redukcja emisji CO2

To już reguła w naszym kraju. Im bliżej wyborów, tym władza bardziej łagodnym tonem mówi do górników i tylko same miłe rzeczy. Utrudniające życie innym mieszkańcom protesty w Warszawie mogłyby też innym pokazać, że nie jest tak dobrze, jak rząd przekonuje od miesięcy. I wtedy mógłby runąć ten domek z kart. A że w żadnym wypadku nie można na to pozwolić, to czas rozpocząć festiwal obietnic. Przy okazji dobrze jest ukryć wszystko, co ten idylliczny obraz popsuje.

Na rynku emisji znowu wieje i kołysze. Cena wyemitowania jednej tony dwutlenku węgla w ciągu raptem miesiąca spadła o ok. 14 proc. Ale możliwe też są za chwile wyraźne zwyżki. Tymczasem Amerykanie i Japończycy wspólnie pracują nad nową technologią turbin gazowych, które energię mogłyby czerpać z amoniaku.

Może i Greta Thunberg jest bezczelną smarkulą ze Szwecji, która zamiast chodzić grzecznie do szkoły, poucza cały świat. Ale w jednym bezsprzecznie ma rację: do tej pory szczyty klimatyczne ONZ tak po prawdzie poza klimatycznym bla, bla, bla niczego konkretnego nie przyniosły. Potwierdza to niestety najnowszy raport naukowców, którzy postanowili sprawdzić, jak radzimy sobie z usuwaniem z atmosfery nadmiarów CO2. Wyniki są zawstydzające. (Na zdj. Greta Thunberg aresztowana podczas protestu klimatycznego w Niemczech)

Decyduje się los poziomów redukcji emisji CO2 dla samochodów osobowych i dostawczych. Głosowanie w tej sprawie w Parlamencie Europejskim zaplanowano na 8 czerwca. Cały czas jest możliwa opcja atomowa, zgodnie z którą już za 10 lat z okładem produkcja samochodów spalinowych w UE nie będzie miała racji bytu. O takie właśnie rozwiązanie apeluje m.in. Polska Izba Rozwoju Elektromobilności oraz Polskie Stowarzyszenie Paliw Alternatywnych.

Handel emisjami CO2 to nie tylko wydatki np. spółek górniczych, ale też zyski dla budżetu kraju. I to całkiem konkretne. Przedstawiciele Fundacji ClientEarth Prawnicy dla Ziemi sprawdzili, co się dzieje z tymi pieniędzmi i czy są wydawane zgodnie z ich przeznaczeniem. Niestety, wnioski nie są optymistyczne. Nie dość, że Polska ma bardzo dziurawe kieszenie, to jeszcze naruszamy prawodawstwo UE.

Pandemia koronawirusa wyhamowała światową gospodarkę, na czym zyskał klimat. Efekt okazał się jednak tylko chwilowy. Może zyskaliśmy nieco czasu na walkę ze zmianami klimatu, ale późniejszy zryw gospodarczy wszystko zaprzepaścił. Emisja dwutlenku węgla jest już większa niż przed wybuchem pandemii. Do tego nowego porządku coraz lepiej dostosowuje się też cena emisji.

Klimat nie ma żadnych szans. W zderzeniu z hipokryzją banków i instytucji finansowych, nie ma żadnego znaczenia, co zrobi reszta. 25 największych banków Europy przekazało łącznie w ostatnim roku 33 mld dol. pożyczek i innych form finansowania 50 firmom, które mają duże plany ekspansji na rynku ropy i gazu.

To tylko pozory, że drut kolczasty, który Polska rozwija na granicy z Białorusią to zupełnie inna bajka o współczesnym świecie niż opowieści o podatku od mięsa czy o drogim prądzie. To dokładnie ta sama bajka. Która na dodatek stanie się koszmarem.

Górnicy i energetycy narzekają na polski rząd, że ten był zbyt spolegliwy przy okazji negocjowania polityki klimatycznej UE. W efekcie, jak przekonują, teraz dobijają nas rekordowe ceny emisji CO2. Ale nie spodziewają się jaki dopiero może nastać armagedon, po tym, jak właśnie ruszyła globalna nagonka na metan.

Za chwilę Komisja Europejska może całkowicie zakazać używania gazu fluorowego (sześciofluorek siarki, SF6). Zdaniem ekspertów jeśli Bruksela nie zdecyduje się na ten krok, to może zapomnieć o neutralności klimatycznej.

Komisja Europejska oficjalnie zaprezentowała pakiet propozycji ustawodawczych, które mają pomóc w wypełnieniu celu, jakim jest zmniejszenie emisji dwutlenku węgla do 2030 r. o 55 proc. Unijna gospodarka zmieni się nie do poznania. A to będzie niestety kosztować.

Coraz więcej instytucji finansowych w swoich strategiach dotyczących środowiska, odpowiedzialności społecznej i ładu korporacyjnego (strategie ESG) podnosi kwestię ekologii i zmian klimatu. Banki gremialnie chcą też uczestniczyć w polskiej transformacji energetycznej.

Elektrownie węglowe w Holandii mają zostać zamknięte w 2030 r. Ale nie brakuje polityków, którzy namawiają do tego, żeby to stało się 5 lat wcześniej. Niemieckie koncerny RWE i Uniper, do których należą zakłady, grożą pozwami i żądają wysokich odszkodowań.

Wszystko jest już zapięte na ostatni guzik, pomyślnie zakończyły się ostatnie testy. Nic nie stoi na przeszkodzie, żeby w czerwcu zadebiutował chiński rynek handlu uprawnieniami do emisji CO2.

To przełom, jakiego jeszcze nie było. Pierwszy raz w historii sąd nakazuje spółce paliwowej ograniczenie emisji CO2. A wszystko w ramach pociągnięcia do odpowiedzialności za przyczynienie się do zmian klimatycznych.

To było do przewidzenia. Komisja środowiska Parlamentu Europejskiego opowiedziała się za regulacjami, które ustanawiają nowy cel klimatyczny UE na poziomie 55, a nie jak było 40 proc. do 2030 r. Na czerwiec zaplanowano decydujące głosowanie. Potem zatwierdzić nowe prawo muszą jednak państwa członkowskie, z czym Polska może mieć problem.

Jeżeli do tej pory ktoś myślał, że wystarczy ograniczyć emisję CO2, to najnowszy raport ONZ musi być niczym zimny prysznic. Podpisani pod nim naukowcy mówią wprost: jak nie weźmiemy się szybko za metan, to przegramy.

Po orzeczeniu Federalnego Trybunału Konstytucyjnego w Niemczech, że ustawa o ochronie klimatu jest niewystarczająca – doczekaliśmy się reakcji rządu naszych zachodnich sąsiadów. Chcą wyznaczyć nowy, szybszy trend. Jeżeli tym tropem pójdzie też Bruksela, to będzie gwóźdź do trumny węglowej Polski.

Jest zgoda co do Europejskiego Prawa o Klimacie. UE ma mieć swój budżet węglowy. Na celowniku też technologie pochłaniające CO2 z atmosfery. Powstanie również Rada Naukowa ds. Zmian Klimatu.

Eksperci Fundacji Instrat wzięli pod lupę politykę klimatyczną. Wytykają, że nasz kraj ani stawia sobie ambitnych celów, ani przyjęte programy nie są szczególnie skuteczne.