kryzys gospodarczy

Rosja w ciągu dwóch tygodni operacji terrorystycznej w Ukrainie straciła 15 mld dol., ale na koniec roku ta kwota urośnie do 250 mld dol. Takie wyliczenia przedstawili ekonomiści z Polskiego Instytutu Ekonomicznego. Rosja każdego dnia traci olbrzymie ilości sprzętu wojskowego z rąk ukraińskich obrońców, ale prawdziwe spustoszenie w gospodarce rosyjskiej czynią zachodnie sankcje.

154 ruble – tyle w poniedziałek po południu trzeba było zapłacić za dolara, a to oznacza, że kurs rosyjskiej waluty w jeden dzień poleciał aż o blisko 40 proc. To katastrofa sama w sobie, ale w kontekście dotychczasowego upadku rubla mamy do czynienia z upadkiem waluty, jakiego dawno świat nie widział. Może się jednak okazać, że rubel wciąż trzyma się mocno, bo niektórzy analitycy prognozują, że niedługo za dolara będzie się płacić... 350 rubli.

Ulga dla tzw. klasy średniej zahamuje obniżki pensji tysięcy Polaków, ale nie zmieni faktu, że wszystko dookoła drożeje w szalonym tempie. Dla sporej części konsumentów pędząca inflacja to punkt zwrotny i sygnał, że trzeba zaciskać pasa. Knajpy, hotele i firmy remontowe czekają chude miesiące, jeśli nie lata.

Koniec roku sprzyja podsumowaniom, a w tych dotyczących gospodarki z pewnością na pierwszym miejscu będzie znajdować się inflacja. Zupełnie zasłużenie, bo wystrzeliła na poziomy, na których nie była przez ponad 20 lat.

Czy bankructwo Evergrande może stać się dla świata tym, czym w 2008 r. był upadek Lehman Brothers? W tym całym chaosie informacyjnym władza w Pekinie zachowuje zimną krew.  Być może ważniejsze od ratowania setek firm okaże się pokazanie rodakom, jak kończą rozrzutni przedsiębiorcy.

„Przygotujcie się na najgorsze” – straszą nagłówki brytyjskich tabloidów. Puste półki w sklepach spożywczych, długie kolejki do stacji benzynowych i coraz bardziej nerwowe nastroje wśród obywateli to aktualna sytuacja w Wielkiej Brytanii zmaga się z poważnym kryzysem zaopatrzeniowym. Prezydent Brazylii poinformował, że rząd w Londynie zwrócił się do jego rządu z prośbą o kryzysowe dostawy żywności, choć brytyjska ambasada zaprzecza. Fot. Joe Loong/Flickr (CC BY-SA 2.0)

Złoty mocno dostał w kość w minionym tygodniu. Przyczyna? Świat boi się, że budowlany gigant stanie się dla Państwa Środka tym, czym Lehman Brothers dla USA w 2008 r.

Naukowcy uważają, że nasza cywilizacja jest na ostrym zakręcie. Kataklizm, na który złoży się kryzys klimatyczny, finansowy i pogłębiające się zagrożenie epidemiczne może spowodować, że ani się nie obejrzymy jak wypadniemy z toru. I gdzie wtedy najlepiej zacząć mozolnie odbudowywać tkankę społeczną? Daleko stąd.

To będzie katastrofa – mówili. Kryzys finansowy z lat 2008-2009 to pikuś – straszyli. To najgorszy czas od II wojny światowej… Tymczasem okazuje się, że w trzecim kwartale zyski firm w Polsce były wyższe niż rok wcześniej. Niewiarygodne. Uprzedzam jednak, że to tylko część prawdy.

Konsumenci mniej wydają, więc firmy mniej zarabiają. Firmy mniej zarabiają, więc zwalniają pracowników. Zwolnieni pracownicy nie mają pieniędzy, dlatego wydają ich mniej. Poziom wydatków Polaków bardzo wiele mówi nam o nadchodzących tygodniach. A tak się składa, że Kowalski właśnie zaczął dwa razy oglądać każdy grosz.

