ropa naftowa

To miał być debiut, jakiego świat jeszcze nie widział. Kiedy rok temu Saudi Aramco, narodowy koncern naftowy Arabii Saudyjskiej, szykował się do wejścia na giełdę, mówiło się o wycenie sięgającej nawet dwóch bilionów dolarów. To więcej niż Microsoft i Apple łącznie. Marzenie jednak ulatnia się wraz ze wzrostem globalnej temperatury.

Epokowe spadki udziału rosyjskiej ropy w procesie produkcyjnym krajowych rafinerii wynikają z tego, co co się dzieje na rynku, a nie strukturalnych zmian w firmach naftowych. Beneficjentem tego zjawiska będą firmy PR, a nie polska gospodarka. Polskie rafinerie należące do kontrolowanych przez Skarb Państwa kolosów, PKN Orlen i Grupy Lotos, od dekad są mocno uzależnione od rosyjskiej ropy. Powodem tego stanu rzeczy są nie tylko historyczne zaszłości, ale także atrakcyjna cena surowca z Rosji, który jest zwykle o kilka dolarów na baryłce tańszy od swoich odpowiedników z innych części świata. Wynika to z niskiej jakości ropy URALS eksportowanej przez rosyjskie przedsiębiorstwa.

Na rynku trwają ostatnie przygotowania do sztormu, jaki za niecałe za pół roku może rozszaleć się nie tylko w branży transportu morskiego po wejściu w życie zakazu używania tradycyjnego paliwa do statków. Możliwych scenariuszy jest wiele: od wzrostu ceny ropy po zakłócenia w światowym handlu.

To już nie są żarty. Norweski Fundusz Naftowy podjął bardzo ważną decyzję. Instytucja obracająca przeszło bilionem dolarów po środowej decyzji parlamentu w Oslo przerzuca się na energię odnawialną. A to pokazuje, że polska energetyka ze swoją strukturą miksu energetycznego staje się jeszcze większym anachronizmem.