PGG

Związkowcy z Polskiej Grupy Górniczej ostrzegają wicepremiera i szefa aktywów państwowych, że jak spółka szybko nie dostanie solidnego zastrzyku gotówki, to po największej firmie węglowej w UE nie będzie co zbierać.

Jeżeli miniony rok był lekkim trzęsieniem ziemi, jeżeli chodzi o przemysł węglowy, to najbliższe 12 miesięcy mogą być dla tej branży prawdziwym armagedonem. Wszystko wskazuje na to, że zmieni on nasze największe spółki węglowe nie do poznania. Nawet z nazwy.

Polska Grupa Górnicza i Tauron Polska Energia we wspólnym oświadczeniu twierdzą, że są już w trakcie rozmów i z pewnością dogadają się. Ale tę atmosferę psuje PGE, która chce, żeby jej umowa z PGG była dostosowana do sytuacji rynkowej.

Tauron Energia S.A. wypowiedział Polskiej Grupie Górniczej umowę na dostawę węgla do swoich trzech spółek. W warunkach gospodarczych, które „uległy istotnej zmianie” nie mogli dogadać się ani co do jego ceny ani wielkości dostaw. PGG nie uznaje tych argumentów i oczekuje od Tauronu wypełnienia umowy.

Jeżeli w Polskiej Grupie Górniczej i w JSW myśleli, że wywołane pandemią kłopoty finansowe uda się zasypać pomocą z PFR, to muszą szybko zrewidować oczekiwania. PGG na razie nie dostała grosza, z kolei JSW otrzymała mniej niż jedną czwartą tego, co chciała.

Jak donosi RMF FM bardzo możliwe, że w najbliższym czasie dojdzie do spotkania w tym tygodniu przedstawicieli Ministerstwa Aktywów Państwowych z górnikami. Ci ostatni nie są bowiem zadowoleni z postępów prowadzonych rozmów.

Zarząd JSW odetchnął z ulgą, chociaż jest to pewnie dość płytki oddech. Polski Fundusz Rozwoju udzieli górniczej spółce pożyczki w wysokości 1 mld zł. To dobra wiadomość, ale zła jest taka, że wnioskowali o 750 mln zł więcej.

Wszystko wskazuje na to, że bój o koncesję na wydobycia węgla kamiennego ze złoża Imielin Północ wygrali mieszkańcy i społecznicy przeciwni tej inwestycji. Polska Grupa Górnicza (PGG) musi weryfikować swoje plany i szykować się na dalsze potyczki biurokratyczno-proceduralne.

W oczekiwaniu na zgodę Brukseli na datowanie węgla w Polsce przez najbliższe blisko trzy dekady w Polskiej Grupie Górniczej (PGG) nie mogą siedzieć z założonymi rękami. Trzeba działać, bo za chwilę nawet Komisja Europejska nie pomoże. A skoro na finansowy dół ciągną przede wszystkim pensje, to zapowiedziano zwolnienia grupowe.

Gotowy jest już biznesplan Polskiej Grupy Górniczej (PGG). Albo Komisja Europejska zgodzi się na dopłaty do węgla idące w miliardy złotych przez następne dekady, albo PGG zwyczajnie zbankrutuje.

Kolejna państwowa spółka energetyczna wyceniła swoje udziały w kopalniach Polskiej Grupy Górniczej na 0 zł. A jeszcze nie tak dawno warte były ponad ćwierć miliarda złotych.

Ruszyła wymiana stołków w największych spółkach w kraju. Pierwszym sygnałem było odejście szefa PGNiG. Potem nastały pierwsze roszady w Polskiej Grupie Górniczej, a także Grupie Azoty. I chociaż odwoływanym menadżerom pewnie nie jest do śmiechu, to na jednej twarzy dobry humor musi być widoczny od ucha do ucha.

Nikt tak subtelnie, a jednocześnie dobitnie nie określił stanu polskiego górnictwa, jak Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo. W najnowszym komunikacie spółki zależnej giganta energetycznego znalazła się nowa wycena wartości udziałów w kopalniach. A dokładniej – jej brak.

Misja jest wyjątkowo trudna. Nie dość, że po drodze trzeba pogodzić wiele zwaśnionych stron, to jeszcze kandydat musi mieć lekkie skłonności samobójcze. Bo prezes Polskiej Grupy Górniczej to dzisiaj bodaj najbardziej ryzykowne miejsce pracy nad Wisłą. Równolegle do poszukiwania prezesa ruszyły prace specjalnych zespołów roboczych.

Podpisane kilka dni temu porozumienie rządu z górnikami „ma charakter wyłącznie lokalny” i nie dotyczy całego sektora wydobywczego i energetycznego w kraju – uważa OPZZ. Związkowcy organizują pikietę górników z Polskiej Grupy Energetycznej (PGE) w Warszawie.

Może spada zapotrzebowanie na energię elektryczną i może tej produkowanej z węgla jest coraz mniej, ale cenie polskiego surowca nie takie rzeczy straszne. Nie licząc jednego dołka od ośmiu lat, pozostaje na niemal tym samym poziomie. I kompletnie nie ogląda się na takie głupoty jak zmiany klimatu.

W tym samym czasie kryzys ogarnął górnictwo, energetykę i rząd. Zwykle, gdy górnictwo znajdowało się w kryzysie, na ratunek śpieszyła energetyka. Jednak tym razem obie branże znalazły się w trudnym położeniu.

Jeżeli premierowi Mateuszowi Morawieckiemu wydawało się, że górnicy w swoich apelach nieco przesadzają i że wystarczy przyjechać do Katowic i ich znowu udobruchać pięknymi słowami, chyba był w błędzie. Najnowszy komunikat central związkowych w PGG pokazuje, że miło to już było i raczej już nie będzie.

Polska Grupa Górnicza niemal na pewno nie sprzeda zakontraktowanych na ten rok 7 mln ton węgla dla polskich elektrowni. W państwowej spółce może niedługo zabraknąć pieniądze na opłaty ZUS i pensje. Tymczasem import dużo tańszego zagranicznego węgla trwa w najlepsze.

Ocena dotychczasowych rozmów z rządem i możliwa decyzja o reaktywowaniu Międzyzwiązkowego Komitetu Protestacyjno-Strajkowego w województwie śląskim – tym zajmą się związkowcy w Katowicach. Z kolei w stolicy Dolnego Śląska organizowane jest spotkanie Komitetów Protestacyjno-Strajkowych Kopalń i Elektrowni lokalizacji Bełchatów i Turów.