budżetówka

Pracownicy budżetówki nie mogą liczyć na istotną waloryzację wynagrodzeń w przyszłym roku. Rząd zakłada, że inflacja w 2026 r. wyniesie 3,8 proc., a jest to kluczowy czynnik brany pod uwagę podczas ustalania zmiany płac w sektorze publicznym. Na podwyżki inne niż wynikające ze standardowej procedury waloryzacji pracownicy budżetówki na razie nie mogą liczyć.

Rząd już przygotowuje się do wzrostu wynagrodzeń w sferze budżetowej w 2026 roku. Ministerstwo Finansów już zgłosiło wstępną propozycję średniorocznych wskaźników wzrostu płac oraz przedstawiło prognozy makroekonomiczne, które posłużą do planowania budżetu państwa.

Planowane na 2025 rok podwyżki w sektorze budżetowym i ochronie zdrowia na poziomie 5-8 proc. nie rozwiązują problemu odpływu wykwalifikowanej kadry. Mimo wzrostu wynagrodzeń nauczyciele, pracownicy socjalni czy funkcjonariusze nadal zarabiają znacznie mniej niż ich zachodni odpowiednicy. Deficyt specjalistów może się pogłębiać, choć automatyzacja i cyfryzacja częściowo odciążą sektor publiczny. Jednak tam, gdzie kluczowa jest empatia i kompetencje miękkie, technologia nie zastąpi ludzi. Potrzebne są inwestycje w stabilność zatrudnienia i atrakcyjniejsze wynagrodzenia, by zatrzymać specjalistów w kraju.

Minister finansów się zmienił front i zapowiedział, że w przyszłym roku podwyżka dla budżetówki będzie wyższa. Nie wiadomo, o ile zarobki urzędników pójdą w górę, pewnie nie jakoś radykalnie mocno, ale i tak miło ze strony rządu. Pamiętajmy jednak, że te podwyżki nie pomogą nadrobić ogromnych strat z lat ubiegłych, gdy wzrost pensji pracowników sektora budżetowego został zamrożony decyzją rządów Zjednoczonej Prawicy, a rozpędzona inflacja roznosiła w pył siłę nabywczą pracowników sektora budżetowego.

Rząd chce, by pracownicy budżetówki w 2025 r. dostali podwyżki płac równe inflacji prognozowanej na przyszły rok, czyli 4,1 proc. Wywołało to zdumienie, a nawet oburzenie zarówno związkowców, jak i pracodawców, którzy wskazują, że nawet płaca minimalna wzrośnie o 7 proc. Problem polega na tym, że płace w budżetówce mocno ucierpiały przez szalejącą w ostatnich miesiącach inflację, a teraz w najlepszym razie pozostaną one w przyszłym roku na realnie tym samym poziomie, co teraz.

Błyskawiczny wzrost minimalnego wynagrodzenia, jaki następuje od kilku lat w Polsce, sprawia, że rzesze nie tylko nauczycieli, ale też urzędników i innych pracowników budżetówki nagle zarabiają minimum krajowe. Dlatego powstał pomysł: niech pensje budżetówki rosną co roku w takim samym tempie co płaca minimalna. Ależ by to była piękna pułapka dla rządzących!

To nasi – powinno myśleć państwo. Nasi, czyli pracownicy sektora budżetowego. Ale zamiast o nich dbać, wszyscy mają ich w nosie. Nie od dziś. Polska wydaje niemal najmniej w stosunku do PKB na płace dla budżetówki. Ale gorzej, że między 2021 a 2022 r. pracownicy tego sektora dostali jeszcze mocniej po tyłku niż zwykle, a mówimy o co piątym pracowniku w Polsce.

Trening jest mentoringowy, nie siłowy. Urzędnicy nikomu płacić nie będą, to oni te pieniądze dostaną. Oczywiście tylko niektórzy, a dokładnie ci, którzy są doświadczeni i będą szkolić młodszych pracowników. Niektórzy wylewają wiadra pomyj na ten pomysł. A ja uważam, że to doskonały patent! Co jest złego w wykorzystaniu doświadczenia pracowników, tak by urząd stał się po prostu lepszy? Poza tym uważam, że możliwość dodatkowego zarobku dla części pracowników budżetówki, którzy najbardziej cierpią przez inflację, może oddalić nas od poważnego kryzysu w państwie.

PiS chyba uznał, że lepiej zarabiający cierpią z powodu inflacji bardziej niż ci z marnymi zarobkami. Ewentualnie uznał, że taki zwykły urzędnik albo nauczyciel przejedzą wszystko natychmiast, a poseł czy marszałek na pewno zachowają się odpowiedzialnie i dodatkowe pieniądze zainwestują w obligacje rządowe. Innego wyjaśnienia nie ma na to, że jak Tusk obiecuje podwyżki dla budżetówki, to PiS nazywa się go wilkiem w owczej skórze, który realizuje antypolski plan i chce doprowadzić inflację w Polsce do poziomu tureckiego, a sam rozdaje podwyżki posłom.

Pracownicy uczelni piszą do premiera, domagając się wzrostu nakładów na szkolnictwo wyższe. Rektorzy mają dość obietnic bez pokrycia i wskazują, że podczas gdy Polacy się bogacą, wynagrodzenia profesorów i doktorów niemal stoją w miejscu. Doszło już do tego, że płaca minimalna niemal dogoniła zarobki asystentów.

Choć rząd chwalił się, że obniżył nam ceny paliw, to w rok i tak zdrożały o 24 proc. Nabiał o 15 proc., ale za to produkty tłuszczowe o ok. 40 proc., a alkohol i używki o 14 proc. Jak za to wszystko zapłacić z ciągle tej samej pensji? No właśnie! Czas na podwyżki - w najbliższym czasie spodziewa się ich już 50 proc. pracowników. A ci, co się nie spodziewają, chcą wyjść po nie na ulice. Kolejka jest długa: KAS, ZUS, pracownicy socjalni, policja, PLL LOT, Poczta Polska.

Pospolite ruszenie po stronie budżetówki. Ramię w ramię staną medycy, pracownicy ZUS, inspektorzy ITD, nauczyciele. Twierdzą, że za ciężko pracują, są mobbingowani, a państwo miesza ich pracę z polityką. Budżetówka chce to zmienić i nie zadowala się 4 proc. podwyżką. Dlatego mobilizuje się na sobotnią demonstrację.

Mateusz Morawiecki obiecał Polakom podwyżki pensji. Szkopuł w tym, że nie ma nie ma to wielkiego wpływu. No chyba że chodzi, że uposażenia pracowników strefy budżetowej, ale te niedawno jego decyzją zostały zamrożone. A teraz premier wychodzi mówi, że Polacy nie powinni martwić się inflacją, bo ich pensje rosną szybciej…Mateusz Morawiecki sprytnie podpiął się pod trend na rynku pracy. A że mówimy o statystyce, to jednym pensje będą rosły błyskawicznie, a inni nadal będą tkwić w miejscu i inflacja będzie pustoszyć ich portfele. Statystyka zawsze trochę kłamie, więc takie obietnice są niewiele warte, to tylko PR-owa zagrywka. Na dodatek może okazać się dla szefa mocno kłopotliwa.