tarcza antykryzysowa

Pracownicy ochrony zdrowia podczas pandemii nie tylko ratują nasze życie, ale również firmy i miejsca pracy. Jak to możliwe? Tarcze antykryzysowe wywołują skok inflacji, a ta najbardziej daje się we znaki osobom zarabiającym niewiele i ze sztywnymi płacami, a więc w budżetówce.

„Kryzys w niektórych branżach oraz jego skutki ekonomiczne mają dużo większy zasięg od wstępnie szacowanego” – napisał wiceminister rozwoju w uzasadnieniu nowego rozporządzenia covidowego, które ma przedłużyć i rozszerzyć pomoc dla firm dotkniętych obostrzeniami. MRPiT liczy na to, że w ten sposób uda się zapobiec „utracie płynności przez przedsiębiorców działających w najbardziej dotkniętych branżach”.

Jak wiadomo, albo tak mi się przynajmniej wydaje, że wiadomo, Polska ma od dwóch miesięcy najniższą stopę bezrobocia w Unii Europejskiej. Według ostatnich danych z Eurostatu wynosi ona tylko 3,1 proc.

Tysiące polskich firm jest bez przerwy zamkniętych nawet od blisko pół roku (!) w związku z epidemią koronawirusa, więc rząd regularnie przedłuża pomoc z tarczy branżowej. Z niezrozumiałych powodów robi to w taki sposób, jakby za niemal każdym razem był zaskakiwany koniecznością przedłużenia zwolnienia z ZUS czy postojowego. W poniedziałek 12 kwietnia mija termin opłacania składek za marzec, ale na pewno nie będzie możliwości wystąpienia o zwolnienie, bo rząd nie przygotował właściwych przepisów.

We wtorek dane Eurostatu o bezrobociu w krajach UE, w środę szacunek MRPiT stopy bezrobocia w Polsce. Odczyty w obu przypadkach są dobre, choć trzecia fala zachorowań i zarządzone przez ministra zdrowia zamknięcie kolejnych branż wyraźnie podłamały część polskich przedsiębiorców.