Rosja

Zdaniem ekologów to najgorsza katastrofa środowiskowa, jaka kiedykolwiek uderzyła w Arktykę. Najpierw 29 maja ze zbiornika termalnej elektrowni Norylsk Nickel TETs-3 do rzeki i jeziora Pyasino wylało się ok. 21 tys. ton oleju napędowego. Akcja ratunkowa miała być spóźniona o co najmniej dwa dni. W efekcie część oleju dostało się do Morza Karskiego.

Podczas wtorkowego spotkania rządu z górnikami konkretów było tyle, co kot napłakał. Goście ze Śląska najwięcej pretensji mieli o nieograniczony import węgla i za całe zło obwiniali spółkę PGE Paliwa. Tak przebieg rozmów przedstawiają jego uczestnicy, do których relacji udało nam się nieoficjalnie uzyskać.

Górnicy zaczęli najtrudniejszy od lat, a może w całej swojej historii dialog z rządem. Efektem ma być wypracowanie nowego planu dla polskiej energetyki do końca września. Pikanterii tak przygotowywanemu daniu dodaje kreślona już powoli, acz nieubłaganie rekonstrukcja rządu.

Polski rząd wciąż kombinuje jak może, jak tu nie wybudzić się ze snu o Polsce jako mocarstwie węglowym, mając przeciw sobie i ekonomię, i politykę (unijną). Tymczasem Rosja nie obraża się na rzeczywistość i zamiast płakać nad spadającym eksportem gazu i ropy, wymyśla swoją energetykę na nowo. Przyszłość rosyjskiej potęgi energetycznej ma mieć jedno imię: wodór.

Fale upałów, takie jak te, które w tym roku nawiedziły Syberię, w teorii mogą się przytrafić raz na kilkadziesiąt tys. lat. Naukowcy są jednak zdania, że w wyniku ocieplania się klimatu, będziemy się z nimi spotykać w każdym kolejnym stuleciu. Dla Rosji i wszystkich krajów korzystających z jej surowców będzie to źródłem niekończących się problemów.

Jak wskazuje polityczna tradycja, po wyborach rząd czeka rekonstrukcja. Może tym razem władza jednak górnictwa nie pokpi i wskaże kto konkretnie i w jaki sposób będzie w najbliższym czasie zajmował się tą branżą, która chyba dalej przed głęboką reformą nie da rady uciekać.

Jak poinformował NBP: „udział Rosji w imporcie ropy do Polski w 2019 roku spadł do 61,5 proc. całości importu tego surowca wobec 68 proc. w 2018 roku”. Czy to oznacza, że dywersyfikacja dostaw tego strategicznego surowca postępuje i to w spektakularnym tempie?

Gazprom, postrach Europy Środkowej i energetyczne narzędzie nacisku Kremla, słabnie w oczach. Poturbowany przez ciepłą zimę, koronawirusa i amerykańskie sankcje uderzające w Nord Stream 2 musi mierzyć się także z uderzającą w niego rewolucją LNG.

Jeden dzień, dwie różne strategie walki ze skutkami gospodarczymi pandemii koronawirusa. Podczas gdy premier Morawiecki na specjalnie zwołanej konferencji prasowej opowiadał o budowie dróg w celu aktywizowania mniejszych firm, władze Rosji poszły na całość i uwolniły miliony osób od podatku dochodowego.

To, co dzieje się od paru dni na rynku ropy naftowej jest jak sen. I to taki bardzo piękny, naprawdę trudno byłoby sobie taki scenariusz wymarzyć. A przy okazji akcja toczy się wartko, jak w niezłym serialu sensacyjnym. Efekt jest taki, że ropa jest znacznie tańsza niż jeszcze tydzień temu, są raczej niewielkie szanse, że znowu zacznie drożeć, a niewykluczone, że zrobi się jeszcze tańsza.

30 proc. – o tyle obniżyły się rano notowania baryłki Brent na rynkach azjatyckich, o 32 proc. spadły ceny US West Texas Intermediate. To reakcja na brak porozumienia między krajami OPEC a Rosją w sprawie cięć wydobycia. W takim tempie ceny ropy nie spadały do od 1991 r.

Międzynarodowa gra tocząca się wokół Białorusi nabiera rozpędu. Wszyscy biorący w niej udział, a jest wśród nich Polska, zdają sobie sprawę z rosnącego nacisku Rosji na reżim Aleksandra Łukaszenki. Presja jest najsilniejsza od kilku dekad i traktowana przez starzejącego się Władimira Putina jako kwestia prestiżowa. Na pierwszy plan tych zmagań wysuwa się ropa naftowa.

Środki bezpieczeństwa mające zapobiegać rozprzestrzenianiu się koronawirusa są coraz bardziej rygorystyczne. Nikt poza Chinami nie poszedł tak daleko jak Rosjanie. Władze Moskwy zakazały osobom wracającym z Chin opuszczanie mieszkań. Jak to egzekwują? Cóż, to jest właśnie najciekawsze.

Górnicy najpierw napisali list do premiera Mateusza Morawickiego, w którym wzywali do konkretnych działań dotyczących wyhamowania importu węgla. A że się ich nie doczekali, to postanowili wziąć sprawy w swoje ręce. Przedstawiciele wszystkich trzynastu central związkowych działających w górnictwie węgla kamiennego zablokowali przeładunkowy terminal w Sławkowie koło Będzina.

Produkcja w polskich kopalniach idzie pełną parą, a górnicy dostają premie za wykonanie planu. Niestety polskiego węgla nikt nie chce kupować, bo jest o wiele za drogi. Problem nadmiaru węgla jest tuszowany przez usypywanie gigantycznej hałdy w centralnym magazynie. Rezerwy węglowe to już ponad 14 mln ton, tymczasem z Rosji sprowadziliśmy w całym 2019 roku blisko 11 mln ton tego surowca.

Czerpanie energii elektrycznej ze spalania węgla robi się coraz droższe. Zdaniem ekspertów, PGE zacznie do niego dopłacać już w 2026 r. Rząd w tym samym czasie obiecuje górnikom budowę nowej kopalni odkrywkowej.

Nie wiadomo, czy to górnicy na torach, czy może kalendarz wyborczy. Tak czy siak szef Ministerstwa Aktywów Państwowych uderzył w stół i obiecał, że państwowe spółki już więcej węgla z zagranicy nie sprowadzą. Nawet z Rosji.

Chociaż teraz, przed wyborami prezydenckimi, wydaje się, że najbardziej polskie górnictwo kocha partia Jarosława Kaczyńskiego, to jest oczywiste, że to miłość coraz trudniejsza. I też coraz bardziej kosztowna. Tylko w jedenaście miesięcy ubiegłego roku branża węglowa straciła pół miliarda złotych.

Od lat górniczy eksperci wskazywali, że z jednej strony coraz więcej węgla sprowadzamy z zagranicy, a z drugiej rosną nasze zwały tego surowca. Ma to zmienić magazyn rezerw węgla, którego powstanie zapowiada Ministerstwo Aktywów Państwowych.

Zwały węgla są już tak duże, ze za chwilę nie będzie opłacać się go wydobywać. Za to ciągle importujemy czarne złoto. Związkowcy piszą do premiera Morawieckiego i stawiają sprawę jasno: jak rząd w końcu nie zacznie chronić polskich górników, zablokują przejścia graniczne.