koronawirus w Polsce

Kto szykuje właśnie masowe zwolnienia, kto poprzestanie na cięciu zarobków, a kto zamierza przetrwać burzę bez żadnych nerwowych ruchów? Przedsiębiorcy dokonali właśnie pierwszej próby oszacowania spustoszenia, jakie rządowe obostrzenia dokonają w polskiej gospodarce. I choć to dopiero początek walki z pandemią, perspektywy rysują się w bardzo ponurych barwach.

„Spodziewamy się, że szczyt zachorowań jest przed nami – w maju, czerwcu. Chcemy do tego czasu ograniczyć liczbę zachorowań” – powiedział Mateusz Morawiecki w Sejmie w poniedziałek. Wniosek jest oczywisty – przywrócenie aktywności gospodarczej firm przed wakacjami jest praktycznie wykluczone. Co trzeci przedsiębiorca uważa, że walka z koronawirusem potrwa do końca roku.

Krew mnie zalewa, kiedy patrzę na kobietę, która siedząc nad jeziorem w czasie epidemii, bierze zasiłek opiekuńczy, chcąc zhakować system, żeby urlop został jeszcze na jakieś all inclusive pod palmami. Zalewa mnie tak samo, kiedy widzę świetnie zarabiającego rozchwytywanego menedżera, który postanawia zrobić sobie wolne na jakiś czas od korpo, bo go stać, ale i tak idzie zarejestrować się jako bezrobotny, żeby państwo płaciło za niego ubezpieczenie zdrowotne. I jeszcze narzeka, że zasiłek taki niski. Naprawdę wam nie wstyd?

Surowe obostrzenia stanu epidemii powodują, że przed placówkami Poczty Polskiej ustawiają się długie kolejki, bo wielu z nas musi nadać list polecony albo załatwić inną sprawę niecierpiącą zwłoki. W tej sytuacji wydaje się naturalne, by strategiczna państwowa spółka skoncentrowała się tylko na kluczowych usługach, by skrócić kolejki i nie narażać ludzi na niepotrzebne ryzyko. Nic z tego.

Światowi giganci, jak Microsoft, Facebook, YouTube, Twitter i P&G, a także lokalni w stylu Orlenu, Żabki i Drutexu angażują się działania mające na celu powstrzymanie epidemii.

PKN Orlen rozwija produkcje żelu do dezynfekcji rąk i rozprowadza go po stacjach, szpitalach i sklepach, ale nie w celu jego sprzedaży w zawyżonych cenach. Niektórzy jednak najwidoczniej tego nie zrozumieli.

Marcowy PMI dla polskiego przemysłu wykazały pierwsze skutki gospodarcze coraz szybciej rozprzestrzeniającej się epidemii koronawirusa. Produkcja, nowe zmówienia oraz eksport spadły w najszybszym tempie od grudnia 2008, czyli od najczarniejszych dni światowego kryzysu finansowego – podał w środę IHS Markit.

Utworzenie Funduszu Płynności, który pozwoliłby firmom dotkniętym skutkom pandemii regulować czynsze najmu czy spłacać dostawców, to kluczowa poprawka Senatu do specustawy, która dałaby szansę uratowania wielu polskich firm przed bankructwem i bezrobociem ich pracowników. Dobrych pomysłów jest więcej, ale szanse, by weszły w życie, są mizerne. Rząd musiałby obciąć gigantyczne wydatki na socjalne prezenty wyborcze, a to totalna abstrakcja.

Wyjście z domu pojedynczo, specjalne godziny na zakupy dla seniorów, zamknięte punkty usługowe czy radykalnie zmniejszona liczba klientów w sklepach. Rząd zaostrza warunki narodowej kwarantanny, bo wbrew apelom ministra zdrowia wcale nie siedzieliśmy w domach, szczególnie w weekendy.

Zaraz rozpocznie się trzeci miesiąc, w którym wywołana koronawirusem katastrofa gospodarcza nokautuje setki tysięcy polskich firm, a pakietu pomocy dla gospodarki jak nie było, tak nie ma. O tym, jak mętne pojęcie o prowadzeniu firmy ma rząd, najlepiej świadczy konstrukcja przepisów o umorzeniu składek ZUS.

