Walka o wyższe emerytury została przegrana. Pozostał niesmak
Walka o wyższe emerytury została przegrana przynajmniej na lata. I wcale nie chodzi o to, że emerytury od marca 2025 r. zostaną zwaloryzowane o 5,5 proc., podczas gdy rok temu podwyżka przekroczyła 12 proc., a dwa lata temu prawie dobiła do 15 proc., bo to zależy mocno od inflacji, należy się więc raczej cieszyć, że nie mamy powtórki z ostatnich lat. Ale jednak coś emerytom zostało zabrane sprzed nosa, a mogli sobie już narobić smaka.
Nie dajcie sobie wkręcić opowieści, którą niedawno serwowali politycy PiS, że za ich czasów waloryzacja emerytur była duża, a za rządu Tuska jest mała, bo Tusk jest zły. Emerytury i renty waloryzowane są przez ZUS co roku 1 marca i wysokość waloryzacji nie zależy od widzimisię polityków ale od dwóch zmiennych:
- średniorocznej inflacji za poprzedni rok;
- realnego wzrostu przeciętnego wynagrodzenia.
Przy czym - umówmy się - wynagrodzenia rosną szybciej wtedy, kiedy rośnie szybko inflacja, więc to o nią wszystko się rozbija. Jeśli zatem w poprzednich latach waloryzacja była wysoka (12,12 proc. w 2024 r., 14,8 proc. w 2023 r. i 7 proc. w 2022 r.) to dlatego, że inflacja była wysoka.
System działa na korzyść emerytów
Jeśli przyszło wam teraz do głowy pytanie, czy lepiej, żeby inflacja była wysoka i waloryzacja emerytur wysoka czy jednak, żeby inflacja i waloryzacja były niskie, odpowiadam: z grubsza bez różnicy.
Różnica byłaby, gdyby waloryzacja była liczona od zwykłej inflacji, a przecież koszyk zakupowy emeryta jest inny niż całej reszty społeczeństwa. Ale system jest tak sprytnie pomyślany, że działa na korzyść emerytów.
Licząc, o ile zwaloryzować emerytury i renty, bierze się pod uwagę zarówno zwykłą inflację, jak i tę emerycką, a jest taka osobna kategoria, owszem. W zależności od tego, która jest wyższa, tą uwzględnia się w wyliczeniach.
Więcej poradników dla emerytów znajdziesz na Bizblog.pl:
W tym roku to akurat nie robiło różnicy, bo okazało się, że średnioroczna inflacja i inflacja emerycka wyniosły tyle samo, czyli 3,6 proc. Do tego dokładamy informację o realnym wzroście przeciętnego wynagrodzenia w 2024 r., który wyniósł 9,5 proc., ale emeryci dostają z tego wzrostu tylko 20 proc. i mamy wskaźnik waloryzacji.
Równanie więc wygląda tak: 3,6 proc. + (9,5 proc. x 20 proc.) = 5,5 proc.
Min. 50 zł miesięcznie przeszło koło nosa
Dlaczego o tym piszę? Bo jeszcze kilka miesięcy temu wydawało się, że rząd może zdecydować się na epokową wręcz zmianę i w waloryzacji emerytur i rent uwzględniać nie 20 proc. realnego wzrostu przeciętnego wynagrodzenia, ale aż 50 proc.
Walczyła o to minister rodziny, pracy i polityki społecznej Agnieszka Dziemianowicz-Bąk, ale najwyraźniej przegrała. Dziś to już nie powinno dziwić, bo wyraźnie widać, że premier Donald Tusk z każdym tygodniem coraz mniej liczy się ze zdaniem koalicjantów. Ale zostawmy to.
Wiecie, co przeszło emerytom koło nosa? Gdyby minister Dziemianowicz-Bąk wygrała tę batalię, waloryzacja emerytur od 1 marca 2025 r. wyglądałaby tak:
3,6 proc. + (9,5 proc. x 50 proc.) = 8,35 proc.
A najważniejsze, że ta zmiana formuły waloryzacji emerytury nie dałaby emerytom wyższych świadczeń jedynie w tym roku, ale zapewniałaby im wyższe podwyżki co roku aż do końca świata. Jak duża to różnica?
Obecnie najniższa emerytura wynosi 1780,96 zł brutto. Po waloryzacji o 5,5 proc. wyniesie od 1 marca 1878,91 zł, a mogłaby wynieść 1929,67 zł, czyli wzrośnie o 97,95 zł zamiast o 148,71 zł. Różnica to 50 zł i to jest to, co przeszło emerytom koło nosa.
To 50 zł to oczywiście miesięcznie i tylko od minimalnego świadczenia. Zobaczcie, co przeszło koło nosa emerytom, którzy mają wyższe świadczenia:
