zwolnienia grupowe

Bankructwo huty stali Liberty Częstochowa było ogłaszane w tym roku kilka razy, ale tym razem to już ostateczna decyzja. Częstochowski sąd odrzucił zażalenie spółki na wcześniejszą decyzję sądu o uznaniu jej upadłości, co oznacza, że jest to ostateczna decyzja. Syndyk masy upadłościowej ma jeszcze nadzieję na znalezienie inwestora dla zakładu, ale na razie musi spróbować znaleźć pieniądze na zaległe wynagrodzenia pracowników. Zagrożonych jest niemal 1000 miejsc pracy.

Fabryka firmy Draexlmaier w Jeleniej Górze produkująca okablowanie, centralne komponenty elektryczne i elektroniczne do produkcji samochodów szykuje zwolnienia grupowe, które mogą objąć 220 osób. Spółka tłumaczy, że jeden z jej kluczowych klientów postanowił wycofać się ze współpracy i nie jest na razie w stanie uruchomić innego projektu w zakładzie. Zwolnienia grupowe są o tyle bolesne, że Draexlmaier to jeden największych pracodawców w regionie.

Pamiętacie, jak polityczna narracja skoncentrowała się wyłącznie na podliczaniu poprzedników i słynnym „przez ostatnie osiem lat”? Okazuje się, że punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Wszak obecny rząd też najchętniej i przy okazji najczęściej wbija szpilę Zjednoczonej Prawicy. Ta rzecz jasna nie pozostaje dłużna i kolejny rok mamy w Polsce festiwal oskarżeń i pomówień. Przykład spółki JSW pokazuje dobitnie, jak te kłótnie są destrukcyjne dla biznesu i dla gospodarki też.

Coraz wyższe koszty prowadzenia działalności, w tym bardzo szybko rosnące koszty pracownicze, za które odpowiada dynamiczny wzrost płacy minimalnej w ostatnich latach, powodują, że duże zakłady produkcyjne stanęły przed trudną decyzją dotyczącą zwolnień grupowych i zamknięcia swoich fabryk. Część firm stara się ratować, koncentrując się na ograniczaniu nieobecności pracowników.

Czarne chmury nie chcą opuścić JSW. Zdecydowanie gorsza od planowanej sprzedaż węgla i też jego kiepskie wydobycie wpłynęły na gorsze wyniki spółki w kolejnych kwartałach roku. Zarząd JSW, pomny przerostu zatrudnienia, już kilka tygodni wcześniej przyznał, że pracuje nad planem naprawczym. Teraz po jego nieoficjalnym opublikowaniu (spółka zawiadomiła prokuraturę) jest jednak jeszcze gorzej. Związkowcy obrzucają się wzajemnie błotem, a dawny zarząd spółki grozi sądem.

To wcale nie jest nowy temat. O ewentualnym przejęciu przez JSW dwóch kopalni należących do PGG związkowcy z „Sierpnia 80” mówili już ponad trzy lata temu. Dzisiaj znowu padają te same argumenty o zwiększeniu potencjału produkcji węgla koksowego. Ale czy JSW w ogóle jest zainteresowana taką transakcją? Wydawać by się mogło, że spółka, która pierwsze półrocze zamknęła stratą ponad 6 mld zł, ma teraz inne priorytety.

Źle się dzieje w JSW. Spółka wykazała w pierwszym półroczu 2024 r. stratę przekraczającą 6 mld zł. Do tego dochodzą ogromne koszty pracownicze i wypadki losowe, takie jak pożary w kopalniach. Nie najlepiej dzieje się też na rynku międzynarodowym, ostatnio zalewanym przez koks z Chin i Indonezji.

Z opublikowanego raportu Barometr ManpowerGroup Perspektyw Zatrudnienia, prezentującego plany rekrutacyjne firm wynika, że w IV kwartale 2024 r. 35 proc. organizacji w Polsce planuje rekrutacje nowych pracowników, 19 proc. badanych pracodawców wskazuje redukcje etatów. Największe cięcia zatrudnienia dotyczyć będą energetyki i komunikacji, gdzie zwolnionych może zostać odpowiednio jedna czwarta i ponad 30 proc. pracowników.

Na pierwszy rzut oka hossa, ale gdy grzebnie się głębiej, wcale różowo nie jest. Ministerstwo Pracy w najnowszym komunikacie o wstępnym szacunku stopy bezrobocia wybiło informacje o tym, że odnotowaliśmy najniższą liczbę zarejestrowanych w pośredniakach w sierpniu od 34 lat, a także o tym, że Polska według danych Eurostatu za lipiec wciąż zajmuje drugie miejsce w Unii Europejskiej. Można by pomyśleć, że mamy hossę na rynku pracy. Tymczasem pojawiła się analiza Pekao, która do tej beczki miodu wrzuciła kilka wielkich wiader dziegciu.

