Gospodarka

Jesteśmy po pierwszej z trzech debat prezydenckich w ramach kampanii wyborczej w Stanach Zjednoczonych i sytuacja wygląda źle. Z punktu widzenia gospodarki i rynków finansowych ma oczywiście znaczenie, kto te wybory wygra, ale tymczasowo ten dylemat schodzi na drugi plan, bo pojawił się znacznie poważniejszy problem. Tuż po debacie można było łatwo dostrzec, że rynek tego problemu się obawia.

Rząd nie przeszarżował z budżetem na przyszły rok. Nie ma w nim niespodzianek, projekt jest ostrożny i realistyczny. Ale i tak się przyczepię. A co będzie jak koronawirus nie odpuści albo pojawi się jakaś inna zaraza? Może zamiast miliardów na różne pięćsetplusy, warto by było utworzyć jakąś poduszkę finansową i zabezpieczyć się na powtórkę z wiosny tego roku?

Zagraniczne firmy zostawiają w Polsce 46 proc. wypracowanych tu zysków, a niemieckie 57 proc. Najnowszy raport firmy doradczej Grant Thornton obala mit o zagranicznych firmach transferujących całe swoje zyski z Polski za granicę.

Do tej pory Kanadyjczycy sprowadzali marihuanowy susz do kraju nad Wisłą z Niemiec. Ale często na przeszkodzie stała biurokracja i względy proceduralne. Przy okazji dostaw z Danii mają całkowicie zniknąć, na czym zyskają polskie apteki.

„Monopole i wymuszona konkurencja są złe dla konsumentów, dla europejskiego gospodarki cyfrowej i unijnego prawa” – pisze w serwisie Politico Nick Read, prezes Vodafone, największego telekomu w Europie. Szef brytyjskiej spółki apeluje o to, by Unia zabrała się na poważnie za załatanie rosnących dziur w swojej infrastrukturze cyfrowej.

Wiadomo, że koronawirus zesłał na nas recesję. Głęboką, szokującą, ale też krótkotrwałą, skończyła się wraz z końcem drugiego kwartału. Wiadomo też, że trzeci kwartał przyniósł, bo musiał przynieść, dynamiczne odbicie gospodarki po tej recesji. Niestety wygląda na to, że animuszu w gospodarce potrzebnego do tego odbijania wystarczyło nam tylko na jeden i to niecały kwartał.

Stopa bezrobocia rejestrowanego wyniosła 6,1 proc., a zatem utrzymała się na poziomie z czerwca i lipca, natomiast w skali roku wzrosła o 0,9 p.proc. – podał w środę GUS, potwierdzając wcześniejsze szacunki Ministerstwa Rodziny. Niepokój budzi malejąca liczba ofert pracy zgłaszanych do pośredniaków.

Niemal dokładnie w samo południe, gdy rynek przetrawił już kolejną porcję gorzkich danych z toczonych koronawirusem gospodarek, dolar wystrzelił niczym Falcon 9 z przylądka Canaveral, a złoty runął, jakby zapadła się pod nim ziemia. W poniedziałek mieliśmy wszystko: złe dane gospodarcze, epidemię, a nawet kryzys polityczny…

Po słabym odczycie produkcji przemysłowej w poniedziałek GUS podał dane o sprzedaży detalicznej i produkcji budowlano-montażowej. Jeszcze gorsze niż w piątek.

Ropa i inne surowce, nowe rynki zbytu, sprzedaż broni, dostęp do taniej siły roboczej, rozwój technologii, stymulowanie gospodarki. Gdy wsłuchać się w obiegowe opinie o powodach, dla których Stany Zjednoczone angażują się w wojny na całym świecie, taka lista nie miałaby końca. Problem jest taki, że prawie nikt nie zderza tezy o opłacalności wojen dla USA z twardymi danymi gospodarczymi.

Z danych Głównego Urzędu Statystycznego wynika, że produkcja przemysłowa w sierpniu wzrosła rok do roku o 1,5 proc., ale jeśli porównamy ją z wynikiem lipcowym okaże się, że spadek wyniósł prawie 6 proc.

Zatrudnienie powoli wraca do stanu sprzed lockdownu, ale wciąż jest niższe niż w ubiegłym roku. Tymczasem wynagrodzenia rok do roku wzrosły o 4,1 proc.

Indeks Odpowiedzialnego Rozwoju to miara poziomu rozwoju państw przygotowana przez Polski Instytut Ekonomiczny jako alternatywa dla PKB. Jak wynika z najnowszych danych PIE, Polska to kraj o relatywnie niskich nierównościach dochodowych i wysokim poziomie bezpieczeństwa wewnętrznego.

GUS podał we wtorek pełne dane o inflacji w sierpniu. W stosunku do szybkiego szacunku opublikowanego 1 września odczyt nie został zmieniony. Ważna informacja jest taka, że rosnąca od grudnia 2018 r. inflacja bazowa zaczęła wreszcie spadać.

Liczba nowych zachorowań COVID-19 sięgnęła w Izraelu 4000 dziennie. Rząd Benjamina Netanjahu uznał, że koronawirus wymknął się spod kontroli i jako pierwszy na świecie przegłosował w niedzielę powtórnego trzytygodniowego lockdownu. W Polsce czeka nas podobny scenariusz?

Wyliczenia premiera Morawieckiego idą zupełnie inną drogą niż unijne rachunki długu publicznego. Rząd upycha wydatki, gdzie się da. Efekt? Rozbieżności między wyliczeniami jeszcze nigdy nie były tak duże.

Koniec z drastycznymi zakazami i nakazami, a czas na ważenie ryzyka i kosztów społeczno-gospodarczych i bardziej punktowe działania – tak w największym skrócie można streścić nową strategię państwa w walce z epidemią COVID-19. Adam Niedzielski, który na fotelu ministra zdrowia zastąpił Łukasza Szumowskiego, nazywa swój program „strategią o charakterze smart”.

Do tej pory najlepszym rokiem dla złota był 2011. Wtedy zakupy były największe od 14 lat, a cena kruszcu wynosiła 1920,70 dolarów za uncję. Światowa Rada Złota stwierdziła wówczas, że popyt na złoto osiągnął najwyższy od 1997 r. poziom 4.067,1 ton. Najwięcej złota w tamtym czasie kupowano w Indiach, Chinach i Europie. Ale to już nie ważne. Rekord sprzed 9 lat przestał obowiązywać i właśnie został pobity. Na koniec sierpnia 2020 r. cena złota wskoczyła na pułap 1944 dol. za uncję. Przy kursie za dolara w ok. 3,7 zł daje to blisko 7200 zł. 

Wzrost cen wyhamował, ba, wszystko wskazuje, że spadła nawet inflacja bazowa. Jednak ekonomiści studzą nastroje, przekonując, że głębszych spadków nie powinniśmy się spodziewać.

W sierpniu wskaźnik PMI wyniósł 50,6 pkt. W stosunku do lipca, kiedy odnotował najwyższą wartość od dwóch lat (52,8 pkt.), wyraźnie się obniżył. Oznacza to, że koniunktura w polskim przemyśle wciąż się poprawiała, ale wolniej niż miesiąc wcześniej. Jak wskazują autorzy badania, za sprawą rosnącej liczby zakażeń i obaw przed drugą falą COVID-19.