O nawet 45 proc. rosły w poniedziałek notowania Biomedu Lublin. Inwestorzy rzucili się na papiery lubelskiej spółki w reakcji na wieść, że może ona rozpocząć testy szczepionki przeciwko gruźlicy w walce z koronawirusem.

Po tym, co zobaczyłem w sobotę, jestem przekonany, że ochłodzenie, śnieg i mróz, marznący deszcz i wszystkie inne pogodowe anomalie, które przyprawiają seniorów o (nie)zdrowe strzykanie w kościach i reumatyzm, uratują nas przed włoskim i hiszpańskim scenariuszem.

Właściciele mieszkań na wynajem krótkoterminowy szybko reagują na rynkowe zmiany i oferują teraz lokale do odbycia kwarantanny. Zadzwoniłem do kilku, sprawdzić, co tak właściwie wiedzą o szykowaniu mieszkań pod przymusową izolację. Dowiedziałem się, że część z nich nie rozumie, na czym ona polega, orientują się za to, że można na niej dobrze zarobić

Ograniczenia, jakie państwa wprowadzają w poruszaniu się po ulicach, stanowią idealne warunki wzrostu dla firm dostarczających domowej rozrywki. Przynajmniej w teorii.

Kryzys rozjeżdża polskie firmy niczym rozpędzony buldożer – nagłe odcięcie od przychodów, przytłaczające koszty i brak perspektyw na szybkie odbicie się od dna oznacza, że już wiele mikrofirm już przestało istnieć, a bankructwo grozi też znanym polskim przedsiębiorstwom. Końca prac nad pakietem pomocowym dla gospodarki wciąż nie widać, za to marketing „Tarczy Antykryzysowej” został dopieszczony w szczegółach w pierwszej kolejności.

W teorii zasady domowej kwarantanny są jasne – we własnych czterech kątach trzeba spędzić równo 14 dni. Problem zaczyna się jednak w momencie, w którym chcemy określić, kiedy sanepid zaczyna odliczać nam czas. O stanowisko poprosiliśmy Główny Inspektorat Sanitarny.

GUS podał, że w lutym stopa bezrobocia rejestrowanego wyniosła 5,5 proc. Ekonomiści twierdzą, że teraz w wyniku kryzysu, który wybuchnie po epidemii koronawirusa skoczy do 10 proc. A ja się zastanawiam, jak to jest, że Amerykanie przy siedemnaście razy większym pakiecie antykryzysowym spodziewają się aż 30-proc. bezrobocia. I to już w drugim kwartale.

Obniżenie o 90 proc. czynszu w lokalu, który znajduje się w obiekcie handlowym o powierzchni powyżej 2 tys. m kw., przewiduje nowa wersja koronawirusowej specustawy. Nowa propozycja rządu oznacza, że ustawowa obniżka czynszu obejmie wielkie zagraniczne sieciówki działające w galeriach handlowych, ale polskie rodzinne sklepy, punkty usługowe czy knajpy poza galeriami, które bardzo ucierpiały w czasie kwarantanny, muszą radzić sobie same.

Całkowite zniesienie, a nie odroczenie składek ZUS od firm dotkniętych koronawirusem, a także ustawowe obniżenie czynszu dla najemców w galeriach handlowych oraz podniesienie pożyczek dla małych firm do 10 tys. zł. To główne propozycje Jarosława Gowina, które nieoczekiwanie zgłosił w sobotę. Do tej pory wicepremier, lider wolnorynkowego skrzydła w rządzie był całkowicie w cieniu.

W cenach stałych sprzedaż wzrosła, przebijając oczekiwania analityków o 3,2 proc. W cenach bieżących wzrost wyniósł aż 9,6 proc. Produkcja budowlana skoczyła od 5,5 proc. Ekonomiści spodziewali się wzrostu zaledwie o 0,9 proc. W kolejnych miesiącach czeka nas jednak gwałtowne hamowanie.