Wyciąganie za uszy z finansowego dołka spółki PKP Cargo ma trwać co najmniej do drugiej połowy 2026 r. Bo zwolnienia grupowe, które mają objąć ponad 4000 pracowników, to tylko jeden z elementów całej układanki. Ale ta - chociaż jeszcze do końca nie ułożona - już działa. Widać to po kursie akcji kolejowej spółki.

Liczby nie kłamią: polskie górnictwo węgla kamiennego generuje coraz większe straty, przy niezmiennie wysokim zatrudnieniu. Nic dziwnego, że Polska Grupa Górnicza (PGG) już realizuje zwolnienia grupowe, na razie dotyczące tylko paruset najstarszych pracowników, ale zobaczymy, na czym się to wszystko skończy. Niewykluczone, że po podobne rozwiązania sięgną w Jastrzębskiej Spółce Węglowej. W tym roku spółka jest mocno pod kreską.

Polskie górnictwo to kraina absurdu. Już z miesiąca na miesiąc produkcja spada poniżej 4 mln t węgla, co w niczym nie przeszkadza górnikom być jedną z najlepiej opłacanych profesji w kraju. Innym przykładem jest Polska Grupa Górnicza (PGG), która już na głos mówi o przeroście zatrudnienia. Ale to w niczym nie przeszkadza spółce, żeby płacić za wykształcenie nowych górników i obiecywać im w przyszłości pracę.

Po zmianie głównych sterników Polska Grupa Górnicza nie maluje już trawy na zielono i mówi wprost, że ma poważne kłopoty finansowe. Jak zwykle w takich sytuacjach dokładają się do górników podatnicy, ale to i tak za mało. Jedną z kul u nóg całej branży, o czym nie wszyscy chcą mówić na głos, jest przerost zatrudnienia. Receptą mają być zwolnienia grupowe, które w PGG rozpoczną się w sierpniu tego roku. Podobno nad najważniejszymi związkowcami rozpostarto parasol ochronny.

Polska Grupa Górnicza (PGG) mówi wprost o przeroście zatrudnienia i oficjalnie zapowiada zwolnienia grupowe. Ale jak ktoś myśli, że zbyt duża liczba pracowników to rak całej branży wydobywczej w Polsce, to się myli. Pozostałe spółki górnicze nie planują żadnej restrukturyzacji zatrudnienia. I podkreślają, że ich polityka kadrowa odpowiada długoterminowym planom produkcyjnym.

Najpierw 4 tys. w lutym, a teraz 6 tys. - z tyloma pracownikami Cisco kończy współpracę. Co ciekawe, nie wynika to ze spadających przychodów. Firma po prostu chce obciąć koszty i skoncentrować się na AI i cyberbezpieczeństwie.

Umowę społeczną górnicy z rządem podpisali w maju 2021 r. Miała być z jednej strony osią czasową dla naszego górnictwa, a z drugiej gwarantować górnikom byt na następne lata. Dokument jednak, do czego zobligowali się sami sygnatariusze, cały czas nie jest notyfikowany przez Komisję Europejską. Tymczasem można mieć wrażenie, że branża wydobywcza zaczęła się powoli zwijać. PGG już ogłosiła zwolnienia grupowe. Nic dziwnego, że górnicy chcą wiedzieć, na czym stoją.

Wychodzi na to, że nie udał się fortel Donaldowi Tuskowi, który myślał, że jak ulokuje w Katowicach Ministerstwo Przemysłu, to górnicy nie będą w Warszawie zawracać mu głowy. Ale po tym, jak gruchnęła wiadomość o zwolnieniach grupowych, przeprowadzonych w PGG, już wiadomo, że z tak zastawionej pułapki nic nie wyszło. Wściekli górnicy już zwołują się w social mediach do szturmy na stolicę.

Cały czas nie ma dobrych wieści z rozmów prowadzonych między szefostwem PKP Cargo a związkowcami z „Solidarności”. Spółka jest w fatalnej sytuacji finansowej i raczej bez zwolnień grupowych się nie obejdzie. Związkowcy jednak nie godzą się na to. Prowadzone negocjacje na razie nie przynoszą żadnego rozwiązania, a atmosfera staje się między stronami konfliktu coraz bardziej gęsta. W efekcie będziemy świadkami demonstracji, które mają zacząć się już 25 lipca.

Od wielu miesięcy nad PKP Cargo zbierały się ciemne chmury. Po publikacji wyników finansowych spółki za pierwszy kwartał roku, było już jasne, że bez zakrojonych na szeroką skalę oszczędności się nie obędzie. Na pierwszy ogień poszły sportowe umowy sponsorskie. Ale to nie koniec. Nie ma innej rady i trzeba też sięgnąć po zwolnienia grupowe.

Nie ma ostatnio szczęścia przemysł spirytusowy w naszym kraju. Producenci wódki, wina i piwa drżą, kiedy słyszą kolejne pomysły polityków o zakazie dla procentów na stacjach paliw i o cenie minimalnej alkoholu też. Teraz do tej listy nieszczęść dochodzą również zwolnienia grupowe, na które właśnie zdecydował się jeden z największych dystrybutorów mocnych trunków w centralnej i południowej Polsce.