czym Lehman Brothers dla USA w 2008 r.

Ropa i inne surowce, nowe rynki zbytu, sprzedaż broni, dostęp do taniej siły roboczej, rozwój technologii, stymulowanie gospodarki. Gdy wsłuchać się w obiegowe opinie o powodach, dla których Stany Zjednoczone angażują się w wojny na całym świecie, taka lista nie miałaby końca. Problem jest taki, że prawie nikt nie zderza tezy o opłacalności wojen dla USA z twardymi danymi gospodarczymi.

Xi Jinping, sekretarz generalny Komunistycznej Partii Chin nareszcie zgodził się na dochodzenie w sprawie koronawirusa. Dodatkowo obiecał pomoc finansową w wysokości 2 mld dol. USA jednak nie zamierzają świętować. Waszyngton w tym samym czasie szuka sposobu na przerwanie łańcuchów dostaw od Chińczyków

Pandemia pandemią, ale co ze wzrostem gospodarczym? Administracja Donalda Trumpa boi się, że Amerykanie utracą płynność finansową i chce jednorazowo rozdać im pieniądze do ręki, by uchronić gospodarkę przed zapaścią.

Analitycy Moody’s są przekonani, że nic tak nie determinuje naszego zachowania przy urnach, jak stan naszych portfeli. Tę pewność siebie daje im to, że w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat tylko raz pomylili się w swoich prognozach i źle wytypowali zwycięzcę wyborów prezydenckich. Teraz dowodzą, że Donald Trump powinien rozgnieść konkurencję na miazgę.