nierówności społeczne

W Polsce atrakcyjność fizyczna jest zawodowym atutem. Ładnym łatwiej negocjować lepsze pensje, awansować i zyskiwać zaufanie. Potwierdzają to dane z prestiżowego magazynu „Nature”. Czy uroda pomaga w osiągnięciu zawodowego sukcesu? Odpowiedź wcale nie jest taka prosta, jak myślicie, bo tak zwana „premia za wygląd” różnie działa w różnych krajach. Od razu powiem - w Polsce...

Jesteśmy już w pierwszej trzydziestce najszczęśliwszych krajów na świecie. Zaledwie w ciągu jednego roku skoczyliśmy z 35. miejsca na 26. miejsce i tym samym zaliczyliśmy jeden z największych awansów, jaki oglądała Europa. To może się przełożyć na bardzo namacalne korzyści.

Współczesny rynek pracy coraz mocniej stawia na różnorodność, równość i inkluzywność jako kluczowe wartości. Pracownicy oczekują od swoich pracodawców działań, które nie tylko eliminują dyskryminację, ale także promują otwartość na różnorodne perspektywy i wspierają rozwój wszystkich grup społecznych. Firmy, które skutecznie zarządzają różnorodnością, zyskują większe zaangażowanie zespołów i poprawiają swoją reputację zarówno wśród pracowników, jak i klientów. Włączenie tych wartości w strategię działania to nie tylko konieczność, ale również przewaga konkurencyjna na rynku pracy.

Najnowszy raport Ikea: „Życie w domu 2023” zdaje się potwierdzać, że jeśli chodzi o obowiązki domowe, to kobiety dużo częściej niż mężczyźni odczuwają ich nadmiar. Podkreślają też potrzebę równowagi w każdym innym aspekcie życia. Dlatego sieć wpadła na pomysł gry dla par, która ma je wesprzeć w lepszym podziale obowiązków domowych.

Statystyki dotyczące mężczyzn, którzy korzystają z urlopów rodzicielskich, owszem, wzrosły pięciokrotnie, ale to za wcześnie, żeby mówić o partnerskim podziale ról. Na każde 100 kobiet, które w trzecim kwartale 2023 r. skorzystały z takiego urlopu, przypada tylko pięciu mężczyzn. W dodatku ponad połowa panów boi się, że taka decyzja spotkałaby się z nieprzychylną reakcją szefa.

Thomas Piketty w 2013 r. wydał bestsellerową książkę pt. „Kapitał w XXI wieku”, która dla wielu jest ekonomiczną książka dekady, i na kwestie gospodarcze każe patrzeć przez pryzmat nierówności społecznych. Teraz o tym francuskim profesorze ekonomii znowu jest głośno. Tym razem za sprawą jego recepty na efektywną walkę ze zmianami klimatu.

Mądre głowy już się zmóżdżają, jak to zrobić, żeby opozycja w końcu wygrała kolejne wybory. I oto jest pomysł świeżutki jak bułeczka! Nie zgadniecie: oto opozycja powinna obiecać Polakom, że zabierze im 500+. Padłam ze śmiechu. Z takimi pomysłami to ani zimno, ani głód nie zrzucą obecnej władzy z siodła. Ale ja nie o tym, bo oto opozycja powinna zebrać się na odwagę nie do tego, by zabierać biednym, ale bogatym, bo ci mają nawet podwójne 500+. I też nikt nie ma odwagi, żeby przynajmniej jedno z nich skasować.

Pomysł pojawił się u naszych zachodnich sąsiadów i budzi ogromne emocje. Biedniejsza połowa ludności Niemiec dziedziczy niewiele lub nie dziedziczy w ogóle majątku. Propozycja berlińskiego think tanku zakłada, że młodzi ludzie otrzymaliby 20 tys. euro na start.

I nie chodzi o to, żeby zabierać majątki tym z listy najbogatszych Polaków. Ale chyba coś jest z nami nie tak, skoro 30 proc. całego majątku zgromadzonego w Polsce należy do 1 proc. najbogatszych. Polski Ład miał zmniejszyć nierówności majątkowe, zwiększając progresywność systemu podatkowego. I poległ, bo politycy się przestraszyli populistycznych pokrzykiwań o zarzynaniu klasy średniej.

W 2020 r. w Polsce było 149 tys. osób z majątkiem o wartości co najmniej 1 mln dol. W ciągu pięciu lat ta grupa się niemal podwoi. To rekordowe tempo, w jakim w naszym kraju przybywa milionerów, bije na głowę nie tylko USA, ale też błyskawicznie rozwijające się Chiny czy Indie. Wiecie, dlaczego tak szybko Polacy się bogacą? Przez rosnące ceny domów i mieszkań.

Ropa i inne surowce, nowe rynki zbytu, sprzedaż broni, dostęp do taniej siły roboczej, rozwój technologii, stymulowanie gospodarki. Gdy wsłuchać się w obiegowe opinie o powodach, dla których Stany Zjednoczone angażują się w wojny na całym świecie, taka lista nie miałaby końca. Problem jest taki, że prawie nikt nie zderza tezy o opłacalności wojen dla USA z twardymi danymi gospodarczymi.

Nierówności ekonomiczne są stare jak świat. Były, są i będą. Problem pojawia się, gdy rozwarstwienie zaczyna przybierać karykaturalne rozmiary, a taki właśnie obraz naszej rzeczywistości wyłania się z najnowszego raportu Oxfam. Można byłoby napisać, że smaczek goni w nim smaczek, gdyby nie to, że po lekturze zostanie nam co najwyżej posmak goryczy.

Cała Polska oszalała na punkcie Olgi Tokarczuk, po tym jak przyznano jej literacką nagrodę Nobla. Co prawda, kolejni nobliści nie są już Polakami, ale trzeba przyznać, że ci nagrodzeni za osiągnięcia ekonomiczne wyróżniają się z tłumu.