Wydawca „Gazety Wyborczej” wystąpił o pieniądze z tarczy antykryzysowej. Z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych spółka wnioskowała o wsparcie w wysokości 8 mln zł, do tej pory otrzymała blisko 3 mln zł i obecnie oczekuje na kolejne transze.

Powracają kontrole. ZUS, który przez koronawirusa rozdawał pieniądze i odpuszczał płacenie składek, teraz poszuka tych, którzy przygarnęli kasę, a nie powinni.

Zwolnienie z ZUS-u, postojowe, dopłaty do miejsc pracy – to wszystko świadczenia, które można dostać od państwa najwyżej trzy razy. Jeżeli wraz z luzowaniem restrykcji wydawało wam się, że najgorsze już za nami, byliście w błędzie. Prawdziwy kryzys dopiero nadchodzi.

„Polska może zyskać na przetasowaniach w ramach globalnej sieci łańcuchów dostaw” – ocenia Bank Światowy. Za granicą koronawirus sparaliżował produkcję, na czym mogą zyskać polskie zakłady. Dodatkowo polska inflacja wydaje się pod kontrolą. Czy nasza gospodarka jest odporna na europejski kryzys koronawirusowy?

Według niemieckiego instytutu ZEW Polska będzie musiała ponieść relatywnie największe wydatki na ratowanie Europy pogrążonej w covidowym kryzysie. Proponowany Fundusz Ratunkowy zakłada, że nasza wpłata w relacji do spadku PKB sięgnie 2 proc. To najwięcej na Starym Kontynencie

Kilka wieków temu ludzie opierali się epidemii dżumy roznoszonej przez szczury - teraz to Myszka Miki stara się przetrwać pandemię koronawirusa wywołaną przez ludzi. Czy jej świat legnie w gruzach przez ogólnoświatowy kryzys gospodarczy? Dziś Disney ma pod sobą prawdziwe imperium, które dla przeciętnego człowieka jest niewyobrażalne, a jego funkcjonowanie i opłacanie stało się z tygodnia na tydzień prawdziwym problemem.

Uber opublikował wyniki finansowe za I kwartał 2020 r. Strata netto sięgnęła 2,9 mld dol, co oznacza, że startup tracił średnio miliard dolarów miesięcznie. A najgorsze jeszcze przed nim, bo prawdziwy wpływ epidemii koronawirusa na jego biznes zobaczymy dopiero w wynikach za okres kwiecień-czerwiec.

Setki tysięcy firm stoją nad przepaścią, więc żeby ratować biznes, obniżają wynagrodzenia pracownikom. Ale koszty kryzysu powinni ponosić wszyscy, nie tylko najsłabsi. Mam wrażenie, że mali przedsiębiorcy to rozumieją, ale tzw. tłuste koty w wielkich firmach już nie koniecznie. LOT właśnie obcina pensje pracownikom o 75 proc., ale obniżka nie dotyczy zarządu firmy. UKNF apeluje do bankowców, żeby nie wypłacali sobie wielomilionowych bonusów. To naprawdę trzeba o to prosić?

A miało być tak pięknie: 10 mln Polaków dostanie do ręki po 1000 zł, ucieszy się, z tej radości kilka tygodni później pójdzie do urn i z wdzięczności odda głos na tych, co ich uszczęśliwili. Ale radość nie trwa wiecznie, nie dotrwa pewnie do jesieni. Kiełbasa wyborcza się przeterminuje, a zabrać jej już nie można, bo wiadomo, „kto daje i odbiera, ten się w piekle poniewiera”.

Wyobraźcie sobie efekt lockdownu: ludzie przestają gonić za pieniędzmi, doceniają przyrodę, wyższe wartości, szanują zasoby Ziemi, a największym marzeniem każdego jest pokój na świecie, w związku z czym udaje się go osiągnąć. Raj w niebie? Nie. Katastrofa, która zaorałaby cały świat, który opiera się na tym, że człowiek od zawsze chce mieć więcej i więcej. I w najbliższym czasie rządy państw będą robić wszystko, żeby nam nie przyszło do głowy rzucić ten konsumpcyjny styl życia.